آیات قرآن در شأن امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (اجرای ماکرو)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
 
| شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
نام حضرت علي(ع) در كدام آيات از قرآن آمده است؟
نام حضرت علی(ع) در کدام آیات از قرآن آمده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
نام حضرت علي(ع) در هيچ يك از آيات قرآن كريم به صراحت نيامده است، چنانکه نام سایر خلفا نیز در قرآن نیامده است .
{{درگاه|غدیر}}
نام [[حضرت علی(ع)]] در هیچ‌یک از آیات [[قرآن]] به صراحت نیامده اما براساس برخی نقل‌ها بیش از ۳۰۰ آیه در مدح علی(ع) نازل شده است.<ref>گنجی شافعی، کفایة الطالب، ۱۴۰۴ق، ص۲۳۱؛  قندوزی، ینابیع المودة، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۳۷.</ref> به اعتقاد شیعه و اهل‌سنت، پس از [[پیامبر اکرم|پیامبر اکرم(ص)]] هیچ کس مثل [[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین(ع)]] در قرآن مدح و ستایش نشده و آیات بسیاری در شان امام نازل شده است. ابن عباس نقل می‌کند: درباره هیچ کس، از آیات قرآن مثل علی نازل نشده است. آیات اولی‌الامر و ولایت از مشهورترین آیات در مورد امام علی(ع) هستند.<ref>اربلی، على بن عيسى، کشف الغمه عن وجه الائمه، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۱۴.</ref>


اما هيچ كس پس از پيامبر اكرم مثل امير المؤمنين علي(ع) در قرآن مدح و ستايش نشده است. چنان كه ابن عباس نقل مي كند: ما نزل في احد من كتاب الله ما نزل في علي؛ در باره هيج كس از آيات قرآن مثل علي نازل نشده است.}}<ref>اربلي، كشف الغمه عن وجه الائمه، چاپ قم،نشر قم، چاپ ۱۴۲۱، ج۱،‌ص ۳۱۴.</ref>
ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل کرده [[خدا]] آیه‌ای را نازل نکرد که در آن «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» باشد، مگر آنکه علی در رأس مؤمنان و امیر آنان است.<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۶۳-۷۱؛ شبلنجی، نورالابصار، الشریف الرضی، ج۱، ص۱۵۹.</ref>


آياتي كه در قرآن در شأن حضرت نازل شده همه در مدح و ستايش او و بيش از ده ها آيه مي باشد. علاوه بر اينكه علي(ع)خود قرآن ناطق و تجلي آيات قرآن مي باشد چنانكه پيامبر اكرم ـ‌صلّي الله عليه و آله ـ در اين باره مي فرمايد: «علي مع القرآن و القران معه لايفترقان حتي يرد علي الحوض »؛ امام علي(ع) با قرآن و قرآن همواره با او است و هرگز جداناپذيرند تا روزي كه بر من در بهشت و در كنار حوض كوثر بر من برسند. يعني مقصدي كه علي(ع) دارد با قرآن منتهي به بهشتي است كه حوض كوثر در آن قرار دارد و من آنجا مستقر هستم، پيامبر اكرم(ص) با اين فرمايش هم جايگاه علي(ع) را مشخص مي سازد كه نسبت به قرآن از چه جايگاهي برخوردار است و هم سرنوشت پيروان علي(ع) را كه سرانجام كارشان به كجا خواهد رسيد، و هم اين معنا را به مردم مي فهماند كه هركس مطيع قرآن است از علي بايد اطاعت كند و هركس مطيع است مطيع قرآن است. و هيچ كس نمي تواند ادعا كند كه پيرو قرآن است و علي را قبول ندارد چون هرگز اين دو از هم جداناپذير هستند.
آیاتی که در قرآن در شأن امام علی(ع) نازل شده همه در مدح و ستایش او می‌باشد. پیامبر اکرم(ص) در این باره می‌فرماید: ''عَلِیٌّ مَعَ القُرآنِ وَ القُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، لَن یَفتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ''؛ <ref>مفيد، محمد بن محمد، الجمل و النصرة لسيد العترة في حرب البصرة، ص۴۱۸، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي (للطوسي)، ص۴۶۰، قم، چاپ، اول، ۱۴۱۴ق؛ اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج‏۱، ص۱۴۸؛ منتجب الدين، علي بن عبيد الله بن بابويه الرازي، الأربعون حديثا (للرازي)، ص۷۳ ، قم، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.</ref>علی(ع) با قرآن و قرآن همواره با او است و هرگز جدا نمی‌شوند تا روزی که در بهشت، کنار حوض کوثر بر من برسند.  


اما آنچه از آيات قرآن در شأن آن حضرت نازل شده بسيار زياد است و چنانکه یک عالم سنی مذهب به نام حاکم حسکانی در کتابی به نام شواهد التنزیل به ذکر فضائل امام علی(ع) در قرآن پرداخته است . ما در اين جا به برخي از آيات در شأن امير المؤنین(ع)اشاره مي كنيم:  
آنچه از آیات قرآن در شأن آن حضرت نازل شده بسیار زیاد است در این‌جا به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:


پيامبر اكرم(ص) مي فرمايد: خدا هيچ آيه اي را نازل نفرمود كه در آن «ياايهاالذين آمنوا» باشد مگر اينكه علي در رأس آن منظور گردد ، بنابراني تمام آيات كه با اين تعبير و جمله آغاز مي شوند خطاب اول همه آنها به علي و در شأن علي و شيعيان اوست.<ref>خوارزمي، مناقب، چاپ قم، بي تا، ص۲۶۶، حديث ۱۴۹، حسكاني شواهد التنزيل، بيروت، ج۱،‌ص ۴۹، حديث ۷۰-۸۳ و علامه حلي،‌كشف اليقين في فضائل اميرالمؤمنين، چاپ قم،‌۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.</ref>
* پیامبر اکرم(ص) فرمود: خدا هیچ آیه‌ای را نازل نفرمود که در آن {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا}} باشد مگر اینکه علی در رأس آن منظور گردد، بنابراین تمام آیاتی که با این تعبیر و جمله آغاز می‌شوند خطاب اول همه آنها به علی و در شأن علی است.<ref>خوارزمی، مناقب، چاپ قم، بی تا، ص۲۶۶، حدیث ۱۴۹، حسکانی شواهد التنزیل، بیروت، ج۱، ص۴۹، حدیث ۷۰–۸۳ و علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، چاپ قم، ۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.</ref>


۱. {{قرآن|ان الذين آمنوا و عملوالصالحات سيجعل لهم الرحمن ودّا...<ref>سوره مريم، آيه ۹۶.</ref> مسلّماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند، خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار مى‏دهد!  
* آیه ودّ: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا}}؛<ref>(مریم:۹۶).</ref> ''قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد!''


۲. {{قرآن|انما وليكم الله و رسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلوه و يؤتون الزكوه وهم راكعون}}<ref>سوره‌مائده، آيه ۵۵</ref>؛ همانا ولي شما و كسي كه حق ولايت دارد بر شما خداوند و پيامبرش و كساني هستند كه نماز مي خوانند و در حال ركوع زكات مي دهند و به فقراء كمك مي كنند به اتفاق تمام علماي اسلام اين آيه در شأن اميرمؤمنان نازل شده است.
* آیه ولایت: {{قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}؛<ref>(مائده:۵۵).</ref>؛ ''سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند''.


۳. در آيه تطهير، در آيه مباهله نيز آيه در شأن اهل بيت پيامبر است كه يكي از آنها امير مؤمنان است.<ref>سوره احزاب،‌آيه ۳۳، سوره آل عمران،‌آيه ۶۱.</ref>  
* آیه تطهیر: {{قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}؛<ref>(احزاب:۳۳).</ref>''جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند''.
* آیه مباهله: {{قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}}؛<ref>(آل عمران:۶۱).</ref>''پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم''.


۴. {{قرآن|و من الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله}} (سوره بقره، آيه ۲۰۷)؛ <ref>اربلي، پيشين، ج۱، ص۳۲۳.</ref>و بعضي از مردم هستند كه از جان خويش در راه رضاي خداوند مي گذرند و بر سر آن معامله مي كنند.
* آیه اشتراء: {{قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ}}؛ <ref>(بقره:۲۰۷).</ref>''و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است''.<ref>اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۲۳.</ref>


۵. {{قرآن|اطيعوا الله و اطيعو الرسول و اولي الامر منكم}} (سوره نساء، آيه ۵۹).<ref>علامه حلي، پيشين، ص۳۹۳ و شيخ مفيد ، ارشاد، چاپ قم، آل البيت، ۱۴۰۳، ج۱،‌ص ۵۳، و شيخ مفيد. پيشين، ج۱، ص۱۷۶.</ref> ( از خدا و رسولش و صاحبان امر اطاعت کنید )
* آیه اولی الامر: {{قرآن|ايَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ}}؛ <ref>(نساء:۵۹).</ref> ''ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید''.<ref>علامه حلی، کشف الیقین، ص۳۹۳ و شیخ مفید، ارشاد، چاپ قم، آل البیت، ۱۴۰۳، ج۱، ص۵۳، و شیخ مفید، ارشاد، ج۱، ص۱۷۶.</ref>


۶. آيه اكمال دين كه در حجه‌الوداع نازل شد و ولايت و خلافت آن حضرت را پس از پيامبر اكرم از طرف خداوند اعلام نمود :
* آیه اکمال دین که در حجه‌الوداع نازل شد و ولایت و خلافت آن حضرت را پس از پیامبر اکرم(ص) از طرف خداوند اعلام نمود: {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}؛<ref>(مائده:۳).</ref>''امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.''
 
{{قرآن|اليوم اكملت لكم دينكم}} (سوره مائده، آيه ۳)( امروز دین شما را کامل کردم)، اين آيه پس از آيه {{قرآن|ياايهاالرسول بلغ ما انزل اليك من ربك}} (سوره مائده، آيه ۶۷) ( ای پیامبر ،آنچه بر تو نازل شده است از سوی پروردگارت ،را ابلاغ کن)، به پيامبر نازل شد كه خداوند به آن حضرت دستور فرمود براي خودت جانشين انتخاب كن آن حضرت بيم داشت كه عده اي از منافقين نسبت به آن حضرت تعدي كنند خداوند براي اطمينان خاطر آن حضرت و حفظ جانش اين آيه را نازل كرد: {{قرآن|... والله يعصمك عن الناس...}} خداوند جان تو را از خطرهايي كه احتمال مي دهي از طرف مردم نسبت به اين مسئله به تو برسد حفظ مي كند اگر در اعلام اين مسئله كوتاهي كني مثل اين است كه رسالت خود را انجام نداده اي، رسالت تو با اعلام علي به جانشيني خودت كامل مي شود كه پيامبر پس از معرفي علي به جانشيني آيه {{قرآن|اليوم اكملت لكم دينكم ...}} نازل شد، و پيامبر(ص) بلافاصله با صداي بلند تكبير گفت و فرمود خداوند متعال دين را كامل كرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضي شد و ولايت علي بن ابيطالب را سبب كامل شدن دينم قرار داد.<ref>اريلي، پيشين، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلي، پيشين، ص۳۹۱.</ref>
 
==نتيجه: ==
 
نام امير مؤمنان(عليه السلام) به صراحت در قرآن نيامده ولي با كنايه كه از تصريح روشن تر است در آيات متعددي آمده و بسياري از آيات قرآن در شأن علي(ع) نازل شده كه به چند نمونه اشاره كرديم.  
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==
 
۲. قرآن ومعصومان درآینه علوی.امیرعلی حسنلو
 
۳. علي كيست، فضل الله كمپاني.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
 
==منابع==
<references />


این آیه پس از آیه {{قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ..}}<ref>(مائده:۶۷).</ref> (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای)، به پیامبر نازل شد که خداوند به آن حضرت دستور فرمود برای خودت جانشین انتخاب کن آن حضرت بیم داشت که عده‌ای از منافقین نسبت به آن حضرت تعدی کنند خداوند برای اطمینان خاطر آن حضرت و حفظ جانش این آیه را نازل کرد: {{قرآن|... وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…}} خداوند جان تو را از خطرهایی که احتمال می‌دهی از طرف مردم نسبت به این مسئله به تو برسد حفظ می‌کند اگر در اعلام این مسئله کوتاهی کنی مثل این است که رسالت خود را انجام نداده‌ای، رسالت تو با اعلام علی(ع) به جانشینی خودت کامل می‌شود که پیامبراکرم(ص) پس از معرفی علی(ع) به جانشینی آیه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ …}} نازل شد، و پیامبر(ص) بلافاصله با صدای بلند تکبیر گفت و فرمود خداوند متعال دین را کامل کرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضی شد و ولایت علی بن ابیطالب را سبب کامل شدن دینم قرار داد.<ref>اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلی، کشف الیقین، ص۳۹۱.</ref>
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
| شاخه اصلی = تاریخ
| شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
| شاخه فرعی۲ =امام علی(ع)
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | بازبینی =  
| ارجاعات =
  | تکمیل =  
| بازبینی نویسنده = 
  | اولویت =  
  | بازبینی =
  | کیفیت =  
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:آیات قرآن]]
[[رده:فضائل امام علی(ع)]]
[[رده:امام علی(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷


سؤال

نام حضرت علی(ع) در کدام آیات از قرآن آمده است؟

درگاه‌ها
درگاه غدیر.png


نام حضرت علی(ع) در هیچ‌یک از آیات قرآن به صراحت نیامده اما براساس برخی نقل‌ها بیش از ۳۰۰ آیه در مدح علی(ع) نازل شده است.[۱] به اعتقاد شیعه و اهل‌سنت، پس از پیامبر اکرم(ص) هیچ کس مثل امیرالمؤمنین(ع) در قرآن مدح و ستایش نشده و آیات بسیاری در شان امام نازل شده است. ابن عباس نقل می‌کند: درباره هیچ کس، از آیات قرآن مثل علی نازل نشده است. آیات اولی‌الامر و ولایت از مشهورترین آیات در مورد امام علی(ع) هستند.[۲]

ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل کرده خدا آیه‌ای را نازل نکرد که در آن «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» باشد، مگر آنکه علی در رأس مؤمنان و امیر آنان است.[۳]

آیاتی که در قرآن در شأن امام علی(ع) نازل شده همه در مدح و ستایش او می‌باشد. پیامبر اکرم(ص) در این باره می‌فرماید: عَلِیٌّ مَعَ القُرآنِ وَ القُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، لَن یَفتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ؛ [۴]علی(ع) با قرآن و قرآن همواره با او است و هرگز جدا نمی‌شوند تا روزی که در بهشت، کنار حوض کوثر بر من برسند.

آنچه از آیات قرآن در شأن آن حضرت نازل شده بسیار زیاد است در این‌جا به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

  • پیامبر اکرم(ص) فرمود: خدا هیچ آیه‌ای را نازل نفرمود که در آن ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا باشد مگر اینکه علی در رأس آن منظور گردد، بنابراین تمام آیاتی که با این تعبیر و جمله آغاز می‌شوند خطاب اول همه آنها به علی و در شأن علی است.[۵]
  • آیه ودّ: ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا؛[۶] قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد!
  • آیه ولایت: ﴿إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ؛[۷]؛ سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند.
  • آیه تطهیر: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا؛[۸]جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند.
  • آیه مباهله: ﴿فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ؛[۹]پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
  • آیه اشتراء: ﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ؛ [۱۰]و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است.[۱۱]
  • آیه اولی الامر: ﴿ايَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ؛ [۱۲] ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید.[۱۳]
  • آیه اکمال دین که در حجه‌الوداع نازل شد و ولایت و خلافت آن حضرت را پس از پیامبر اکرم(ص) از طرف خداوند اعلام نمود: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا؛[۱۴]امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.

این آیه پس از آیه ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ..[۱۵] (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای)، به پیامبر نازل شد که خداوند به آن حضرت دستور فرمود برای خودت جانشین انتخاب کن آن حضرت بیم داشت که عده‌ای از منافقین نسبت به آن حضرت تعدی کنند خداوند برای اطمینان خاطر آن حضرت و حفظ جانش این آیه را نازل کرد: ﴿... وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ… خداوند جان تو را از خطرهایی که احتمال می‌دهی از طرف مردم نسبت به این مسئله به تو برسد حفظ می‌کند اگر در اعلام این مسئله کوتاهی کنی مثل این است که رسالت خود را انجام نداده‌ای، رسالت تو با اعلام علی(ع) به جانشینی خودت کامل می‌شود که پیامبراکرم(ص) پس از معرفی علی(ع) به جانشینی آیه ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ … نازل شد، و پیامبر(ص) بلافاصله با صدای بلند تکبیر گفت و فرمود خداوند متعال دین را کامل کرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضی شد و ولایت علی بن ابیطالب را سبب کامل شدن دینم قرار داد.[۱۶]

منابع

  1. گنجی شافعی، کفایة الطالب، ۱۴۰۴ق، ص۲۳۱؛ قندوزی، ینابیع المودة، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۳۷.
  2. اربلی، على بن عيسى، کشف الغمه عن وجه الائمه، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۱۴.
  3. حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۶۳-۷۱؛ شبلنجی، نورالابصار، الشریف الرضی، ج۱، ص۱۵۹.
  4. مفيد، محمد بن محمد، الجمل و النصرة لسيد العترة في حرب البصرة، ص۴۱۸، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي (للطوسي)، ص۴۶۰، قم، چاپ، اول، ۱۴۱۴ق؛ اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج‏۱، ص۱۴۸؛ منتجب الدين، علي بن عبيد الله بن بابويه الرازي، الأربعون حديثا (للرازي)، ص۷۳ ، قم، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
  5. خوارزمی، مناقب، چاپ قم، بی تا، ص۲۶۶، حدیث ۱۴۹، حسکانی شواهد التنزیل، بیروت، ج۱، ص۴۹، حدیث ۷۰–۸۳ و علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، چاپ قم، ۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.
  6. (مریم:۹۶).
  7. (مائده:۵۵).
  8. (احزاب:۳۳).
  9. (آل عمران:۶۱).
  10. (بقره:۲۰۷).
  11. اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۲۳.
  12. (نساء:۵۹).
  13. علامه حلی، کشف الیقین، ص۳۹۳ و شیخ مفید، ارشاد، چاپ قم، آل البیت، ۱۴۰۳، ج۱، ص۵۳، و شیخ مفید، ارشاد، ج۱، ص۱۷۶.
  14. (مائده:۳).
  15. (مائده:۶۷).
  16. اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلی، کشف الیقین، ص۳۹۱.