ابزارهای شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}}{{سوال}} | {{شروع متن}}{{سوال}} | ||
ابزارهای شیطان براساس سوره همزه کدامند؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران == | == عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران == | ||
سوره همزه با تهدیدی کوبنده آغاز می‌شود: {{قرآن|«وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَه لُمَزَه|ترجمه= وای بر هر عیبجوی مسخره کننده‌ای.|سوره=همزه|آیه=۱}} آنها که با نیش زبان، حرکات دست، چشم، ابرو در پشت سر و پیش رو، دیگران را مسخره می‌کنند، یا عیب‌جویی و [[غیبت]] می‌کنند، یا آنها را هدف تیرهای طعنه و تهمت قرار می‌دهند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۰۹.</ref> | |||
«هُمَزَه» از ماده «همز» در اصل به معنی شکستن است.<ref>عضیمه، صالح، معناشناسی واژگان قرآن، مشهد، آستان قدس رضوی، شرکت به نشر، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ص۶۱۴.</ref> از آنجا که افراد عیب‌جو و غیبت کننده شخصیت دیگران را درهم می‌شکنند به آنها «هُمَزَه» اطلاق شده است.<ref>کریمی حسینی، عباس، تفسیر علیین، قم، اسوه، چاپ اول، ۱۳۸۲ش، ص۶۰۱.</ref> «لُمَزَه» از ماده «لمز» در اصل به معنی عیب‌جویی نمودن است.<ref>قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۲۰۶.</ref> | |||
این دو واژه مفهوم وسیعی دارد که هر گونه عیب‌جویی، غیبت، طعنه زدن و مسخره کردن به وسیله زبان، اشاره، سخن‌چینی و بدگویی را شامل می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۰۹.</ref> | |||
== جمع اموال و مغرور شدن به آن == | == جمع اموال و مغرور شدن به آن == | ||
دنیامحوری و فراموشی [[آخرت]] یکی دیگر از ابزارهای شیطان است که انسان را فریب می‌دهد: {{قرآن| | دنیامحوری و فراموشی [[آخرت]] یکی دیگر از ابزارهای شیطان است که انسان را فریب می‌دهد: {{قرآن|الَّذِی جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ|ترجمه= همان که مالی را گرد آورده و شمارش نموده است.|سوره=همزه|آیه=۲}} | ||
آیه ناظر به ثروت‌اندوزانی است که مال را نه به عنوان یک وسیله بلکه به عنوان یک هدف می‌نگرند و در جمع‌آوری آن هیچ قید و شرطی قائل نیستند. از حلال و حرام و تجاوز بر حقوق دیگران، از طریق شرافت‌مندانه یا رذیلانه آن را جمع‌آوری می‌کنند و آن را تنها نشانه عظمت و شخصیت می‌دانند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۱۴.</ref> | |||
== جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان == | == جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان == | ||
داشتن ثروت ایرادی ندارد اما جاودانه پنداشتن ثروت خود را به خاطر داشتن مال و فراموشی آخرت ابزار دیگر از شیطان است که از آن برای گمراهی افراد استفاده می‌کند:{{قرآن| | داشتن ثروت ایرادی ندارد اما جاودانه پنداشتن ثروت خود را به خاطر داشتن مال و فراموشی آخرت ابزار دیگر از شیطان است که از آن برای گمراهی افراد استفاده می‌کند:{{قرآن|یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ| ترجمه=این انسان زراندوز و مال‌پرست گمان می‌کند اموالش سبب جاودانگی او است.|سوره=همزه|آیه=۳}} او گمان می‌کند اموالش او را به صورت یک موجود جاودانه درآورده است، نه مرگ می‌تواند به سراغ او آید، نه بیماری‌ها و حوادث جهان مشکلی برای او ایجاد می‌کند.<ref>طالقانی، محمود، پرتوی از قرآن، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۲۵۱.</ref> | ||
در | در قیامت پرده‌ها کنار می‌رود، آنها به اشتباه بزرگ‌شان پی می‌برند و فریادشان بلند می‌شود: {{قرآن|ما أَغْنی عَنِّی مالِیَهْ هَلَکَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ| ترجمه=مال و ثروتم هرگز مرا بی‌نیاز نکرد، قدرت من نیز از دست رفت.|سوره=حاقه|آیه=۲۹–۲۸}} | ||
==جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[دلبستگی به دنیا]] | * [[دلبستگی به دنیا]] | ||
* [[عوامل دلبستگی به دنیا]] | * [[عوامل دلبستگی به دنیا]] | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
| شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن | | شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن | ||
| شاخه فرعی۲ = رذائل اخلاقی | | شاخه فرعی۲ = رذائل اخلاقی | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = شد | | شناسه = شد | ||
| تیترها = شد | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = | ||
| لینک‌دهی =شد | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = ج | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۴
ابزارهای شیطان براساس سوره همزه کدامند؟
سوره همزه به سه شاخصه مهم صراحت دارد که می‌توان آنها را ابزارهای شیطانی دانست: یک) عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران. دو) جمع اموال و مغرور شدن به آن. سه) جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان به خاطر ثروت‌شان.
عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران
سوره همزه با تهدیدی کوبنده آغاز می‌شود: ﴿«وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَه لُمَزَه؛ وای بر هر عیبجوی مسخره کننده‌ای.﴾(همزه:۱) آنها که با نیش زبان، حرکات دست، چشم، ابرو در پشت سر و پیش رو، دیگران را مسخره می‌کنند، یا عیب‌جویی و غیبت می‌کنند، یا آنها را هدف تیرهای طعنه و تهمت قرار می‌دهند.[۱]
«هُمَزَه» از ماده «همز» در اصل به معنی شکستن است.[۲] از آنجا که افراد عیب‌جو و غیبت کننده شخصیت دیگران را درهم می‌شکنند به آنها «هُمَزَه» اطلاق شده است.[۳] «لُمَزَه» از ماده «لمز» در اصل به معنی عیب‌جویی نمودن است.[۴]
این دو واژه مفهوم وسیعی دارد که هر گونه عیب‌جویی، غیبت، طعنه زدن و مسخره کردن به وسیله زبان، اشاره، سخن‌چینی و بدگویی را شامل می‌شود.[۵]
جمع اموال و مغرور شدن به آن
دنیامحوری و فراموشی آخرت یکی دیگر از ابزارهای شیطان است که انسان را فریب می‌دهد: ﴿الَّذِی جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ؛ همان که مالی را گرد آورده و شمارش نموده است.﴾(همزه:۲)
آیه ناظر به ثروت‌اندوزانی است که مال را نه به عنوان یک وسیله بلکه به عنوان یک هدف می‌نگرند و در جمع‌آوری آن هیچ قید و شرطی قائل نیستند. از حلال و حرام و تجاوز بر حقوق دیگران، از طریق شرافت‌مندانه یا رذیلانه آن را جمع‌آوری می‌کنند و آن را تنها نشانه عظمت و شخصیت می‌دانند.[۶]
جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان
داشتن ثروت ایرادی ندارد اما جاودانه پنداشتن ثروت خود را به خاطر داشتن مال و فراموشی آخرت ابزار دیگر از شیطان است که از آن برای گمراهی افراد استفاده می‌کند:﴿یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ؛ این انسان زراندوز و مال‌پرست گمان می‌کند اموالش سبب جاودانگی او است.﴾(همزه:۳) او گمان می‌کند اموالش او را به صورت یک موجود جاودانه درآورده است، نه مرگ می‌تواند به سراغ او آید، نه بیماری‌ها و حوادث جهان مشکلی برای او ایجاد می‌کند.[۷]
در قیامت پرده‌ها کنار می‌رود، آنها به اشتباه بزرگ‌شان پی می‌برند و فریادشان بلند می‌شود: ﴿ما أَغْنی عَنِّی مالِیَهْ هَلَکَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ؛ مال و ثروتم هرگز مرا بی‌نیاز نکرد، قدرت من نیز از دست رفت.﴾(حاقه:۲۹–۲۸)
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۰۹.
- ↑ عضیمه، صالح، معناشناسی واژگان قرآن، مشهد، آستان قدس رضوی، شرکت به نشر، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ص۶۱۴.
- ↑ کریمی حسینی، عباس، تفسیر علیین، قم، اسوه، چاپ اول، ۱۳۸۲ش، ص۶۰۱.
- ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۲۰۶.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۰۹.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۱۴.
- ↑ طالقانی، محمود، پرتوی از قرآن، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۲۵۱.