ارتباط سوره قدر با امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
در مورد سوره قدر و رابطه آن با امام زمان(عج) توضیح دهید؟
در مورد سوره قدر و رابطه آن با امام زمان(عج) توضیح دهید؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|مهدویت}}
[[سوره قدر]] و روایاتی که در [[تفسیر]] آن وارد شده، بیانگر این حقیقت است که فرشتگان در [[شب قدر]] مقدّرات یک سال را به [[امام زمان(ع)]] عرضه می‌کنند. این واقعیت از نخستین روز خلقت بوده و بر نخستین پیامبر و وصی او نازل می‌شده و تا [[قیامت]] ادامه دارد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، کتاب الحجه، ج۲، باب فی شأن «انا انزلنا».</ref> زیرا زمین از نخستین روز آفرینش تا بر پائی قیامت بی‌حجت نخواهد بود و خداوند در شب قدر، مقدّرات امور عالم را به وسیله ملائکه و روح که اعظم ملائکه است نزد آن حجت بر زمین (خواه پیامبر باشد و خواه وصی او) می‌فرستد.


آنچه از آیات [[سوره قدر]] و روایاتی که در [[تفسیر]] آن وارد شده، استفاده می‌شود این است که فرشتگان در [[شب قدر]] مقدّرات یک سال را به [[امام زمان(ع)]] عرضه می‌کنند. این واقعیت از نخستین روز خلقت بوده و بر نخستین پیامبر و وصی او نازل می‌شده و تا [[قیامت]] ادامه دارد.<ref>اصول کافی، کتاب الحجه، ج۲، باب فی شأن «انا انزلنا».</ref> زیرا زمین از نخستین روز آفرینش تا بر پائی قیامت بی حجت نخواهد بود و خداوند در شب قدر، مقدّرات امور عالم را به وسیله ملائکه و روح که اعظم ملائکه است نزد آن حجت بر زمین (خواه پیامبر باشد و خواه وصی او) می‌فرستد.
در زمان حیات [[رسول خدا(ص)]]، محل نزول فرشتگان آن حضرت بوده است. پس از آن حضرت به حضور [[امام علی(ع)]] و سپس سایر ائمه(ع) یکی پس از دیگری و امروزه به محضر [[امام زمان(ع)]] نازل می‌شوند و این کار در هر سال تکرار می‌شود چنانکه از ظاهر آیه سوم سوره قدر این تداوم برداشت می شود:{{قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ}}، زیرا «تَنَزَّلُ» فعل مضارع است که دلالت بر استمرار و پیوستگی دارد، یعنی فرشتگان و روح، پیوسته و همواره فرود می‌آیند.<ref>مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة،  چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۱۸۴.</ref>


در زمان حیات [[رسول خدا(ص)]]، محل نزول فرشتگان آستان آن حضرت بوده است. پس از آن حضرت به محضر [[امام علی(ع)]] و سپس سایر ائمه(ع) یکی پس از دیگری و امروزه به محضر امام زمان(ع) نازل می‌شوند و این کار در هر سال تکرار می‌شود چنانچه از ظاهر آیه سوم سوره قدر این تداوم برداشت می شود؛ {{قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ}}، زیرا «تَنَزَّلُ» فعل مضارع است که دلالت بر استمرار و پیوستگی دارد، یعنی فرشتگان و روح، پیوسته و همواره فرود می‌آیند.<ref>سیمای آفتاب، ص۲۶۴، حبیب الله طاهری.</ref>
رشیدالدین میبدی مفسّر معروف [[اهل سنت]] می‌گوید: برخی گفته‌‌اند: این شب قدر در روزگاران پیامبر اکرم (ص) بود، سپس از میان رفت، اما چنین نیست، زیرا که همه اصحاب پیامبر (ص) و علمای اسلام معتقدند که شب قدر تا قیام قیامت باقی است.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ج۱۰، ص۵۵۹.</ref>


رشیدالدین میبدی مفسّر معروف [[اهل سنت]] می‌گوید: برخی گفته‌اند: این شب قدر در روزگاران پیامبر اکرم(ص) بود، سپس از میان رفت، اما چنین نیست، زیرا که همه اصحاب پیامبر(ص) و علمای اسلام معتقدند که شب قدر تا قیام قیامت باقی است.<ref>کشف المراد، ج۱۰، ص۵۵۹. علامه حلی.</ref>
طبرسی صاحب [[تفسیر مجمع البیان]] نیز روایتی را از [[ابوذر غفاری]] نقل می‌کند که به رسول خدا گفتم: ای پیامبر، آیا شب قدر و نزول فرشتگان در آن شب، تنها در زمان پیامبران وجود دارد و چون پیامبران از دنیا رفتند، دیگر شب قدری وجود ندارد؟ فرمود: بلکه شب قدر تا قیام قیامت هست.<ref>طبرسی، فضل بن الحسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۸.</ref>
 
طبرسی صاحب [[تفسیر مجمع البیان]] نیز روایتی را از [[ابوذر غفاری]] نقل می‌کند که گفت: به رسول خدا گفتم: ای پیامبر، آیا شب قدر و نزول فرشتگان در آن شب، تنها در زمان پیامبران وجود دارد و چون پیامبران از دنیا رفتند، دیگر شب قدری وجود ندارد؟ فرمود: بلکه شب قدر تا قیام قیامت هست.<ref>مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۸. طبرسی.</ref>


در [[اصول کافی]] در ضمن حدیثی از قول [[امام صادق(ع)]] چنین آمده است: علی(ع) می‌فرمود: که هر گاه دو تن از اصحاب ([[عمر]] و [[ابوبکر]]) نزد پیامبر بودند و آن حضرت سوره «انا انزلنا» را با خشوع و گریه تلاوت می‌کرد، می‌گفتند: چه قدر در برابر این سوره حساسی؟ می‌فرمود: این حساسیت برای چیزی است که چشمانم (فرشتگان را در شب قدر) دیده و دلم (بیان هر امر حکیم را در آن شب) فهمیده و پس از من جان این مرد اشاره به (علی(ع)) آن را دریافت خواهد کرد. آن‌ها می‌گفتند: تو چه دیده‌ای و او چه خواهد دید؟ پیامبر در پاسخ آن‌ها روی خاک می‌نوشت: {{قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کلِّ أَمْرٍ}} آن گاه می‌فرمود: پس از این که [[خدا]] فرموده است: {{قرآن|مِّن کلِّ أَمْرٍ}} آیا چیزی باقی خواهد بود؟ می‌گفتند: نه، می‌فرمود: در شب‌های قدر بعد از من هم آن امر نازل می‌شود؟ می‌گفتند: آری، می‌فرمود: بر چه کسی نازل می‌شود؟ می‌گفتند: نمی‌دانیم، پیامبر(ص) دست بر سر من می‌گذاشت و می‌فرمود: اگر نمی‌دانید، بدانید، آن شخص پس از من این مرد است.<ref>کافی، کتاب الحجه، باب فی شأن «انا انزلناه»، حدیث ۵،</ref>
در [[اصول کافی]] در ضمن حدیثی از قول [[امام صادق(ع)]] چنین آمده است: علی(ع) می‌فرمود: که هر گاه دو تن از اصحاب ([[عمر]] و [[ابوبکر]]) نزد پیامبر بودند و آن حضرت سوره «انا انزلنا» را با خشوع و گریه تلاوت می‌کرد، می‌گفتند: چه قدر در برابر این سوره حساسی؟ می‌فرمود: این حساسیت برای چیزی است که چشمانم (فرشتگان را در شب قدر) دیده و دلم (بیان هر امر حکیم را در آن شب) فهمیده و پس از من جان این مرد اشاره به (علی(ع)) آن را دریافت خواهد کرد. آن‌ها می‌گفتند: تو چه دیده‌ای و او چه خواهد دید؟ پیامبر در پاسخ آن‌ها روی خاک می‌نوشت: {{قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کلِّ أَمْرٍ}} آن گاه می‌فرمود: پس از این که [[خدا]] فرموده است: {{قرآن|مِّن کلِّ أَمْرٍ}} آیا چیزی باقی خواهد بود؟ می‌گفتند: نه، می‌فرمود: در شب‌های قدر بعد از من هم آن امر نازل می‌شود؟ می‌گفتند: آری، می‌فرمود: بر چه کسی نازل می‌شود؟ می‌گفتند: نمی‌دانیم، پیامبر(ص) دست بر سر من می‌گذاشت و می‌فرمود: اگر نمی‌دانید، بدانید، آن شخص پس از من این مرد است.<ref>کافی، کتاب الحجه، باب فی شأن «انا انزلناه»، حدیث ۵،</ref>


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
خط ۲۶: خط ۲۰:


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* سیمای آفتاب، دکتر حبیب الله طاهری.
* ''سیمای آفتاب''، دکتر حبیب الله طاهری.
* عبقات الانوار، ج۳، میر حامد حسین.
* ''عبقات الانوار''، ج۳، میر حامد حسین.


{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}
خط ۳۴: خط ۲۸:
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۱ =امام‌شناسی در قرآن
|شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = -
  | تیترها =
  | تیترها = -
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =  
| ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت = ج
  | کیفیت =
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:مهدویت]]
[[رده:شب قدر]]
[[رده:آیات و سوره‌ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۱

سؤال

در مورد سوره قدر و رابطه آن با امام زمان(عج) توضیح دهید؟


درگاه‌ها
درگاه مهدویت.png


سوره قدر و روایاتی که در تفسیر آن وارد شده، بیانگر این حقیقت است که فرشتگان در شب قدر مقدّرات یک سال را به امام زمان(ع) عرضه می‌کنند. این واقعیت از نخستین روز خلقت بوده و بر نخستین پیامبر و وصی او نازل می‌شده و تا قیامت ادامه دارد.[۱] زیرا زمین از نخستین روز آفرینش تا بر پائی قیامت بی‌حجت نخواهد بود و خداوند در شب قدر، مقدّرات امور عالم را به وسیله ملائکه و روح که اعظم ملائکه است نزد آن حجت بر زمین (خواه پیامبر باشد و خواه وصی او) می‌فرستد.

در زمان حیات رسول خدا(ص)، محل نزول فرشتگان آن حضرت بوده است. پس از آن حضرت به حضور امام علی(ع) و سپس سایر ائمه(ع) یکی پس از دیگری و امروزه به محضر امام زمان(ع) نازل می‌شوند و این کار در هر سال تکرار می‌شود چنانکه از ظاهر آیه سوم سوره قدر این تداوم برداشت می شود:﴿تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ، زیرا «تَنَزَّلُ» فعل مضارع است که دلالت بر استمرار و پیوستگی دارد، یعنی فرشتگان و روح، پیوسته و همواره فرود می‌آیند.[۲]

رشیدالدین میبدی مفسّر معروف اهل سنت می‌گوید: برخی گفته‌‌اند: این شب قدر در روزگاران پیامبر اکرم (ص) بود، سپس از میان رفت، اما چنین نیست، زیرا که همه اصحاب پیامبر (ص) و علمای اسلام معتقدند که شب قدر تا قیام قیامت باقی است.[۳]

طبرسی صاحب تفسیر مجمع البیان نیز روایتی را از ابوذر غفاری نقل می‌کند که به رسول خدا گفتم: ای پیامبر، آیا شب قدر و نزول فرشتگان در آن شب، تنها در زمان پیامبران وجود دارد و چون پیامبران از دنیا رفتند، دیگر شب قدری وجود ندارد؟ فرمود: بلکه شب قدر تا قیام قیامت هست.[۴]

در اصول کافی در ضمن حدیثی از قول امام صادق(ع) چنین آمده است: علی(ع) می‌فرمود: که هر گاه دو تن از اصحاب (عمر و ابوبکر) نزد پیامبر بودند و آن حضرت سوره «انا انزلنا» را با خشوع و گریه تلاوت می‌کرد، می‌گفتند: چه قدر در برابر این سوره حساسی؟ می‌فرمود: این حساسیت برای چیزی است که چشمانم (فرشتگان را در شب قدر) دیده و دلم (بیان هر امر حکیم را در آن شب) فهمیده و پس از من جان این مرد اشاره به (علی(ع)) آن را دریافت خواهد کرد. آن‌ها می‌گفتند: تو چه دیده‌ای و او چه خواهد دید؟ پیامبر در پاسخ آن‌ها روی خاک می‌نوشت: ﴿تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کلِّ أَمْرٍ آن گاه می‌فرمود: پس از این که خدا فرموده است: ﴿مِّن کلِّ أَمْرٍ آیا چیزی باقی خواهد بود؟ می‌گفتند: نه، می‌فرمود: در شب‌های قدر بعد از من هم آن امر نازل می‌شود؟ می‌گفتند: آری، می‌فرمود: بر چه کسی نازل می‌شود؟ می‌گفتند: نمی‌دانیم، پیامبر(ص) دست بر سر من می‌گذاشت و می‌فرمود: اگر نمی‌دانید، بدانید، آن شخص پس از من این مرد است.[۵]


مطالعه بیشتر

  • سیمای آفتاب، دکتر حبیب الله طاهری.
  • عبقات الانوار، ج۳، میر حامد حسین.


منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، کتاب الحجه، ج۲، باب فی شأن «انا انزلنا».
  2. مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۱۸۴.
  3. علامه حلی، کشف المراد، ج۱۰، ص۵۵۹.
  4. طبرسی، فضل بن الحسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۸.
  5. کافی، کتاب الحجه، باب فی شأن «انا انزلناه»، حدیث ۵،