بشیر و مبشر: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در برخی روایات آمده است که نکیر و منکر با آن قیافه وحشتناک و… مربوط به میت کافر است، امّا ملائکه مسؤل پرسش از میت مؤمن به نام مبشر و بشیر است، ابوبصیر از امام صادق(ع) پرسید آیا آن دو ملک بر مؤمن و کافر با یک صورت وارد می‌شوند؟ فرمود: خیر.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۳۹، ح۱۲.</ref>
{{درگاه|واژه‌ها}}
'''بشیر و مبشر'''، فرشتگانی هستند که مسئولِ پرسش از میت مؤمن هستند. در برخی روایات آمده است که [[نکیر و منکر]] مربوط به میت کافر است.


شیخ مفید (ره) می‌فرماید: در برخی از روایات نام دو ملکی که بر کافر نازل می‌شوند ناکر و نکیر و نام دو ملکی که بر مؤمن نازل می‌شوند مبشر و بشیر ذکر شده است، گفته شده اگر نام دو ملک کافر نکیر و ناکر است به خاطر این است که کافر منکر حق است و منکر آن ملایکه و از آمدن آن‌ها ناخشنود است و دو ملک مؤمن مبشر و بشیر است. چون آن دو رضایت و ثواب خدا را بر او بشارت می‌دهند.<ref>مفید، شرح عقاید صدوق یا تصحیح الاعتقاد، ص۲۲۰؛ فیض کاشانی، علم الیقین، ج۲، ص۱۰۷۳.</ref>
[[شیخ مفید(ره)]] گفته است: در برخی از روایات نام دو ملکی که بر کافر نازل می‌شوند ناکر و نکیر و نام دو ملکی که بر مؤمن نازل می‌شوند بشیر و مبشر ذکر شده است. گفته شده اگر نام دو ملک کافر نکیر و ناکر است به خاطر این است که کافر منکر حق است و منکر آن ملایکه و از آمدن آن‌ها ناخشنود است و دو ملک مؤمن مبشر و بشیر است. چون آن دو رضایت و ثواب خدا را بر او بشارت می‌دهند.<ref>شیخ مفید، محمد بن محمد، تصحیح الاعتقادات الامامیه، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ص۹۹. فیض کاشانی، علم الیقین، ج۲، ص۱۰۷۳.</ref>


سید نعمت الله جزایری می‌فرماید: از ظاهر دعاهایی که از ائمه اطهار(ع) رسیده، بر می‌آید که منکر و نکیر جهت بازجویی کفّار و فساق می‌آیند و مبشر و بشیر با بهترین هیئت و صورت به بازجویی مؤمنین می‌آیند و موجب خشنودی آن‌ها می‌شوند.<ref>الانوار النعمانیه، ج۳، ص۲۲۵.</ref>
[[سید نعمت‌الله جزایری]] می‌نویسد: از ظاهر دعاهایی که از [[ائمه اطهار(ع)]] رسیده، بر می‌آید که منکر و نکیر جهت بازجویی کفار و فساق می‌آیند و مبشر و بشیر با بهترین هیئت و صورت به بازجویی مؤمنین می‌آیند و موجب خشنودی آن‌ها می‌شوند.<ref>جزایری، نعمت‌الله، الانوار النعمانیه، بیروت، دار القاری، چاپ اول، ۱۴۲۹ق، ج۴، ص۱۵۸.</ref> نامیده شدن ملائکه الهی به نکیر و منکر که در ظاهر اسم زشتی است، به خاطر این نیست که زشتی در ذات آن‌ها باشد، چون ملایکه الهی از هر پلیدی به دوراند؛ بلکه به خاطر این است که کافر و فاسق از دیدن آن‌ها منقلب و گرفته و ناخشنود می‌شوند.<ref>حمصی رازی، محمود بن علی، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۱۹۷.</ref>


نامیده شدن ملائکه الهی به نکیر و منکر که در ظاهر اسم زشتی است، به خاطر این نیست که زشتی در ذات آن‌ها باشد، چون ملایکه الهی از هر پلیدی به دوراند، بلکه به خاطر این است که کافر و فاسق از دیدن آن‌ها منقلب و گرفته و ناخشنود می‌شوند. مانند نامیده شدن به خزنه الجهنم و زبانیه که برخی از ملائک اند.<ref>حمصی رازی، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۱۹۷.</ref>
[[احمد بن حنبل]] که فهرست و اصول عقاید اهل حدیث را نوشته است می‌گوید: عذاب قبر حق است و در آن از گناهان بندگان و از پروردگار و از بهشت و دوزخ سؤال می‌کنند و مسئله دو فرشته به نام نکیر و منکر نیز حق است.<ref>قاضی ابوالحسین، محمد بن یعلی، طبقات الحنابله، ص۲۲۶.</ref>
 
جمع‌بندی: پرسش در قبر برای کافران و فاسقان، توسط نکیر و منکر با حالت ترسناک و برای مؤمن توسط مبشّر و بشیر با حالت فرحناک انجام می‌شود، محور پرسش‌های آن‌ها، عقاید و اصول دین است به ویژه مسئله امامت.<ref>در روایت تدفین فاطمه مادر حضرت امیر(ع) گذشت که پیامبر اکرم نام علی(ع) را به او تلقین کرد تا در پاسخ ملایکه بیان کند؛ شبر، عبدالله، حق الیقین، ج۲، ص۳۸۴.</ref>سؤال در خصوص خداوند، پیامبر، دین، امام و هم چنین از مسایل فروع دین به ویژه مسایلی که در تعیین سرنوشت انسان مؤثر است نیز سؤال می‌شود مانند: صرف عُمر، دوستان و….
 
بیشتر آنچه گفته شد، در منابع اهل سنت نیز وارد شده است: در روایتی به آیه شریفه {{قرآن|یثَبِّتُ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثّابِتِ}}. برای سؤال در قبر استدلال شده است و پس از آن همان اوصافی که برای نکیر و منکر ذکر شد، بیان کرده است و اضافه شده که به دست هر کدام گرزی به وزن سنگینی آهن‌های دنیا است و از ربّ و نبیّ و قبله و امام می‌پرسند و مؤمن در پاسخ می‌گوید… امام من علی بن ابی طالب(ع) است.<ref>شبر، عبدالله، حق الیقین، به نقل از: کتاب المناقب از قول ابوهریره، ج۲، ص۳۸.</ref>
 
احمد بن حنبل که فهرست و اصول عقاید اهل حدیث را نوشته می‌گوید: عذاب قبر حق است و در آن از گناهان بندگان و از پروردگار و از بهشت و دوزخ سؤال می‌کنند و مسئله دو فرشته به نام نکیر و منکر نیز حق است.<ref>قاضی ابوالحسین، محمد بن یعلی، طبقات الحنابله، ص۲۲۶.</ref> پس بشیر و مبشّر، همان دو فرشتهٔ رحمتی الهی هستند که در دنیا، برزخ و قیامت به مؤمن بشارت‌های گوناگون می‌دهند.
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۳: خط ۱۷:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = معادشناسی در قرآن
| شاخه فرعی۱ = معاد در قرآن
|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =
| ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۳

سؤال

بشیر و مبشر چه کسانی هستند؟

درگاه‌ها
واژه-ها.png


بشیر و مبشر، فرشتگانی هستند که مسئولِ پرسش از میت مؤمن هستند. در برخی روایات آمده است که نکیر و منکر مربوط به میت کافر است.

شیخ مفید(ره) گفته است: در برخی از روایات نام دو ملکی که بر کافر نازل می‌شوند ناکر و نکیر و نام دو ملکی که بر مؤمن نازل می‌شوند بشیر و مبشر ذکر شده است. گفته شده اگر نام دو ملک کافر نکیر و ناکر است به خاطر این است که کافر منکر حق است و منکر آن ملایکه و از آمدن آن‌ها ناخشنود است و دو ملک مؤمن مبشر و بشیر است. چون آن دو رضایت و ثواب خدا را بر او بشارت می‌دهند.[۱]

سید نعمت‌الله جزایری می‌نویسد: از ظاهر دعاهایی که از ائمه اطهار(ع) رسیده، بر می‌آید که منکر و نکیر جهت بازجویی کفار و فساق می‌آیند و مبشر و بشیر با بهترین هیئت و صورت به بازجویی مؤمنین می‌آیند و موجب خشنودی آن‌ها می‌شوند.[۲] نامیده شدن ملائکه الهی به نکیر و منکر که در ظاهر اسم زشتی است، به خاطر این نیست که زشتی در ذات آن‌ها باشد، چون ملایکه الهی از هر پلیدی به دوراند؛ بلکه به خاطر این است که کافر و فاسق از دیدن آن‌ها منقلب و گرفته و ناخشنود می‌شوند.[۳]

احمد بن حنبل که فهرست و اصول عقاید اهل حدیث را نوشته است می‌گوید: عذاب قبر حق است و در آن از گناهان بندگان و از پروردگار و از بهشت و دوزخ سؤال می‌کنند و مسئله دو فرشته به نام نکیر و منکر نیز حق است.[۴]

منابع

  1. شیخ مفید، محمد بن محمد، تصحیح الاعتقادات الامامیه، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ص۹۹. فیض کاشانی، علم الیقین، ج۲، ص۱۰۷۳.
  2. جزایری، نعمت‌الله، الانوار النعمانیه، بیروت، دار القاری، چاپ اول، ۱۴۲۹ق، ج۴، ص۱۵۸.
  3. حمصی رازی، محمود بن علی، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۱۹۷.
  4. قاضی ابوالحسین، محمد بن یعلی، طبقات الحنابله، ص۲۲۶.