توسل نوح(ع) به اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | |||
آیا | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | |||
آیا توسل حضرت نوح(ع) به اهل‌بیت(ع) حقیقت دارد؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
توسل [[حضرت نوح(ع)|حضرت نوح]]، به [[اهل بیت(ع)|اهل‌بیت(ع)]]، در کتاب‌های روایی و تفسیری شیعه، پس از قرن هفتم نقل شده؛<ref>برای نمونه: محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۱۱، ص ۳۲۸.</ref> این نقل، اولین بار در کتاب [[الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان]]، نوشته [[سید بن طاوس|سید بن طاووس]]، از عالمان شیعه قرن هفتم هجری، آمده؛<ref>علی بن موسی بن طاووس، الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان، قم، مؤسسه آل البیت(ع) لإحیاء التراث، ص ۱۱۸-۱۱۹.</ref> در این نقل، ضمن روایت داستان ساخته شدن کشتی، توسط نوح(ع)، از میخ‌های پنجگانه‌ای در ساختن این کشتی، یاد شده که نام [[پنج‌تن آل عبا]] بر آنها حک شده است؛ جبرئیل به نوح(ع) درباره علت درج این نام‌های مقدس بر میخ‌ها توضیح می‌دهد و محل کوبیده شدن این میخ‌ها را بر بدنه کشتی مشخص می‌کند. بر اساس این نقل، علت اصلی نجات کشتی نوح از توفان وجود همین نام‌های مقدس و توسل نوح(ع) به آنها عنوان شده است.<ref>میرحامد حسین هندی، عقبات الأنوار فی امامة الائمة الاطهار، قم، موسسه المعارف الاسلاميه، ج ۲۳، ص ۱۶۹.</ref> سایر متون روایی و تفسیری شیعه به تفسیر این نقل پرداخته‌اند.<ref>سید عبدالحسین طیب اصفهانی، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، نشر اسلام، ج ۷، ص ۵۵.</ref> | |||
در اوایل دهه پنجاه شمسی در مقاله‌ای<ref>مهدی ایمانی، «گزارشی بسیار جالب باستان‌شناسی شوروی درباره کشتی حضرت نوح»، درس‌هایی از مکتب اسلام، سال دوازدهم، ش ۱۰، ص ۲۶-۲۹.</ref> ادعا شد که در کشفیات باستان‌شناسی در روسیه بقایای کشتی نوح پیدا شده است. در میان تخته‌های این کشتی لوحه‌ای یافت شده که بر آن دعایی مبتنی بر توسل نوح(ع) به پنج‌تن درج شده است. نویسنده این مقاله این یافته باستان‌شناسی را دلیلی علمی بر صحت روایات مبنی بر توسل انبیاء الهی(ع) به اهل بیت‌پیامبر(ص) برشمرده است. برخی محققان در صحت این اطلاعات تردید کرده‌اند.<ref>عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص ۴۵. </ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| خط ۱۷: | خط ۲۱: | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه =شد | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش =شد | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی =شد | | لینک‌دهی =شد | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۸: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت =ج | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۰
آیا توسل حضرت نوح(ع) به اهل‌بیت(ع) حقیقت دارد؟
توسل حضرت نوح، به اهل‌بیت(ع)، در کتاب‌های روایی و تفسیری شیعه، پس از قرن هفتم نقل شده؛[۱] این نقل، اولین بار در کتاب الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان، نوشته سید بن طاووس، از عالمان شیعه قرن هفتم هجری، آمده؛[۲] در این نقل، ضمن روایت داستان ساخته شدن کشتی، توسط نوح(ع)، از میخ‌های پنجگانه‌ای در ساختن این کشتی، یاد شده که نام پنج‌تن آل عبا بر آنها حک شده است؛ جبرئیل به نوح(ع) درباره علت درج این نام‌های مقدس بر میخ‌ها توضیح می‌دهد و محل کوبیده شدن این میخ‌ها را بر بدنه کشتی مشخص می‌کند. بر اساس این نقل، علت اصلی نجات کشتی نوح از توفان وجود همین نام‌های مقدس و توسل نوح(ع) به آنها عنوان شده است.[۳] سایر متون روایی و تفسیری شیعه به تفسیر این نقل پرداخته‌اند.[۴]
در اوایل دهه پنجاه شمسی در مقاله‌ای[۵] ادعا شد که در کشفیات باستان‌شناسی در روسیه بقایای کشتی نوح پیدا شده است. در میان تخته‌های این کشتی لوحه‌ای یافت شده که بر آن دعایی مبتنی بر توسل نوح(ع) به پنج‌تن درج شده است. نویسنده این مقاله این یافته باستان‌شناسی را دلیلی علمی بر صحت روایات مبنی بر توسل انبیاء الهی(ع) به اهل بیت‌پیامبر(ص) برشمرده است. برخی محققان در صحت این اطلاعات تردید کرده‌اند.[۶]
منابع
- ↑ برای نمونه: محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۱۱، ص ۳۲۸.
- ↑ علی بن موسی بن طاووس، الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان، قم، مؤسسه آل البیت(ع) لإحیاء التراث، ص ۱۱۸-۱۱۹.
- ↑ میرحامد حسین هندی، عقبات الأنوار فی امامة الائمة الاطهار، قم، موسسه المعارف الاسلاميه، ج ۲۳، ص ۱۶۹.
- ↑ سید عبدالحسین طیب اصفهانی، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، نشر اسلام، ج ۷، ص ۵۵.
- ↑ مهدی ایمانی، «گزارشی بسیار جالب باستان‌شناسی شوروی درباره کشتی حضرت نوح»، درس‌هایی از مکتب اسلام، سال دوازدهم، ش ۱۰، ص ۲۶-۲۹.
- ↑ عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص ۴۵.