دیدار با دوستان و اقوام در برزخ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} آيا در عالم برزخ، ديدار دوستان و اقوام ممكن است؟ {{پایان سو...» ایجاد کرد)
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيا در عالم برزخ، ديدار دوستان و اقوام ممكن است؟
آیا در عالم برزخ، دیدار دوستان و اقوام ممکن است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
از روايات بر مى آيد كه در برزخ صحنه هاى ديدار برقرار است. مؤمنان گاهى با شخص تازه وارد، گاهى با مؤمنان موجود در برزخ و گاهى با گروه كافران و گاهى كافران با همديگر ملاقات و مكالمه مى كنند.
براساس روایات شیعه، دیدار و ملاقات ارواح با یکدیگر، در [[برزخ]]، امکان دارد؛ [[امام صادق(ع)]] پیرامون ارواح در برزخ گفته که یکدیگر را می‌شناسند و از همدیگر می‌پرسند.<ref>کلینی، الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۴.</ref> در روایت دیگری نقل شده که مؤمنان در برزخ، همدیگر را می‌بینند و از [[خداوند]]، دعای برپایی رستاخیز را دارند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۶، ص۲۳۴، ح ۴۹.</ref> همچنین در حدیث دیگری نقل شده که ارواح مؤمنان در [[بهشت رضوان|باغ‌های رضوان]]، آل‌محمد را می‌بینند و با آن‌ها همراهی دارند، تا [[امام زمان]]، قیام کند.<ref>شبر، حق الیقین، ج۲، ص۳۷۳.</ref>
 
امام صادق(عليه السلام) فرمود:
در مورد ارواح کافران نیز نقل شده که در اتاق‌های آتش هستند، یکدیگر را می‌بینند و از خداوند می‌خواهند که رستاخیز برپا نشود تا عذابی که به آن‌ها وعده داده شده را نبینند.<ref>علامه مجلسی،‌ بحار الانوار، ج۶، ص۲۳۴، ح ۴۹.</ref>
 
ارواح در قالب اجساد و بر درختى از جنت نشسته اند، همديگر را مى شناسند و از همديگر مى پرسند، هر گاه روح جديدى وارد شود با هم مى گويند، اين تازه وارد را به حال خود واگذاريد كه به تازگى از وحشت بزرگى رهايى يافته است. اندكى بعد، از او مى پرسند: «فلانى و فلانى چه مى كرد؟» اگر اين روح تازه وارد پاسخ گفت كه او زنده بود، ارواح اميدوار مى مانند و اگر گفت كه پيش از من مرده است، ارواح مى گويند: «او سقوط كرده است».<ref>الفروع من الكافى، ج۳، ص۲۴۴، ح ۳; و پيام قرآن، ج۵، ص۴۵۹.</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[ارتباط اهل برزخ با اهل دنیا]]
مؤمنان در برزخ در حالى كه از غذاها و نوشيدنى هاى آنجا مى خورند و مى نوشند، همديگر را زيارت مى كنند و مى گويند:
 
== منابع ==
بارالها! رستاخيز را برپا كن تا وعده ات فرا رسد.<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۲۳۴، ح ۴۹.</ref>
{{پانویس}}
{{برزخ}}
ارواح مؤمنان در باغ هاى رضوان، آل محمد(صلى الله عليه وآله) را مى بينند، از غذاهاى آنجا مى خورند. از نوشيدنى هاى آنجا مى آشامند، و با آل محمد(صلى الله عليه وآله)مجالست مى كنند، تا قائم ما قيام كند.<ref>عبدالله شبّر، حق اليقين، ج۲، ص۳۷۳.</ref>
ارواح كفار در اتاق هاى آتش هستند، از غذاها و نوشيدنى هاى آنجا مى خورند و مى آشامند، به ديدار هم مى روند و مى گويند: «پروردگارا! رستاخيز را بر پا مدار تا آنچه به ما وعده داده اى منجر نشود».<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۲۳۴، ح ۴۹.</ref>
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =کلام
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =معاد
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ = برزخ
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =-
  | تیترها =  
  | تیترها =-
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۰

سؤال

آیا در عالم برزخ، دیدار دوستان و اقوام ممکن است؟

براساس روایات شیعه، دیدار و ملاقات ارواح با یکدیگر، در برزخ، امکان دارد؛ امام صادق(ع) پیرامون ارواح در برزخ گفته که یکدیگر را می‌شناسند و از همدیگر می‌پرسند.[۱] در روایت دیگری نقل شده که مؤمنان در برزخ، همدیگر را می‌بینند و از خداوند، دعای برپایی رستاخیز را دارند.[۲] همچنین در حدیث دیگری نقل شده که ارواح مؤمنان در باغ‌های رضوان، آل‌محمد را می‌بینند و با آن‌ها همراهی دارند، تا امام زمان، قیام کند.[۳]

در مورد ارواح کافران نیز نقل شده که در اتاق‌های آتش هستند، یکدیگر را می‌بینند و از خداوند می‌خواهند که رستاخیز برپا نشود تا عذابی که به آن‌ها وعده داده شده را نبینند.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. کلینی، الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۴.
  2. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۶، ص۲۳۴، ح ۴۹.
  3. شبر، حق الیقین، ج۲، ص۳۷۳.
  4. علامه مجلسی،‌ بحار الانوار، ج۶، ص۲۳۴، ح ۴۹.