اهل‌سنت و تکفیر شیعیان: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} آيا مذاهب چهارگانه اهل سنت شيعه اماميه را كافر مي دانند؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} هرچند در نزد پيروان مذاهب اهل سنت شيعه به عنوان روافض تكفير مي گردد، اما نظر مذاهب چهارگانه اهل سنت در اين مورد دچار تناقض گويي و اضطراب است. از يك س...» ایجاد کرد)
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيا مذاهب چهارگانه اهل سنت شيعه اماميه را كافر مي دانند؟
آیا مذاهب چهارگانه اهل سنت شیعه امامیه را کافر می‌دانند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}بسیاری از عالمان اهل‌سنت، شیعیان را [[اسلام|مسلمان]] می‌دانند. در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان وجود دارد. آنان از راویان شیعه روایت نقل کرده‌اند، شهادت افراد شیعی را پذیرفته‌اند در حالی که شهادت کافر در بحث‌های قضایی را نمی‌پذیرند. این افراد معتقدند اگر کسی یکی از [[ضروریات اسلام]] را انکار کند، [[کافر]] و بیرون از دین است و بنابر این معیار، شیعه را کافر نمی‌دانند. برخی اهل‌سنت معاصر معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن‌ها نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر، مطرح شده و پیشتاز آن [[شیخ شلتوت]] است.
هرچند در نزد پيروان مذاهب اهل سنت شيعه به عنوان روافض تكفير مي گردد، اما نظر مذاهب چهارگانه اهل سنت در اين مورد دچار تناقض گويي و اضطراب است. از يك سو معياري را كه براي اسلام و كفر مطرح مي كنند شيعه با اين معيار از ديدگاه اهل سنت نمي تواند كافر باشد اما ازسوي ديگر برخي از مذاهب اهل سنت مطالبي را مطرح كرده اند كه كفر شيعه از آنها به دست مي آيد و بدعت را به شيعه نسبت داده و لازمه بدعت را كفر دانسته اند. هرچند برخي از آنان چنين ملازمه اي را نمي پذيرند. قبل از بيان فتواي و نظر مذاهب اهل سنت در اين خصوص به معرفي اجمالي مذاهب اهل سنت مي پردازيم. 
 
1. مذهب حنفي
گروه دیگری در میان اهل‌سنت وجود دارد که شیعیان را کافر می‌داند. بیشتر این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. ادله این افراد مواردی مانند [[تکفیر اصحاب پیامبر]]، [[تحریف قرآن]] و [[غلو]] است. این ادله توسط عالمان شیعه پاسخ داده شده است.
پيروان ابوحنيفه نعمان بن ثابت خراسانى (80 ـ 150 ق) هستند كه از شاگردان امام جعفر صادق عليه السلام بوده، مذهب حنفى بزرگترين مذهب اهل سنت است و غالباً در آسيا سكونت دارند و نيمى از مسلمانان روى زمين مى باشند، معروف ترين تأليفات ابوحنيفه المسند در حديث و كتاب المخارج و كتاب الفقه الاكبر در فقه است.
 
2. مذهب شافعي
== معیار کفر نزد اهل‌سنت ==
ابوعبدالله محمد ادريس شافعي بنيانگذار اين مكتب است. شافعي مابين سالهاي 146 تا 150 قمري در غزه به دنيا آمد ودر سال 204 وفات يافت. او از مالك بن انس و محمد بن حسن شيباني شاگرد ابوحنيفه بهره برد. پيروان ابوعبدالله محمد بن ادريس شافعى هاشمى مطلبى (150 ـ 241 ق) صاحب كتاب الأمّ در فقه و المسند در حديث هستند و پيروان اين مذهب غالباً در كردستان و مصر سكونت دارند.
فقیهان اهل‌سنت معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است. بنابر این معیار، شیعه نمی‌تواند از نظر مذاهب اهل‌سنت کافر باشد؛ زیرا شیعیان، اصول دین از جمله [[توحید]]، [[نبوت]]، [[قیامت]] و دستورات اصلی اسلام را انکار نمی‌کنند. اختلافات شیعه با مذاهب دیگر از موضوعات ضروری دین نبوده و انکار آن، خروج از دین نیست.<ref>بررسی فتوای تکفیر در نگاه مذاهب اسلامی، رجبی، حسین، ص۲۷، نشر مشعر، تهران ١٣٨٨ش.</ref>
3. مذهب مالكي
 
شاخه مالكي از مذاهب فقهي و پيرو ابوعبدالله مالك بن انس است. وي در سالهاي 90 تا 95 هجري قمري در مدينه متولد شده‌است. وفات وي را در فاصله سالهاي 174 تا 179 مي‌دانند. او را امام دارالهجره و امام المدينه مي‌گويند. مكتب مالكي در مدينه شكل گرفت. وى به خواهش منصور عباسى كتاب الموطّأ را در فقه و حديث تصنيف نمود، بيشتر پيروان وي در شمال افريقا سكونت دارند.
نووی از عالمان اهل‌سنت در شرح صحیح مسلم، آورده که هیچ‌یک از مسلمانان به خاطر گناه، تکفیر نمی‌شود و هرکس موردی از ضروریات دین اسلام را انکار کند، حکم به ارتداد و کفر او داده می‌شود.<ref>نووی، ابو زکریا یحیی بن شرف، صحیح مسلم بشرح النووی، ج۱، ص۱۵۰، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۳۹۲ق.</ref> روایات فراوانی در منابع اهل‌سنت نیز جان، مال و آبروی افرادی که به «لا إله إلا اللّه» و «محمد رسول اللّه» اعتقاد داشته باشند را محترم دانسته و اجازه کافر دانستن آن‌ها را نداده است.<ref>صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۱، صحیح البخاری ج۵، ص۱۷۱، و ج۵ ص۲۲، دار احیاء التراث العربی.</ref>
4. مذهب حنبلي
 
احمد بن محمد بن حنبل (164-241ق) امام اين مذهب است. او از بزرگان محدثين اهل سنت است. در اين ترديد است كه آيا خود او فتواي مجتهدانه مي‌داده است يا از فتوا پرهيز داشته و تنها به روايت عمل مي‌كرده و شاگردانش بوده‌اند كه آراء او را منتشر كردند.[1] وى صاحب كتاب المسند در حديث و الناسخ و المنسوخ در فقه و كتب بسيار ديگرى در فقه و تفسير و حديث و تاريخ است، پيروان اين مذهب در افريقا و خليج فارس و عربستان ساكنند. از جمله پيروان فقهي حنابله، وهابيت هستند.
در میان کلمات عالمان پیشین اهل‌سنت، کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت می‌شود و تنها در درون مباحث علمی می‌توان به نظرات آن‌ها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهل‌سنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد می‌توان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر<ref>جاد الحق، جاد الحق علی، مجموع فتاوی، ج۲، ص۸۲–۸۵، جیزه، دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة، ۲۰۰۸م.</ref> [[حسن البنا]]، بنیانگذار [[اخوان‌المسلمین]]<ref>عماره، محمد، معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا، ص۷۳، قاهره ـ اسکندریه، دارالسالم، ۱۴۳۰ق.</ref> اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کرده‌اند.
فرقه وهابيت گرچه به لحاظ فقهي حنبلي مذهب‌اند ولي به لحاظ فكري مورد اعتراض همه مذاهب چهارگانه اهل سنت قرار گرفته اند. فرقة وهابيت، پيروان محمد بن عبدالوهاب مي باشند كه وي تابع ابن تيميه حنبلي شامي بوده است. وي براي تكفير مسلمانان مدعي شد كه اعتقاد به شفاعت و اموري مانند تبرّك و توسل به پيامبران شرك و مخالف توحيد است.[2]
 
البته مذاهب چهارگانه اهل سنت انديشه ابن تيميه و پيروان و اتباع او را بر نتافتند و در مقابل او موضع‌گيري نمودند و گروهي از فقها عليه او قيام نمودند و از قاضي وقت كه حنفي هم بوده است محاكمه او را خواستار شدند و توسط قاضي مالكي وقت به زندان محكوم شد.
== مسلمان دانستن شیعه در میان اهل‌سنت ==
ابن كثير از بزرگان اهل سنّت مي نويسد: قضات هر چهار مذهب (حنفي، مالكي، شافعي و حنبلي) او را مذمت و به زندان محكوم كردند.[3] شوكاني از علماي بزرگ اهل سنت نيز مي‌نويسد: طبق فتواي قاضي مالكي دمشق كه حكم به كفر او داده بود در دمشق ندا در دادند كه هر كس معتقد به عقايد ابن تيميه باشد خون و مالش حلال است.[4]
براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهل‌سنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی، مسلمان هستند<ref>سرجانی، راغب، الشیعة نضال أم ضالل، ص۱۳۸، قاهره، دارالکتب المصریة، ۱۴۳۲ق.</ref> در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است:
بعد از بيان اين مقدمه بحث تكفير شيعه از سوي مذاهب اهل سنت از دو جهت قابل توجه است:
* محدثان اهل‌سنت در کتاب‌های حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کرده‌اند. همچنین در آثار رجالی اهل‌سنت، موارد متعددی وجود دارد که یک راوی را شیعه توصیف کرده و او را ثقه دانسته‌اند.<ref>ابن حجر عسقالانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۳۷، هند، مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة، ۱۳۲۶ق.</ref>
1. معيار كفر و كافر از ديدگاه ‌فقهاى اهل سنت
* اهل‌سنت اعتقاد دارند که شهادت کافر پذیرفته نیست. افرادی مانند ابویوسف قاضی<ref>خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۶، مدینه، المکتبة العلمیة، بیتا.</ref> و شافعی<ref>خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۰.</ref> شهادت شیعیان را پذیرفته‌اند.
از ديدگاه فقهاى اهل‌سنت، اگر كسى يكى از ضروريات اسلام را انكار كند، كافر و بيرون از دين است. بنابراين معيار، شيعه نمي تواند از نظر مذاهب اهل سنت كافر باشد. زيرا طبق گفته برخي از علماي اهل سنت هيچ مسلماني از شيعه يا سني، خدا، پيامبر، قيامت و دستورات اسلام را انكار نمى‌كند. اگر هم نظر و عقيده‌اى در بين فرقه‌هاى اسلامى پيرامون مسايل مربوط به توحيد، نبوت و غير آن مطرح شده از ضروريات دين نبوده بلكه جزو مسايل نظرى است كه انكار آن، خروج از دين نيست؛ زيرا مسايل غير ضرورى كه به وسيلۀ اجتهاد صحيح انجام شود، انكار آن خروج از اسلام نمى‌باشد.[5]
* [[اشعری]] نیز در «مقالات الاسلامیین» شیعه را یکی از گروه‌های مسلمانان ذکر می‌کند.<ref>اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، ص۵، آلمان، ویسبادن، فرانس شتاینر، ۱۴۰۰ق</ref>
بر اين اساس به دو نمونه از نظرات علماي اهل سنت در اين باب اشاره مي كنيم:
* ابن‌تیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفته‌اند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهره‌مند گشتند، مسلمان اهل‌بدعت گردیدند و مسلمان اهل‌بدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.<ref>ابن‌تیمیه، دقائق التفسیر، ج۲، ص۱۴۴، دمشق، مؤسسة القرآن، ۱۴۰۴ق.</ref>
نووى در شرح مسلم مى‌نويسد: «اعلم انّ مذهب أهل الحق: انّه لايكفر أحد من اهل القبلة بذنب ولايكفر اهل الاهواء و البدع و الخوارج و المعتزله وغيرهم، و انّ من جحد ما يعلم من دين الاسلام ضرورة حكم بردتّه و كفره. . . ؛[6] آگاه باشيد كه نظر صحيح و حق دربارۀ تكفير آن است كه احدى از اهل قبله، به خاطر گناهى تكفير نمى‌شود؛ چنان‌كه اهل هوا، بدعت، خوارج، معتزله و غير آنان تكفير نمى‌شوند. و هر كس چيزى را كه از ضروريات دين اسلام است انكار كند، حكم به ارتداد و كفر او مى‌شود.
 
همچنين ابن نجيم مصرى مى‌نويسد: « فالحاصل ان المذهب عدم تكفير أحد من المخالفين فيما ليس من الاصول المعلومة من الدين للضرورة»؛ مذهب ما آن است كه كسى از مخالفان را تكفير نمى‌كنيم جز در انكار اصل ضرورى دينى.[7]
== مسلمان دانستن شیعه به همراه اجازه تقلید از آنان ==
در همين راستا روايات فراواني در منابع اهل سنت وجود دارد كه حاكي از آنست كسي كه قائل به «لا إله إلا اللّه» و «محمد رسول اللّه» باشد، جان و مال و آبرويش محترم است و كسي حق كافر دانستن او را ندارد.[8]
برخی اهل‌سنت معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت از رؤسای [[دانشگاه الازهر]] و از مؤسسان «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» بوده است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنی‌عشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتب‌های اهل‌سنت جایز است».<ref>سلهب، حسن، الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة، ص۱۵۴، بیروت، ۲۰۰۸م.</ref> این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به [[دارالتقریب]] مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیع‌الاول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت.
بنابراين مذهب تشيع به عنوان يكي از مذاهب جهان اسلام، علاوه بر اينكه قائل به شهادتين است، حتّي فروعات دين از قبيل نماز، زكات، حج و روزه و... را نيز منكر نيست و به آنها ملتزم است، با اين معيارهاي كلي اهل سنت تكفير نمي شود. به همين خاطر است كه فقيه و عالم اهل سنت، «استاد شيخ محمود شلتوت» رئيس دانشگاه الازهر مصر، مذهب جعفري را رسمي دانسته بود و با كمال صراحت فتواى جواز عمل به فقه جعفرى را صادر و اعلام كرد كه اين فقه در بسيارى از موارد نسبت به فقه‌هاى ديگر برترى كامل دارد.[9]
 
اما از مطالب خاصي كه از سوي مذاهب اهل سنت مطرح شده است برخلاف آنچه كه درباره معيار اسلام و كفر بيان گرديد، برخي از مذاهب اهل سنت به كفر شيعه فتوا داده اند. اين مطلب از فتواهاي مذاهب چهارگانه درباره خواندن نماز به امامت شيعه روشن مي گردد: 
== تکفیر شیعیان ==
در فتاواي علماء مذاهب چهارگانه اهل سنت درباره خواندن نماز به امامت شيعه اماميه اسم صريح شيعه اماميه برده نشده است بلكه از عناوين كلي تري مثل اهل بدعت، اهل اهواء و روافض و امثال اين ها استفاده نموده اند.
گروه سوم از اهل‌سنت، شیعیان را کافر می‌دانند. گروهی از این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. در این رویکرد، گروهی بدون معین کردن فردی خاص مورد تکفیر قرار می‌گیرد.<ref>رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۷، داراإلمام احمد، ۲۰۰۸م.</ref> غالب گروهی از اهل‌سنت که شیعه را تکفیر کرده‌اند، چنین رویکردی دارند. عوده از عالمان سلفی می‌گوید: «جماعتی از علما حکم داده‌اند که شیعیان مسلمان نیستند. البته این حکم به معنای تکفیر بزرگان و افراد آنان نیست.<ref>عوده، سلمان بن فهد، دروس للشیخ سلمان العوده، ج۴۳، ص۱۱۸، بینا، بیتا.</ref> گروهی دیگر که نسبت به گروه اول در اقلیت هستند، به نحو معین، شیعه را تکفیر می‌کنند؛ یعنی تنها افراد خاص با افعالی خاص را تکفیر می‌کنند.<ref>رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۸.</ref>
علماء حنفي مذهب آن طوري كه از فتاواي آنان بدست مي آيد اقتداء به شيعه امامي را جايز نمي دانند و شيعه امامي را در كنار جهميه، قدريه، خطابيه و مشبهه قرار داده و مي گويند هر كه خلافت ابوبكر را انكار كند و قائل به خلق قرآن باشد در زمره كفار قرار مي گيرد و اقتداء به او جايز نمي باشد. [10] برخي از حنفي ها قيد غاليه را به روافض افزوده و مي گويند اقتداء به روافض غالي جايز نيست.[11]
 
اگر مراد از روافض شيعه غالي باشد پس شيعه اماميه از ديدگاه حنفي ها كافر نيست ولي با توجه به اينكه منكر خلافت ابوبكر و قائلين به خلق قرآن كافر دانسته شده، اين فتوا شيعه اماميه را نيز شامل مي شود.
این افراد دلایلی بر تکفیر شیعیان اقامه کرده‌اند:
علماء حنبلي نيز مانند حنفي ها اقتداء به شيعه امامي را جايز نمي دانند و مي گويند كسي كه در وضوء به جاي شستن پا, آن را مسح مي كند. اقتداء به او جايز نمي باشد. [12]از اين فتواي حنبلي ها كفر شيعه به دست نمي آيد.  
* شیعیان در مورد برخی مخلوقات (امامان شیعه) عقاید غلوآمیزی دارند و آنان را هم ردیف خداوند قرار می‌دهند.
از فتواهاي علماي مالكي مذهب به دست مي آيد كه نماز به امامت كسي كه علي ـ عليه السلام ـ را بر خلفاء سه گانه تفضيل مي دهد و يا قائل به خلق قرآن است اعاده ندارد و صحيح مي باشد و علت آن را اين مي داند كه اين طائفه صاحبان بدعت خفي بوده و قطع به كفر آنان وجود ندارد.[13]
* شیعیان معتقدند که اصحاب، بعضی از سوره‌ها مانند سوره نورین و سوره ولایت و ... را به‌طور کامل از قرآن حذف کردند.
شافعي ها به طور سرپوشيده اقتداء به كساني را كه قائل به خلق قرآن هستند و بدعت شان موجب كفر نمي شود جايز دانسته اند.[14] ولي نگفته اند كه كدام بدعت موجب كفر مي شود و كدام موجب كفر نمي شود.
* شیعه اکثر [[اصحاب]] پیامبر را تکفیر می‌کند و به آنان ناسزا می‌گوید
به هر حال در كتاب هاي علماء مذاهب حنبلي، مالكي و شافعي در ين مسئله از عنوان روافض استفاده نشده است امّا در كتاب هاي علماء حنفي مذهب اين عنوان خيلي به چشم مي خورد و معمولاً آن را بر شيعيان امامي حمل مي كنند.
* شیعه اهل‌سنت را کافر و نجس می‌داند و حتی وقتی یک نفر شیعه با یک نفر سنی دست می‌دهد، بعد از مصافحه دست خود را تطهیر می‌کند.<ref>برای اطلاعات بیشتر ر.ک. فلاح، «[http://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977_1822cff6799366c3362266105abf55f7.pdf عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت]»، ص۶۵-۶۶.</ref>
در نتيجه مي توان گفت از نظر مذهب حنفي شيعه اماميه و كساني كه خلافت ابوبكر را قبول ندارند و نيز كساني كه قائل به خلق قرآن هستند، كافر شمرده مي شود. وحنبلي ها به صراحت به كفر شيعه فتوا نداده اند. كلمات علماء مذهب مالكي صراحت بر عدم كفر شيعه دارد. از سخنان شافعيان نيز كفر شيعه اماميه به دست نمي آيد.  
 
پي نوشت ها:
این ادله مورد نقد شیعیان و برخی اهل‌سنت قرار گرفته و جواب‌های مختلفی بدان‌ها داده شده است.<ref>برای اطلاعات بیشتر ر.ک. فلاح، «[http://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977_1822cff6799366c3362266105abf55f7.pdf عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت]»، ص۶۷–۷۴.</ref>
[1] . براي آشنايي بيشتر ر.ك: آشنايي با فرق تسنن، فرمانيان، مهدي، مركز مديريت حوزه علميه، قم، 1387.
 
[2] . براي اطلاعات بيشتر در مورد فرقه وهابيت رجوع كنيد: آئين وهابيت، آيۀالله سبحاني، جعفر، انتشارات اسلامي.
== پیوند به بیرون ==
[3] . ابن كثير، البداية و النهاية، ج 14، ص 47.
* بخشی از این مدخل برگرفته شده از مقاله «[http://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977_1822cff6799366c3362266105abf55f7.pdf عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت]»، تألیف فلاح تفتی و دیگران، مجله فقه مقارن، سال هفتم، شماره۱۴، پاییز و زمستان۱۳۹۸ش.
[4] . الدرر الكامنة، شوكاني، ج 1، ص 147.
 
[5] . بررسي فتواي تكفير در نگاه مذاهب اسلامي، رجبي، حسين، ص 27، نشر مشعر،تهران ١٣٨٨ش.
== منابع ==
[6]. نووي، ابو زكريا يحيي بن شرف، صحيح مسلم بشرح النووي، ج1، ص150، بيروت،  دار إحياء التراث العربي، چ2،  1392ق.
{{پانویس}}
[7]. ابن نجيم مصري، زين الدين ابن نجيم،  البحر الرائق شرح كنز الدقائق، ج1، ص371، بيروت، دار المعرفة ، چ2، بي‌تا. 
[8]. صحيح مسلم: ج 4 ص 1871 ح 2405 باب/ فضائل علي/ ط دار احياء التراث، و صحيح البخاري ج 5 ص 171، و ج 5 ص 22 ط دار احياء التراث العربي؛ براي اطلاعات بيشتر رك: الفصول المهمة في تاليف الامة، سيد عبد الحسين شرف الدين،‏ ص 34-30، المجمع العالمي للتقريب‏، تهران، ‏1423 ق‏.
[9]. شيخ شلتوت مي‌گويد: «ان المذهب الجعفرى المعروف بمذهب الشيعة الامامية الاثنى عشرية، مذهب يجوز التعبد به شرعاً كسائر المذاهب اهل السنة». رك: مجله رسالة الاسلام شماره 3 سال 11.
[10]. مصري حنفي، زين الدين ابن نجيم، البحر الرائق شرح كنز الدقائق، 1:611. بيروت، محمد علي بيضون، اول، 1418ق.و حنفي فخرالدين عثمان بن علي.تبيين الحقائق شرح كنزالدقائق، 2:160، قاهره، دارالكتب الاسلاميه، 1313ق.
[11]. كمال الدين محمد بن عبد الواحد، فتح القدير، 2:182، بيروت، دارالفكر، بي‌تا.
[12]. سيوطي رحيباني، مصطفي، مطالب اولي النهي... 3:410، دمشق، مكتب الاسلامي، 1961م.
[13]. محمد عيش، منح الجليل شرح مختصر الخليل، 2:299، بيروت، دارالفكر، 1409ق.
[14]. النووي، محي الدين، المجموع، 4:254، بيروت، دارالفكر، 1997م.
==منابع==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =ادیان و مذاهب
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =اهل سنت
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۲ = عقاید اهل سنت
|شاخه فرعی۳ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده=
  | بازبینی نویسنده=شد
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ب
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۰

سؤال

آیا مذاهب چهارگانه اهل سنت شیعه امامیه را کافر می‌دانند؟

بسیاری از عالمان اهل‌سنت، شیعیان را مسلمان می‌دانند. در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان وجود دارد. آنان از راویان شیعه روایت نقل کرده‌اند، شهادت افراد شیعی را پذیرفته‌اند در حالی که شهادت کافر در بحث‌های قضایی را نمی‌پذیرند. این افراد معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است و بنابر این معیار، شیعه را کافر نمی‌دانند. برخی اهل‌سنت معاصر معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن‌ها نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر، مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت است.

گروه دیگری در میان اهل‌سنت وجود دارد که شیعیان را کافر می‌داند. بیشتر این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. ادله این افراد مواردی مانند تکفیر اصحاب پیامبر، تحریف قرآن و غلو است. این ادله توسط عالمان شیعه پاسخ داده شده است.

معیار کفر نزد اهل‌سنت

فقیهان اهل‌سنت معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است. بنابر این معیار، شیعه نمی‌تواند از نظر مذاهب اهل‌سنت کافر باشد؛ زیرا شیعیان، اصول دین از جمله توحید، نبوت، قیامت و دستورات اصلی اسلام را انکار نمی‌کنند. اختلافات شیعه با مذاهب دیگر از موضوعات ضروری دین نبوده و انکار آن، خروج از دین نیست.[۱]

نووی از عالمان اهل‌سنت در شرح صحیح مسلم، آورده که هیچ‌یک از مسلمانان به خاطر گناه، تکفیر نمی‌شود و هرکس موردی از ضروریات دین اسلام را انکار کند، حکم به ارتداد و کفر او داده می‌شود.[۲] روایات فراوانی در منابع اهل‌سنت نیز جان، مال و آبروی افرادی که به «لا إله إلا اللّه» و «محمد رسول اللّه» اعتقاد داشته باشند را محترم دانسته و اجازه کافر دانستن آن‌ها را نداده است.[۳]

در میان کلمات عالمان پیشین اهل‌سنت، کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت می‌شود و تنها در درون مباحث علمی می‌توان به نظرات آن‌ها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهل‌سنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد می‌توان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر[۴] حسن البنا، بنیانگذار اخوان‌المسلمین[۵] اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کرده‌اند.

مسلمان دانستن شیعه در میان اهل‌سنت

براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهل‌سنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی، مسلمان هستند[۶] در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است:

  • محدثان اهل‌سنت در کتاب‌های حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کرده‌اند. همچنین در آثار رجالی اهل‌سنت، موارد متعددی وجود دارد که یک راوی را شیعه توصیف کرده و او را ثقه دانسته‌اند.[۷]
  • اهل‌سنت اعتقاد دارند که شهادت کافر پذیرفته نیست. افرادی مانند ابویوسف قاضی[۸] و شافعی[۹] شهادت شیعیان را پذیرفته‌اند.
  • اشعری نیز در «مقالات الاسلامیین» شیعه را یکی از گروه‌های مسلمانان ذکر می‌کند.[۱۰]
  • ابن‌تیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفته‌اند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهره‌مند گشتند، مسلمان اهل‌بدعت گردیدند و مسلمان اهل‌بدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.[۱۱]

مسلمان دانستن شیعه به همراه اجازه تقلید از آنان

برخی اهل‌سنت معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت از رؤسای دانشگاه الازهر و از مؤسسان «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» بوده است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنی‌عشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتب‌های اهل‌سنت جایز است».[۱۲] این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به دارالتقریب مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیع‌الاول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت.

تکفیر شیعیان

گروه سوم از اهل‌سنت، شیعیان را کافر می‌دانند. گروهی از این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. در این رویکرد، گروهی بدون معین کردن فردی خاص مورد تکفیر قرار می‌گیرد.[۱۳] غالب گروهی از اهل‌سنت که شیعه را تکفیر کرده‌اند، چنین رویکردی دارند. عوده از عالمان سلفی می‌گوید: «جماعتی از علما حکم داده‌اند که شیعیان مسلمان نیستند. البته این حکم به معنای تکفیر بزرگان و افراد آنان نیست.[۱۴] گروهی دیگر که نسبت به گروه اول در اقلیت هستند، به نحو معین، شیعه را تکفیر می‌کنند؛ یعنی تنها افراد خاص با افعالی خاص را تکفیر می‌کنند.[۱۵]

این افراد دلایلی بر تکفیر شیعیان اقامه کرده‌اند:

  • شیعیان در مورد برخی مخلوقات (امامان شیعه) عقاید غلوآمیزی دارند و آنان را هم ردیف خداوند قرار می‌دهند.
  • شیعیان معتقدند که اصحاب، بعضی از سوره‌ها مانند سوره نورین و سوره ولایت و ... را به‌طور کامل از قرآن حذف کردند.
  • شیعه اکثر اصحاب پیامبر را تکفیر می‌کند و به آنان ناسزا می‌گوید
  • شیعه اهل‌سنت را کافر و نجس می‌داند و حتی وقتی یک نفر شیعه با یک نفر سنی دست می‌دهد، بعد از مصافحه دست خود را تطهیر می‌کند.[۱۶]

این ادله مورد نقد شیعیان و برخی اهل‌سنت قرار گرفته و جواب‌های مختلفی بدان‌ها داده شده است.[۱۷]

پیوند به بیرون

منابع

  1. بررسی فتوای تکفیر در نگاه مذاهب اسلامی، رجبی، حسین، ص۲۷، نشر مشعر، تهران ١٣٨٨ش.
  2. نووی، ابو زکریا یحیی بن شرف، صحیح مسلم بشرح النووی، ج۱، ص۱۵۰، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۳۹۲ق.
  3. صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۱، صحیح البخاری ج۵، ص۱۷۱، و ج۵ ص۲۲، دار احیاء التراث العربی.
  4. جاد الحق، جاد الحق علی، مجموع فتاوی، ج۲، ص۸۲–۸۵، جیزه، دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة، ۲۰۰۸م.
  5. عماره، محمد، معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا، ص۷۳، قاهره ـ اسکندریه، دارالسالم، ۱۴۳۰ق.
  6. سرجانی، راغب، الشیعة نضال أم ضالل، ص۱۳۸، قاهره، دارالکتب المصریة، ۱۴۳۲ق.
  7. ابن حجر عسقالانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۳۷، هند، مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة، ۱۳۲۶ق.
  8. خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۶، مدینه، المکتبة العلمیة، بیتا.
  9. خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۰.
  10. اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، ص۵، آلمان، ویسبادن، فرانس شتاینر، ۱۴۰۰ق
  11. ابن‌تیمیه، دقائق التفسیر، ج۲، ص۱۴۴، دمشق، مؤسسة القرآن، ۱۴۰۴ق.
  12. سلهب، حسن، الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة، ص۱۵۴، بیروت، ۲۰۰۸م.
  13. رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۷، داراإلمام احمد، ۲۰۰۸م.
  14. عوده، سلمان بن فهد، دروس للشیخ سلمان العوده، ج۴۳، ص۱۱۸، بینا، بیتا.
  15. رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۸.
  16. برای اطلاعات بیشتر ر.ک. فلاح، «عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت»، ص۶۵-۶۶.
  17. برای اطلاعات بیشتر ر.ک. فلاح، «عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت»، ص۶۷–۷۴.