پیامدهای حسد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== پیامدهای فردی == | == پیامدهای فردی == | ||
پیامدهای فردی حسادت فراوان دانسته | پیامدهای فردی حسادت فراوان دانسته شده؛ برخی از آنها چنین است: | ||
=== اندوه دائمی === | === اندوه دائمی === | ||
فرد حسود، خود را در عذاب و شكنجه | فرد حسود، خود را در عذاب و شكنجه دیده و همیشه اندوهناك است؛ زیرا هميشه از ديدن كساني كه داراي نعمت هستند و بهرهاي از زندگي مادي و معنوي دارند، عذاب مي برد و خود را به غم و احساس محروميت گرفتار میکند. | ||
و نيز از آن حضرت ميخوانيم كه: «دروغگو مردانگي ندارد و حسود ناآرام است.»<ref>وقال علي-عليه السلام-: "لامُرّوه لِكَذُوب ولا راحَه لِحَسُود." همان، ص۲۵۶.</ref> | و نيز از آن حضرت ميخوانيم كه: «دروغگو مردانگي ندارد و حسود ناآرام است.»<ref>وقال علي-عليه السلام-: "لامُرّوه لِكَذُوب ولا راحَه لِحَسُود." همان، ص۲۵۶.</ref> |
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۰۱
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
پیامدهای حسادت چیست؟
پیامدهای فردی
پیامدهای فردی حسادت فراوان دانسته شده؛ برخی از آنها چنین است:
اندوه دائمی
فرد حسود، خود را در عذاب و شكنجه دیده و همیشه اندوهناك است؛ زیرا هميشه از ديدن كساني كه داراي نعمت هستند و بهرهاي از زندگي مادي و معنوي دارند، عذاب مي برد و خود را به غم و احساس محروميت گرفتار میکند.
و نيز از آن حضرت ميخوانيم كه: «دروغگو مردانگي ندارد و حسود ناآرام است.»[۱]
در جاي ديگر، مضرات رواني آن را گوشزد ميكند و ميفرمايد: «بترسيد از حسد، زيرا روح انسان را معيوب ميسازد و آن را ميگدازد.»[۲]
بیمارهای جسمی
در روايات اسلامي آمده است كه سرچشمه بسياري از مفاسد فردي و اجتماعي حسد است. حسد آثار نامطلوبي روي جسم و سلامت انسان ميگذارد. افراد حسود معمولا افرادي رنجور و از نظر اعصاب و دستگاههاي مختلف بدن، غالبا ناراحت و بيمارند. امروز اين حقيقت ثابت شده كه بيماريهاي جسمي در بسياري از موارد، عامل رواني دارند. در طبّ امروز بحثهاي مشروحي تحت عنوان بيماري هاي «روان تني» ديده ميشود كه به اين قسمت از بيماريها اختصاص دارند.
علي-عليه السلام- در موارد متعددي به زيانهاي جسماني حسد اشاره نمودهاند و فرمودهاند: «جاي شگفت است كه حسودان از سلامت تن خود غافلند.»[۳]
و در حديثي ديگر فرمودند: «تندرستي بدن از كمي حسادت است.»[۴]
انکار حکمت خدا
از نظر معنوي، حسد نشانه كمبود شخصيت، ناداني، كوتاه فكري و نقص ايمان است؛ زيرا حسود در واقع خود را ناتوان تر از آن مي بيند كه به مقام محسود و بالاتر از آن برسد؛ لذا سعي مي كند محسود را به عقب برگرداند، به علاوه، او عملاً نسبت به حكمت خداوند كه بخشنده اصلي اين نعمت ها است معترض است و نسبت به اعطاي نعمت به افراد از طرف خداوند ايراد دارد؛ لذا در حديثي از امام صادق -عليه السلام- مي خوانيم: «حسد و بدخواهي از تاريكي قلب و كور دلي است و از انكار نعمت هاي خدا به افراد سرچشمه مي گيرد، و اين دو (كور دلي و ايراد بر بخشش خدا) دو بال كفر هستند; به سبب حسد بود كه فرزند آدم در يك حسرت جاويداني فرو رفت و به هلاكتي افتاد كه هرگز از آن رهايي نمي يابد.»[۵]
امام خميني(ره) در اين باره ميفرمايد: ... آن كس كه حسد ميورزد و زايل شدن نعمت غير را آرزو ميكند و كينه صاحب نعمت را در دل دارد، بداند كه ايمان ندارد، چون بايد بداند كه حق تعالي از روي صلاح تام اين نعمت را نصيب او كرده و دست فهم ما از آن كوتاه است و بداند علاوه بر اين كه ايمان ندارد، عدل الهي را نيز قبول ندارد.... چون ايمان به عدل با حسادت منافات دارد. تو اگر او را عادل مي داني، تقسيم او را هم عادلانه بدان. چنانچه در حديث شريف فرمود كه حق تعالي ميفرمايد: «حسود رو گردان است از قسمت هايي كه بين بندگانم كرده ام، و از نعمت هاي من غضبناك است.»[۶]
پیامدهای اجتماعی
پیامدهای اجتماعی حسد گوناگون است. برخی از آنها را چنین دانستهاند:
صرف انرژي در راه نادرست
حسود تمام يا بيشتر نيروها و انرژي هاي بدني و فكري خود را كه بايد در راه پيشبرد اهداف اجتماعي به كار ببرد، در مسير نابودي و ويران كردن آن چه هست صرف مي كند; از اين رو، هم سرمايه هاي وجودي خود را از بين مي برد و هم سرمايه هاي اجتماعي را.
جرم و جنايت
حسد، انگيزه قسمتي از جنايات دنيا است; اگر عوامل و علل اصلي قتل ها، دزدي ها، تجاوزها و مانند آن را بررسي كنيم خواهيم ديد كه قسمت قابل توجهي از آن ها از حسد سرچشمه مي گيرد، مثلاً قرآن مجيد مي فرمايد: «نخستين قتل و كشتاري كه در روي زمين واقع شد، به سبب حسد بود.»[۷]
شايد به همين دليل است كه حسد را به شراره اي از آتش تشبيه كرده اند كه مي تواند موجوديت حسود و يا جامعه اي را كه در آن زندگي مي كند به خطر اندازد.
يكي از دانشمندان مي گويد: «حسد و بدخواهي از خطرناك ترين صفات است و بايد آن را به منزله موحش ترين دشمن سعادت تلقي كرد و در دفع آن كوشيد.»
جوامعي كه افراد آن را اشخاص حسود و تنگ نظر تشكيل مي دهند، جوامعي عقب افتاده هستند; زيرا همان طور كه گفتيم حسود هميشه مي كوشد تا ديگران را به عقب بكشد و اين درست بر خلاف روح تكامل و ترقي است.[۸]
مطالعه بيشتر
. حسد و دروغ، شهيد سيد عبدالحسين دستغيب.
۲. پرورش روح؛ محمد شفيعي، قم: دفتر تبليغات اسلامي، ۱۳۷۰.
منابع
- ↑ وقال علي-عليه السلام-: "لامُرّوه لِكَذُوب ولا راحَه لِحَسُود." همان، ص۲۵۶.
- ↑ قال علي-عليه السلام-: "اِحْذَروُا مِنَ الْحَسَدِ فَاِنَّهُ يُزري النَفْسِ." آمدي، عبدالواحد، غررالحكم و دررالكلم، ص۱۴۱.
- ↑ قال علي-عليه السلام-: "اَلْعَجَبُ لِغَفْلَه الحُسّاد عن سَلامَه الاَجْساد." مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج۷۳، ص۲۵۶.
- ↑ و قال علي-عليه السلام-: "صِحَه الجَسَدِ مِنْ قِلَه الحسد." همان، ص۲۵۶.
- ↑ قال الصادق -عليه السلام-: "الحَسَدَ اَصْلُهُ مِنْ عمي القَلْبِ والحُجُودُ لِفَضْلِ الله تَعالي وهما جناحان لِلْكُفْرِ وبِالْحَسَدِ وقع بن آدم في حَسْرَه الاَبَدِ وَهَلَكَ مَهْلَكاً لا ينجو مِنْه ابداً." نوري، حسين، مستدرك الوسائل، ج۲، ص۳۲۷.
- ↑ موسوي الخميني، روح الله، چهل حديث، ص۱۱۲.
- ↑ قال الله: "فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ اخيهِ فَقَتَلَهُ فَاَصْبَحَ مِنَ الخاسرين" مائده، ۳۰. (نفس اماره او را وادار به كشتن برادرش كرد و او را كشت، و از زيانكاران گرديد."
- ↑ مكارم شيرازي، ناصر و ديگران، تفسير نمونه، ج۳، ص۴۲۳.