اضافهی گل ما: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''اضافهی گِل ما''' بخشی از متن روایتی است که اشاره به خلقت [[شیعیان]] از سرشت و | '''اضافهی گِل ما''' بخشی از متن روایتی است که اشاره به خلقت [[شیعیان]] از سرشت و بنمایه خلقت [[پیامبر(ص)]] و [[اهلبیت]] دارند. این روایات از پیامبر(ص) و سایر ائمه با تعبیرهای مختلف و مضمون یکسان بیان شدهاست. سند برخی از این روایات ضعیف دانسته شدهاست. | ||
واژه گِل در عربی به معنای طین است و این کلمه در قرآن ۱۲ بار ذکر شدهاست. طین و طینت به مبدأ و ماده اصلی خلقت بشر اشاره دارد.<ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ذیل واژه ط ی ن؛ ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ط ی ن.</ref> تعبیراتی مثل طبع، خمیره، سرشت و ماده اولی نیز درمورد طینت به کار رفته است. به عبارت دیگر، طینت یعنی سرشت، خوی و روحیه انسان. | واژه گِل در عربی به معنای طین است و این کلمه در قرآن ۱۲ بار ذکر شدهاست. طین و طینت به مبدأ و ماده اصلی خلقت بشر اشاره دارد.<ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ذیل واژه ط ی ن؛ ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ط ی ن.</ref> تعبیراتی مثل طبع، خمیره، سرشت و ماده اولی نیز درمورد طینت به کار رفته است. به عبارت دیگر، طینت یعنی سرشت، خوی و روحیه انسان. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۱
در کتاب امالی شیخ صدوق روایتی نقل شده که رسول خدا(ص) فرمود: «ای علی تو از منی و من از تو، روح تو از روح منست و گِل تو از گِل من و شیعیانت از فزونی گِل ما آفریده شدند.» منظور از «اضافهی گِل ما» چیست؟
اضافهی گِل ما بخشی از متن روایتی است که اشاره به خلقت شیعیان از سرشت و بنمایه خلقت پیامبر(ص) و اهلبیت دارند. این روایات از پیامبر(ص) و سایر ائمه با تعبیرهای مختلف و مضمون یکسان بیان شدهاست. سند برخی از این روایات ضعیف دانسته شدهاست.
واژه گِل در عربی به معنای طین است و این کلمه در قرآن ۱۲ بار ذکر شدهاست. طین و طینت به مبدأ و ماده اصلی خلقت بشر اشاره دارد.[۱] تعبیراتی مثل طبع، خمیره، سرشت و ماده اولی نیز درمورد طینت به کار رفته است. به عبارت دیگر، طینت یعنی سرشت، خوی و روحیه انسان.
در مورد تفسیر و توجیه این عبارت در آفرینش شیعیان سه احتمال داده شده است:
- شیعیان از آن جهت که پیرو دستورات اسلام و معصومان(ع) هستند، در ولادت فرزندانشان ناپاکی وجود ندارد؛ پس سرشت شیعیان همچون سرشت معصومان(ع) پاک است.
- عناصر و ساختار وجودی شیعیان متبرک به ساختار ائمه(ع) است؛ یعنی شیعیان، شعاعی از نور و پارهای از گِل معصومان(ع) هستند.
- منظور از «اضافه گِل ما» تقرّب رفتاری شیعیان با ائمه(ع) است.
منابع
- ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ذیل واژه ط ی ن؛ ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ط ی ن.