زیور زندگی دنیا از نگاه قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۹

سؤال

از دیدگاه قرآن شریف، زیور زندگی دنیا به چیست؟ و ملاک تشخیص آن چیست؟

خداوند متعال زندگی دنیوی انسان‌ها را به زینت‌ها و زیورهای متعدد، مختلف و جذاب مزین کرده است، قرآن کریم زیور و زینت دنیا را این گونه معرفی می‌کند و می‌فرماید: ﴿زین للناس حب الشهوات من النساء و البنین والقناطیر المقنطره من الذهب و الفضه والخیل المسومه والانعام والحرث ذلک متاع الحیوه والله عنده حسن المآب[۱] محبت امور مادی، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسب‌های ممتاز و چهارپایان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است (تا در پرتو آن، آزمایش و تربیت شوند؛ ولی) اینها (در صورتی که هدف نهایی آدمی را تشکیل دهند) سرمایه زندگی پست (مادی) است؛ و سرانجام نیک (و زندگی والا و جاویدان)، نزد خداست.»

در آیه مذکور زن و فرزند، اموال، ثروت‌ها، مرکب، زمین و زراعت به عنوان زینت و زیور دنیا معرفی شده است.}}[۲]

قرآن کریم، در آیه‌ای دیگر مال و فرزندان را زینت زندگی دنیوی می‌داند و می‌فرماید: {{قرآن|المال والبنون زینه الحیاه الدنیا و الباقیات الصالحات خیر عند ربک ثواباً و خیر املاً[۳] مال و فرزندان، زینت زندگی دنیاست، و باقیات صالحات (ارزش‌های پایدار و شایسته) ثوابش نزد پروردگارت بهتر و امیدبخش‌تر است.

قرآن کریم در آیات دیگری اعمال زشت و ناپسند کافران و گناهکاران را در نظر آنان زینت می‌پندارد و می‌فرماید: ﴿ان الذین لا یؤمنون بالاخره زیّنا لهم اعمالهم فهم یعمهون[۴] کسانی که به آخرت ایمان ندارند، اعمال (بد)‎شان را برای آنان زینت می‌دهیم به طوری که سرگردان می‌شوند.

خداوند متعال در جایی دیگر ستارگان را زینت آسمان دنیا می‌داند و می‌فرماید: ﴿انا زینا السماء الدنیا بزینه الکواکب[۵] ما آسمان نزدیک (پایین) را با ستارگان آراستیم.

در جایی دیگر مرکب‌های مختلف انسان مثل اسب‌ها، استرها و الاغ را زینت برای انسان معرفی کرده و می‌فرماید: همچنین اسب‌ها و استرها و الاغ‌ها را آفرید، تا بر آنها سوار شوید و زینت شما باشد…» و به‌طور طبیعی مرکب‌های انسان به تناسب پیشرفت علم و تکنولوژی در هر زمان و مکانی متفاوت خواهد بود و اگر در زمان نزول قرآن کریم، اسب‌های پرشتاب و نیرومند مرکب برتر به حساب می‌آمدند امروزه اتومبیل‌های پیشرفته، قطار، هواپیما و… جز مرکب و زینت به حساب می‌آیند؛ که البته قرآن کریم همه این زینت‌ها را وسیله امتحان و آزمایش انسان‌ها قرار داده است، چنان‌که می‌فرماید: ﴿انا جعلنا ما علی الارض زینه لها لنبلوهم ایهم احسن عملاً[۶] در حقیقت ما آنچه را روی زمین است زینت آن قرار دادیم، تا آنها را بیازماییم که کدامینشان بهتر عمل می‌کنند.[۷]

ممکن است این زینت‌ها زمینهٔ هدایت افرد را فراهم آورد و ممکن هم است همان زمینهٔ گمراهی افراد را فراهم آورد. به عبارت همهٔ هستی زینت و زیور الهی است.

اگر برای رضای خدا از آن‌ها استفاده شود باعث هدایت نجات و سعادت و اگر برای فخر فروشی و تکاثر و … باشد باعث گمراهی خواهد شد. در واقع کل هستی زینت و ظهور حق تعالی است. هر که از آن در راستای خواست خداوند استفاده کند به سعادت دست می‌یابد و هر که از آن در زمینه خواست شیطانی استفاده کند، باعث گمراهی فرد خواهد شد. ملاک و معیار آن، صیغهٔ الهی است.


مطالعه بیشتر

۱. محمد حسین طباطبایی، المیزان، قم، جماعه المدرسین فی الحوزه العلمیه، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ ق، ج۱۹، ص۳۰۷؛ ج۱۳، ص۳۱۸–۳۱۹.

۲. ناصر مکارم شیرازی و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ هشتم، ۱۳۶۷، ج۲۴، ص۲۰۴، ۲۰۷؛ ج۱۲، ص۲۴۵، ۲۴۶.


منابع

  1. آل عمران/ ۱۴.
  2. ر. ک. طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ ق، ج۳، ص۹۱، ۹۹.
  3. کهف/ ۴۶.
  4. نمل/ ۴.
  5. صافات/ ۶.
  6. کهف/ ۷.
  7. ر. ک. مکارم شیرازی ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ هشتم، ۱۳۶۷، ج۱۲، ص۳۴۹.