کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سوت کشیدن و کف زدن کنار کعبه+ دعای یستشیر+
{{شروع متن}}
{{سوال}}
عدة‌الداعی از کیست و چه محتوایی دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}


'''یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیل''' دعایی است که در منابع شیعه نقل شده و ‏آن‌را گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرده‌اند.<ref name=":0" /> برخی آن را دعای امام سجاد(ع) دانسته‌اند.<ref>سید ابن طاووس، رضی الدین علی، جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، ص۲۷۵، قم، دارالرضی، چاپ اول، بی تا.</ref> علی بن بصیر از امام (در روایت نام امام برده نشده است) خواست تا در انتهای نامه‌اش، دعایی بنویسد تا با آن مناجات کند، از گناهان بازداشته شود و جامع برای نیازهای دنیا و آخرت باشد. امام نیز با خط خود دعای یا من أظهر الجمیل را نوشت.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۵۷۸، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.</ref>
عدة الداعی و نجاح الساعی
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان                  =
| تصویر                  =عدة الداعی.jpg
| اندازه تصویر          =
| توضیح_تصویر        =
| نام‌های دیگر        =
| نویسنده              =
| تاریخ نگارش        =
| موضوع                =دعا
| سبک                  =
| زبان                    =عربی
| ویراستار              =
| به تصحیح            =
| به کوشش            =
| تصویرگر                =
| طراح جلد              =
| تعداد جلد              =
| تعداد صفحات          =
| قطع                    =
| مجموعه                =
| ترجمه به دیگر زبان‌ها=
| ناشر                    =
| محل نشر            =
| تاریخ نشر            =
| نوبت چاپ             =
| شمارگان              =
| شابک                  =
| نوع رسانه            =
| وبسایت ناشر      =
| نام کتاب              = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
| مترجم                = <!-- مترجم به فارسی -->
| مشخصات نشر    = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی -->
| نسخه الکترونیکی  =
}}


براساس نقل برخی منابع، جبرئیل در حالی که خندان بود به نزد پیامبر آمده و این دعا (با اندکی تفاوت) را برای پیامبر خواند و آن‌را هدیه‌ای از طرف خداوند و گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرد.<ref name=":0">شیخ صدوق، محمد بن علی‏، التوحید، ص۲۲۱، محقق و مصحح: حسینی، هاشم‏، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1398ق.</ref> این دعا به اندکی تفاوت در منابع مختلف نقل شده است.<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد،  ج‏1، ص: ۳۳۰- ۳۳۱،‌ مؤسسة فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، 1411ق.</ref>
از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
[[پرونده:ترجمه عده الداعی.jpg|راست|بندانگشتی|276x276پیکسل|آیین بندگی و نیایش (ترجمه کتاب عدة الداعی)]]


متن این دعا براساس نقل مرحوم کلینی از عالمان مشهور شیعه در کتاب الکافی از کتب اربعه شیعه، چنین است:
{{نقل قول|ِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ عَنِّی یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَی وَ یَا مُنْتَهَی کُلِّ شَکْوَی یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا مُبْتَدِئَ کُلِّ نِعْمَةٍ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا یَا رَبَّاهْ یَا سَیِّدَاهْ یَا مَوْلَاهْ یَا غِیَاثَاهْ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ لَا تَجْعَلَنِی فِی النَّار<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج‏2، ص: 578</ref>}}


{{نقل قول|به نام خداوند بخشنده مهربان. اى كسى كه نیکی را آشكار كنی، زشتی را بپوشانی، پرده حُرمت را پاره نکنی، ای بزرگوار گذشت، ای کسی که با بخشندگی‌ عفو میکنی  و با نیکویی می‌آمرزی، و در بخشیدن، گشاده دست هستی. ای آنکه دو دستت را به رحمت گشوده‌ای، ای صاحب هر راز، ای نهایت هر شکایت، ای کسی که از روی بزرگواری، چشم‌پوشی میکنی، ای بزرگ احسان، ای آنکه نعمت را میدهی پیش از آنکه لیاقتش را داشته باشیم، ای پروردگار، ای آقا، ای مولا، ای فریادرس، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و از تو می‌خواهم که مرا در آتش دوزخ قرار ندهی. (آنگاه از خداوند آنچه می‌خواهی بگو).}}
ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>


==پانویس==
او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>


<references />
{{کتاب‌های دعا و زیارت}}
 
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
 
مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر روی آورده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.<ref>حلی، عدة الداعی، ص۸.</ref>
 
و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
 
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
 
عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
 
الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
 
الباب الثاني في أسباب الإجابة
 
الباب الثاني في أسباب الإجابة
 
الباب الرابع في كيفية الدعاء
 
الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
 
الباب السادس في تلاوة القرآن‏
 
خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
 
از این کتاب ترجمه‌های مختلفی نیز صورت گرفته است.
==منابع==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
| شاخه اصلی = حدیث
| شاخه فرعی۱ = دعا
| شاخه فرعی۲ = کتاب‌های دعا
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
| شناسه =
| تیترها =
| ویرایش =
| لینک‌دهی =
| ناوبری =
| نمایه =
| تغییر مسیر =
| ارجاعات =
| بازبینی =
| تکمیل =
| اولویت =
| کیفیت =
}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۱

سؤال

عدة‌الداعی از کیست و چه محتوایی دارد؟


عدة الداعی و نجاح الساعی

Rezapour/صفحه تمرین
اطلاعات کتاب
موضوعدعا
زبانعربی

از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.[۱]

درگاه‌ها
حوزه-و-روحانیت.png


آیین بندگی و نیایش (ترجمه کتاب عدة الداعی)


ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.[۲] او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.[۳]

او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.[۴]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.[۵]

مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر روی آورده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.[۶]

و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏[۷]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.[۸]

عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341

الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الرابع في كيفية الدعاء

الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر

الباب السادس في تلاوة القرآن‏

خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏

از این کتاب ترجمه‌های مختلفی نیز صورت گرفته است.

منابع

  1. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.
  2. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.
  3. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.
  4. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.
  5. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
  6. حلی، عدة الداعی، ص۸.
  7. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
  8. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12