مصباح المتهجد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
زاد المعاد از کیست و چه محتوایی دارد؟
مصباح المتهجد از کیست و چه محتوایی دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خط ۳۹: خط ۳۸:
  | نسخه الکترونیکی  =
  | نسخه الکترونیکی  =
}}
}}
{{درگاه|واژه‌ها}}


'''مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد''' کتابی در موضوع [[دعا]] و زیارات، اثر [[شیخ طوسی]] که از مهمترین و معتبرترین منابع مربوط به دعا و عبادات مستحب در طول ایام سال است. کتاب مصباح المتهجد نخستین کتاب جامع و روشمند در زمینه گردآوری کتاب ادعیه شیعی به‌شمار می‌رود. این کتاب براساس روایات [[پیامبر(ص)]] و [[اهل‌بیت(ع)]] تنظیم شده است.


این کتاب، در زمینه اعمال واجب و مستحب در ایام سال و نیز دعاهای هر روز، تألیف شده است. در کتاب مصباح المتهجد بخشی از احکام فقهی مربوط به عبادات نیز بیان شده است. تألیف مصباح المتهجد را آغاز دوره جدیدی در ادبیات دعایی امامیه دانسته‌اند.
{{کتاب‌های دعا و زیارت}}
== نویسنده ==
== نویسنده ==
'''طوسی ،''' محمد‌بن حسن‌بن علی، ملقّب به شیخ الطائفه، کنیه اش ابوجعفر، فقیه، محدّث و متکلم امامی قرن پنجم. طوسی (فهرست، ص‌447) نام و نسب خود را به همین گونه، و نجاشی (ص‌403) نیز نام و نسب و کنیۀ وی را به همین صورت درج ‌کرده است. وی در رمضان سال 385 در طوس به دنیا آمد (حلی، ص‌249؛ بحرانی، ص‌593). از اوایل زندگی او چیزی نمی دانیم . وی درسال 408 وارد بغداد شد.
طوسی'''،''' محمدبن حسن‌بن علی، ملقّب به شیخ الطائفه، فقیه، محدّث و متکلم امامی قرن پنجم است. وی در سال ۳۸۵ قمری در طوس به دنیا آمد.<ref>عمادی حائری، سیدمحمد، «طوسی'''،''' محمدبن حسن‌بن علی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.</ref>


پس از سید مرتضی، زعامت شیعیان به شیخ طوسی رسید. وی 41 سال در بغداد زیست و به تألیف و تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. مهمترین و تأثیرگذارترین استادان طوسی، شیخ مفید (متوفی 413) و سید مرتضی (متوفی436) در فقه و کلام بودند.
پس از سید مرتضی، زعامت شیعیان به شیخ طوسی رسید. وی ۴۱ سال در بغداد زیست و به تألیف، تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. مهمترین و تأثیرگذارترین استادان طوسی، [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] بودند. شیخ طوسی آثار بسیار زیادی را در حوزه‌های گوناگون علوم دینی تألیف و تصنیف کرد. [[التبیان فی تفسیر القرآن]]، [[تهذیب الاحکام]]، [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار]]، المجالس که به [[الأمالی طوسی|الأمالی]] مشهور است، تلخیص‌الشافی، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، المبسوط، الرجال، مصباح المتهجد از آثار مشهور اوست. او نخستین فرد در میان شیعه است که تفسیری جامع بر سراسر قرآن نگاشت و کتابی تفصیلی در اصول فقه نوشت.<ref>عمادی حائری، سیدمحمد، «طوسی'''،''' محمدبن حسن‌بن علی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.</ref>


شیخ طوسی آثار بسیار زیادی را در حوزه¬های گوناگون علوم دینی تألیف و تصنیف کرد. التبیان فی تفسیر القرآن، تهذیب الاحکام، الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار، المجالس که اینک به الأمالی، تلخیص‌الشافی، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی،‌ المبسوط، کتاب الرجال، مصباح المتهجد.
== اهمیت و جایگاه ==
کتاب مصباح المتهجد نخستین کتاب جامع و روشمند در زمینه گردآوری ادعیه شیعی به‌شمار می‌رود.<ref>مهریزی، مهدی، و مریم ایمانی جو، «بررسی صدور ادعیه ماه رمضان بر اساس مصباح المتهجد»، سفینه، سال دهم، زمستان ۱۳۹۱ش، شماره ۳۷.</ref> مصباح المتهجد یکی از مهمترین و معتبرترین منابع مربوط به دعا و اعمال (عبادات) مستحب در طول ایام سال است. این کتاب بر اساس روایات معتبر نبوی و اهل‌بیت(ع) تنظیم شده است. بخشی از احکام فقهی مربوط به عبادات نیز در این کتاب بیان شده است. با توجه به روایی بودن متن مصباح المتهجّد، این کتاب یکی از معتبرترین منابع دست اول حدیثی شیعه به‌شمار می‌رود. این کتاب از زمان تألیف مورد توجه دانشمندان و عموم مردم قرار گرفت؛ به‌طوری که منبع تدوین بسیاری از کتاب‌های ادعیه مثل [[عدة الداعی]]، [[مفاتیح الجنان]] و [[اقبال الاعمال]] شد. دلیل اهمیت و اعتبار روایی کتاب این است که شیخ طوسی آن را با استفاده از [[کتابخانه شاپور بغداد]] و کتابخانه شخصی استادش سید مرتضی نوشته است.<ref>«[http://www.makarem.ir/main.aspx?typeinfo=44&lid=0&mid=408749&catid=-2 مصباح المتهجّد]»، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۳۹۶ش. تاریخ بازدید: ۴ خرداد ۱۴۰۲.</ref>


او نخستین کس در میان شیعه است که تفسیری جامع بر سراسر قرآن نگاشت  و کتابی تفصیلی در اصول فقه نوشت.<ref>سیدمحمد عمادی حائری، «طوسی'''،''' محمد‌بن حسن‌بن علی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.</ref>
با تألیف مصباح المتهجد (بین سال‌های ۴۴۱/ ۴۴۴ تا ۴۴۷ق) دوره جدیدی در ادبیات دعایی امامیه آغاز می‌شود. ویژگی‌های کتاب مصباح المتهجد یعنی جامعیت، باب‌بندی نوآورانه، و نیز اعتبار و اهمیت شخصیت شیخ طوسی سبب شد از جنبه‌های مختلف توجه دانشمندان امامیه به این کتاب جلب شود و مقبولیت عمومی پیدا کند. مصباح المتهجد مهمترین و معتبرین دعانامه شیعی است و همه کتاب‌های نوشته شده در ادبیات دعای امامیه پس از آن به صورت مستقیم یا غیرمستقیم وامدار آن دانسته شده‌اند.<ref>حکیم، سید محمدحسین، «تداوم و تحول در ادبیات دعای امامیه: مصباح المتهجد شیخ طوسی»، آینه پژوهش، سال ۳۳، خرداد و تیر ۱۴۰۱، شماره ۲. ص۶۵.</ref>


شیخ طوسی یک بار کتاب مصباح المتهجّد را در حجم بسیار، تألیف کرد و سپس به تلخیص آن پرداخت.<ref>احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.</ref>


== محتوا ==
کتاب مصباح المتهجد، در زمینه اعمال واجب و مستحب در ایام سال و نیز دعاهای هر روز، تألیف شده است. مطالب کتاب در یک مقدمه، احکام فقهی و اعمال و دعاهای ایام سال، طبقه‌بندی شده‌اند. احکام فقهیِ کتاب، در دو مبحث طهارت (با تکیه بر غسل‌های واجب و مستحب) و نماز (با تکیه بر نمازهای واجب و مستحب یا نوافل)، خلاصه شده است. قسمت بزرگ مطالب کتاب، اعمال و دعاهاست که مؤلف با عنوان اعمال هفته، اعمال جمعه، دعاهای هفته، ادعیه مربوط به ماه‌های [[رمضان]]، ذی قعده، ذی حجه، [[محرم]]، [[صفر]]، [[رجب]] و [[شعبان]]، به بیان آنها پرداخته است.<ref>احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.</ref>


== معرفی و محتوا ==
'''ساختار کتاب مصباح المتهجّد:'''
 
 
 
== تیتر ==
چند نسخه خطّى از اين كتاب موجود است: نسخه‌اى كهن در كتاب‌خانه آستان قدس رضوى (تاريخ تحرير: 502 ق)، نسخه عناية اللَّه بن اشرف بن حبيب اللَّه بن زين العابدين حسينى (به تاريخ: 1039 ق)، نسخه محمّد باقر بن محمّد مهدى مشهدى‌،‌(تاريخ: 1109 ق)، نسخه‌اى به تاريخ 1116، و نسخه‌اى ديگر به قلم محمّد هاشم بن شاه محمود (تاريخ تحرير: 1075 ق).[2] اين كتاب بارها در ايران و خارج از ايران، چاپ شده است. كتاب‌ مصباح المتهجّد، با همين عنوان در مصادر آمده است.[3] شيخ طوسى يك بار كتاب‌ مصباح المتهجّد را در حجم بسيار، تأليف كرد و سپس به تلخيص آن پرداخت.
 
عنوان كتاب اصلى، مصباح المتهجّد فى عمل السنة الكبير و عنوان نسخه مختصر آن، مختصر المصباح فى عمل السنة ذكر شده است.[4] در منابع كتاب‌شناسى و حديثى، بيشتر با سه عنوان رو به رو مى‌شويم: مصباح المتهجّد، المصباح‌ و المصباح الكبير[5]. محمّد باقر مجلسى مانند شيخ طوسى، به هر دو عنوان اشاره كرده است.[6] گويا شيخ طوسى اين كتاب را در سال‌هاى پايانىِ عمر خود و در نجف تأليف كرده است؛ چراكه او در مقدّمه كتاب، متذكّر مى‌شود كه غرض اصلى در اين اثر، ذكر دعاهايى است كه در كتاب‌هاى فقهى نيامده است.[7] سيّد بحر العلوم، از عبارت ياد شده، همين مطلب را برداشت كرده است.[8] كتاب‌ مصباح المتهجّد، در زمينه اعمال واجب و مستحب در ايّام سال و نيز دعاهاى هر روز، تأليف شده است. مطالب كتاب در يك مقدّمه، احكام فقهى و اعمال و دعاهاى ايّام سال، طبقه‌بندى شده‌اند. احكام فقهىِ كتاب، در دو مبحث طهارت (با تكيه بر اغسال واجب و مستحب) و نماز (با تكيه بر نمازهاى واجب و مستحب يا نوافل)، خلاصه شده است. قسمت اعظم مطالب كتاب، اعمال و دعاهاست كه مؤلّف با عنوان اعمال هفته، اعمال جمعه، دعاهاى هفته، ادعيه مربوط به ماه‌هاى رمضان، ذو قعده، ذو حجّه، محرّم، صفر، رجب و شعبان، به بيان آنها پرداخته و با ذكر دعاى حضرت خضر عليه السلام، كتاب را به پايان رسانده است.
 
روايات كتاب، مرسل و گاه با اسناد كامل نقل شده‌اند. اين كتاب با اعتنا و اعتماد علماى شيعه در سده‌هاى مختلف مواجه شد و برخى به تلخيص، شرح و ترجمه آن پرداختند. از جمله اين كارها مى‌توان به اين موارد اشاره كرد:  


الف- تلخيص: قَبَس المصباح‌ صهرشتى، معاصر و شاگرد شيخ طوسى؛ الإختيار من المصباح الكبير، از سيّد على بن حسان بن باقى قرشى، معاصر سيّد بن طاووس؛ منهاج الصلاح فى إختيار المصباح‌، علّامه حلّى؛ مختصر المصباح‌ سيّد عبد اللَّه شُبَّر. ب- شرح: شرح‌ فاضل مقداد سيوَرى (م 826 ق)؛ دو شرح مفصّل و مختصر، از شيخ خضر رازى نجفى، شاگرد مير سيّد شريف جرجانى (م 838 ق): يكى با نام‌ جامع الدُرَر و ديگرى‌ مفتاح الغُرَر؛ شرح ابن ابى جمهور احسايى (م پس از 901 ق) با عنوان‌ معين الفكر و شرح آن با عنوان‌ معين المعين‌؛ شرح مختصر مصباح المتهجّد، از سيّد على حسينى نجفى كه قاضى نور اللَّه در كتاب‌ المجالس‌ و نراقى در كتاب‌ الخزائن‌، از آن نقل كرده‌اند؛ شرح عبد الوحيد بن نعمت اللَّه استرآبادى، شاگرد شيخ بهايى (م پس از 1025 ق) به نام‌ فتح الباب‌؛ شرح حاج ميرزا على تبريزى (م 1345 ق).
# کتاب طهارت که انواع و کیفیت طهارت و احکام فقهی آن را در ذیل نُه فصل بیان کرده است.
# کتاب الصلاه که در آن به شرایط، انواع کلی، اقسام جزئی، احکام، و آداب نماز در ذیل چهار فصل و دوازده عنوان کلی پرداخته است.
# دعاهای هفتگی که در آن دعاهای مربوط به شب و روزهای هفته را ذکر کرده است.
# اعمال ماه‌های قمری که هر یک از آنها را در یک تا دوازده فصل آورده است.<ref>«[http://www.makarem.ir/main.aspx?typeinfo=44&lid=0&mid=408749&catid=-2 مصباح المتهجّد]»، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۳۹۶ش. تاریخ بازدید: ۴ خرداد ۱۴۰۲.</ref>


ترجمه‌اى متعلّق به سال 1086 ق، از مترجمى ناشناخته؛ ترجمه سيّد على امامى اصفهانى، معاصر صاحب‌ رياض‌؛ ترجمه شيخ عبّاس قمى. افزون بر اين همه، ابن طاووس نيز به تكميل كتاب‌ مصباح المتهجّد شيخ طوسى پرداخت و با استفاده از ديگر منابع دعايى- كه بيشترشان از اصول قديمى بودند-، آن را در ده مجلّد با عناوين مختلف، افزايش داد و مجموع آن را در مهمّات المتعبّد و تتمّات مصباح المتهجّد نام گذاشت. كتاب‌ مصباح المتهجّد، از مصادر مهمّ كتاب‌هاى دعايى نيز هست.<ref>احمدى نورآبادى، مهدى؛ رحمتى، محمدكاظم، تاريخ حديث شيعه در سده هاى چهارم تا هفتم هجرى،‌ موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.</ref>
== نسخه‌ها، شرح و ترجمه ==
 
* نسخه‌ای کهن در [[کتابخانه آستان قدس رضوی]] (تاریخ تحریر: ۵۰۲ق).
== تیتر ==
* نسخه عنایة اللَّه بن اشرف بن حبیب اللَّه بن زین العابدین حسینی (به تاریخ: ۱۰۳۹ق).
کتاب «مصباح المتهجّد» یکی از مهمترین و معتبرترین منابع مربوط به دعا و اعمال (عبادات) مستحب در طول ایام سال است که توسط شیخ ابو جعفر محمد بن حسن طوسی (385 ق ـ 460 ق) تالیف شده است. این کتاب بر اساس روایات معتبر نبوی و اهل بیت(علیهم السلام) تنظیم شده است و در ضمن برخی از دعاها بخشی از احکام فقهی مربوط به عبادات نیز بیان شده است. با توجه به روایی بودن متن مصباح المتهجّد، این کتاب یکی از معتبرترین منابع دست اول حدیثی شیعه به شمار می رود و از همان زمان تالیف مورد توجه دانشمندان و عموم مردم قرار گرفت؛ به طوری که منبع تدوین بسیاری از کتاب‌های ادعیه مثل عده الداعی، مفاتیح الجنان و اقبال الاعمال قرار گرفته است.
* نسخه محمد باقر بن محمد مهدی مشهدی (تاریخ: ۱۱۰۹ق).
 
* نسخه‌ای به تاریخ ۱۱۱۶.
دلیل اهمیت و اعتبار روایی کتاب این است که شیخ طوسی آن را با استفاده از کتابخانه شاپور بغداد و کتابخانه شخصی استادش سید مرتضی نوشته است که همه آن منابع در فاجعه آتش سوزی دشمنان تشیع از میان رفته است.
* و نسخه‌ای دیگر به قلم محمّد هاشم بن شاه محمود (تاریخ تحریر: ۱۰۷۵ق).<ref>احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.</ref>
 
'''ساختار کتاب مصباح المتهجّد:'''
1 ـ کتاب طهارت که انواع و کیفیت طهارت و احکام فقهی آن را در ذیل نُه فصل بیان کرده است؛ 2 ـ کتاب الصلاه که در آن به شرایط، انواع کلی، اقسام جزئی، احکام، و آداب نماز در ذیل چهار فصل و دوازده عنوان کلی پرداخته است؛ 3 ـ دعاهای هفتگی که در آن دعاهای مربوط به شب و روزهای هفته را ذکر کرده است؛ 4 ـ اعمال ماه‌ های قمری که هر یک از آنها را در یک تا دوازده فصل آورده است.
به دلیل استقبال عمومی از این کتاب، کتاب‌های مختلف و فراوانی توسط علمای متاخر شیعه پیرامون آن نوشته شده است به طوری که فقط سید بن طاوس پنج کتاب برای تکمیل آن نوشته است: 1 ـ فلاح السائل؛ 2 ـ زهره الربیع؛ 3 ـ الدروع الواقیه در اعمال ماه ها؛ 4 ـ اقبال الاعمال در اعمال سال‌ها؛ 5 ـ اسرار الصلاه.


شیخ طوسی برای استفاده عموم از این کتاب، به تلخیص آن دست زد و آن را مصباح المتهجد صغیر نام نهاد، البته اصل کتاب المصباح در دست نیست و کتاب حاضر در واقع همان تلخیص خود شیخ طوسی از اصل کتاب است .تلخیص های دیگری نیز نوشته شده است.<ref>«[http://www.makarem.ir/main.aspx?typeinfo=44&lid=0&mid=408749&catid=-2 مصباح المتهجّد]»، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۳۹۶ش. تاریخ بازدید: ۴ خرداد ۱۴۰۲.</ref>
این کتاب با اعتنا و اعتماد علمای شیعه در سده‌های مختلف مواجه شد و برخی به تلخیص، شرح و ترجمه آن پرداختند. از جمله این کارها می‌توان به این موارد اشاره کرد:


'''تلخیص''':
* قَبَس المصباح [[صهرشتی]]، معاصر و شاگرد شیخ طوسی.
* الإختیار من المصباح الکبیر، از سیّد علی بن حسان بن باقی قرشی، معاصر سیّد بن طاووس.
* منهاج الصلاح فی إختیار المصباح، [[علامه حلی|علّامه حلّی]].
* مختصر المصباح [[سید عبد الله شبر|سیّد عبد اللَّه شُبَّر]].<ref>احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.</ref>


'''شرح''':
* شرح [[فاضل مقداد|فاضل مقداد سیوری]] (م ۸۲۶ق).
* دو شرح مفصّل و مختصر، از شیخ خضر رازی نجفی، شاگرد [[میر سید شریف جرجانی]] (م ۸۳۸ق): یکی با نام جامع الدُرَر و دیگری مفتاح الغُرَر.
* شرح [[ابن ابی جمهور احسایی|ابن ابی‌جمهور احسایی]] (م پس از ۹۰۱ق) با عنوان معین الفکر و شرح آن با عنوان معین المعین.
* شرح مختصر مصباح المتهجّد، از سیّد علی حسینی نجفی که قاضی نور اللَّه در کتاب المجالس و نراقی در کتاب الخزائن، از آن نقل کرده‌اند.
* شرح عبد الوحید بن نعمت اللَّه استرآبادی، شاگرد [[شیخ بهایی]] (م پس از ۱۰۲۵ق) به نام فتح الباب.
* شرح حاج میرزا علی تبریزی (م ۱۳۴۵ق).<ref>احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.</ref>


'''ترجمه‌ها''':
* ترجمه‌ای متعلّق به سال ۱۰۸۶ق، از مترجمی ناشناخته.
* ترجمه سیّد علی امامی اصفهانی، معاصر صاحب ریاض.
* ترجمه [[شیخ عباس قمی]].


[[ابن طاووس|ابن‌طاووس]] نیز به تکمیل کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی پرداخت و با استفاده از دیگر منابع دعایی که بیشترشان از اصول قدیمی بودند، آن را در ده مجلّد با عناوین مختلف، افزایش داد و مجموع آن را مهمّات المتعبّد و تتمّات مصباح المتهجّد نام گذاشت.<ref>احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۸۷: خط ۱۰۱:
  | شاخه اصلی =حدیث
  | شاخه اصلی =حدیث
  | شاخه فرعی۱ =دعا
  | شاخه فرعی۱ =دعا
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ = کتاب‌های دعا
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰

سؤال

مصباح المتهجد از کیست و چه محتوایی دارد؟

مصباح المتهجد
مصباح المتهجد
اطلاعات کتاب
نویسندهشیخ طوسی
تاریخ نگارشقرن پنجم
موضوعادعیه و زیارات
زبانعربی
درگاه‌ها
واژه-ها.png


مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد کتابی در موضوع دعا و زیارات، اثر شیخ طوسی که از مهمترین و معتبرترین منابع مربوط به دعا و عبادات مستحب در طول ایام سال است. کتاب مصباح المتهجد نخستین کتاب جامع و روشمند در زمینه گردآوری کتاب ادعیه شیعی به‌شمار می‌رود. این کتاب براساس روایات پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) تنظیم شده است.

این کتاب، در زمینه اعمال واجب و مستحب در ایام سال و نیز دعاهای هر روز، تألیف شده است. در کتاب مصباح المتهجد بخشی از احکام فقهی مربوط به عبادات نیز بیان شده است. تألیف مصباح المتهجد را آغاز دوره جدیدی در ادبیات دعایی امامیه دانسته‌اند.

نویسنده

طوسی، محمدبن حسن‌بن علی، ملقّب به شیخ الطائفه، فقیه، محدّث و متکلم امامی قرن پنجم است. وی در سال ۳۸۵ قمری در طوس به دنیا آمد.[۱]

پس از سید مرتضی، زعامت شیعیان به شیخ طوسی رسید. وی ۴۱ سال در بغداد زیست و به تألیف، تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. مهمترین و تأثیرگذارترین استادان طوسی، شیخ مفید و سید مرتضی بودند. شیخ طوسی آثار بسیار زیادی را در حوزه‌های گوناگون علوم دینی تألیف و تصنیف کرد. التبیان فی تفسیر القرآن، تهذیب الاحکام، الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار، المجالس که به الأمالی مشهور است، تلخیص‌الشافی، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، المبسوط، الرجال، مصباح المتهجد از آثار مشهور اوست. او نخستین فرد در میان شیعه است که تفسیری جامع بر سراسر قرآن نگاشت و کتابی تفصیلی در اصول فقه نوشت.[۲]

اهمیت و جایگاه

کتاب مصباح المتهجد نخستین کتاب جامع و روشمند در زمینه گردآوری ادعیه شیعی به‌شمار می‌رود.[۳] مصباح المتهجد یکی از مهمترین و معتبرترین منابع مربوط به دعا و اعمال (عبادات) مستحب در طول ایام سال است. این کتاب بر اساس روایات معتبر نبوی و اهل‌بیت(ع) تنظیم شده است. بخشی از احکام فقهی مربوط به عبادات نیز در این کتاب بیان شده است. با توجه به روایی بودن متن مصباح المتهجّد، این کتاب یکی از معتبرترین منابع دست اول حدیثی شیعه به‌شمار می‌رود. این کتاب از زمان تألیف مورد توجه دانشمندان و عموم مردم قرار گرفت؛ به‌طوری که منبع تدوین بسیاری از کتاب‌های ادعیه مثل عدة الداعی، مفاتیح الجنان و اقبال الاعمال شد. دلیل اهمیت و اعتبار روایی کتاب این است که شیخ طوسی آن را با استفاده از کتابخانه شاپور بغداد و کتابخانه شخصی استادش سید مرتضی نوشته است.[۴]

با تألیف مصباح المتهجد (بین سال‌های ۴۴۱/ ۴۴۴ تا ۴۴۷ق) دوره جدیدی در ادبیات دعایی امامیه آغاز می‌شود. ویژگی‌های کتاب مصباح المتهجد یعنی جامعیت، باب‌بندی نوآورانه، و نیز اعتبار و اهمیت شخصیت شیخ طوسی سبب شد از جنبه‌های مختلف توجه دانشمندان امامیه به این کتاب جلب شود و مقبولیت عمومی پیدا کند. مصباح المتهجد مهمترین و معتبرین دعانامه شیعی است و همه کتاب‌های نوشته شده در ادبیات دعای امامیه پس از آن به صورت مستقیم یا غیرمستقیم وامدار آن دانسته شده‌اند.[۵]

شیخ طوسی یک بار کتاب مصباح المتهجّد را در حجم بسیار، تألیف کرد و سپس به تلخیص آن پرداخت.[۶]

محتوا

کتاب مصباح المتهجد، در زمینه اعمال واجب و مستحب در ایام سال و نیز دعاهای هر روز، تألیف شده است. مطالب کتاب در یک مقدمه، احکام فقهی و اعمال و دعاهای ایام سال، طبقه‌بندی شده‌اند. احکام فقهیِ کتاب، در دو مبحث طهارت (با تکیه بر غسل‌های واجب و مستحب) و نماز (با تکیه بر نمازهای واجب و مستحب یا نوافل)، خلاصه شده است. قسمت بزرگ مطالب کتاب، اعمال و دعاهاست که مؤلف با عنوان اعمال هفته، اعمال جمعه، دعاهای هفته، ادعیه مربوط به ماه‌های رمضان، ذی قعده، ذی حجه، محرم، صفر، رجب و شعبان، به بیان آنها پرداخته است.[۷]

ساختار کتاب مصباح المتهجّد:

  1. کتاب طهارت که انواع و کیفیت طهارت و احکام فقهی آن را در ذیل نُه فصل بیان کرده است.
  2. کتاب الصلاه که در آن به شرایط، انواع کلی، اقسام جزئی، احکام، و آداب نماز در ذیل چهار فصل و دوازده عنوان کلی پرداخته است.
  3. دعاهای هفتگی که در آن دعاهای مربوط به شب و روزهای هفته را ذکر کرده است.
  4. اعمال ماه‌های قمری که هر یک از آنها را در یک تا دوازده فصل آورده است.[۸]

نسخه‌ها، شرح و ترجمه

  • نسخه‌ای کهن در کتابخانه آستان قدس رضوی (تاریخ تحریر: ۵۰۲ق).
  • نسخه عنایة اللَّه بن اشرف بن حبیب اللَّه بن زین العابدین حسینی (به تاریخ: ۱۰۳۹ق).
  • نسخه محمد باقر بن محمد مهدی مشهدی (تاریخ: ۱۱۰۹ق).
  • نسخه‌ای به تاریخ ۱۱۱۶.
  • و نسخه‌ای دیگر به قلم محمّد هاشم بن شاه محمود (تاریخ تحریر: ۱۰۷۵ق).[۹]

این کتاب با اعتنا و اعتماد علمای شیعه در سده‌های مختلف مواجه شد و برخی به تلخیص، شرح و ترجمه آن پرداختند. از جمله این کارها می‌توان به این موارد اشاره کرد:

تلخیص:

شرح:

  • شرح فاضل مقداد سیوری (م ۸۲۶ق).
  • دو شرح مفصّل و مختصر، از شیخ خضر رازی نجفی، شاگرد میر سید شریف جرجانی (م ۸۳۸ق): یکی با نام جامع الدُرَر و دیگری مفتاح الغُرَر.
  • شرح ابن ابی‌جمهور احسایی (م پس از ۹۰۱ق) با عنوان معین الفکر و شرح آن با عنوان معین المعین.
  • شرح مختصر مصباح المتهجّد، از سیّد علی حسینی نجفی که قاضی نور اللَّه در کتاب المجالس و نراقی در کتاب الخزائن، از آن نقل کرده‌اند.
  • شرح عبد الوحید بن نعمت اللَّه استرآبادی، شاگرد شیخ بهایی (م پس از ۱۰۲۵ق) به نام فتح الباب.
  • شرح حاج میرزا علی تبریزی (م ۱۳۴۵ق).[۱۱]

ترجمه‌ها:

  • ترجمه‌ای متعلّق به سال ۱۰۸۶ق، از مترجمی ناشناخته.
  • ترجمه سیّد علی امامی اصفهانی، معاصر صاحب ریاض.
  • ترجمه شیخ عباس قمی.

ابن‌طاووس نیز به تکمیل کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی پرداخت و با استفاده از دیگر منابع دعایی که بیشترشان از اصول قدیمی بودند، آن را در ده مجلّد با عناوین مختلف، افزایش داد و مجموع آن را مهمّات المتعبّد و تتمّات مصباح المتهجّد نام گذاشت.[۱۲]

منابع

  1. عمادی حائری، سیدمحمد، «طوسی، محمدبن حسن‌بن علی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.
  2. عمادی حائری، سیدمحمد، «طوسی، محمدبن حسن‌بن علی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.
  3. مهریزی، مهدی، و مریم ایمانی جو، «بررسی صدور ادعیه ماه رمضان بر اساس مصباح المتهجد»، سفینه، سال دهم، زمستان ۱۳۹۱ش، شماره ۳۷.
  4. «مصباح المتهجّد»، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۳۹۶ش. تاریخ بازدید: ۴ خرداد ۱۴۰۲.
  5. حکیم، سید محمدحسین، «تداوم و تحول در ادبیات دعای امامیه: مصباح المتهجد شیخ طوسی»، آینه پژوهش، سال ۳۳، خرداد و تیر ۱۴۰۱، شماره ۲. ص۶۵.
  6. احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.
  7. احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.
  8. «مصباح المتهجّد»، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۳۹۶ش. تاریخ بازدید: ۴ خرداد ۱۴۰۲.
  9. احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.
  10. احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.
  11. احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.
  12. احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.