دادگاه ویژه روحانیت: تفاوت میان نسخه‌ها

(خنثی‌سازی نسخهٔ 46310 از Shamloo (بحث))
برچسب: خنثی‌سازی
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۶: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
دادسرای ویژهٔ روحانیت و دادگاه ویژهٔ روحانیت  از دادسراهای تخصصی است که به جرایم روحانیان رسیدگی می‌کند. این دادسرا و دادگاه به فرمان امام خمینی پس از انقلاب اسلامی تشکیل شد. به دلیل حفظ حیثیت و جایگاه روحانیت در جامعه و جلوگیری از نفوذ افراد منحرف و تبهکار در حوزه‌های علمیه و به کیفر رساندن روحانیان متخلف دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت تشکیل شد. تشخیص انحرافات روحانیان متخلف نیاز به تخصص خاص داشت که تشکیل چنین دادسرا و دادگاهی ویژه‌ای را ایجاب می‌کرد.   
دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت از دادسراهای تخصصی است که به جرایم [[روحانیان]] رسیدگی می‌کند. این دادسرا و دادگاه به فرمان امام خمینی پس از [[انقلاب اسلامی]] تشکیل شد. به دلیل حفظ حیثیت و جایگاه روحانیت در جامعه و جلوگیری از نفوذ افراد منحرف و تبهکار در حوزه‌های علمیه و به کیفر رساندن روحانیان متخلف دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت تشکیل شد. تشخیص انحرافات روحانیان متخلف نیاز به تخصص خاص داشت که تشکیل چنین دادسرا و دادگاهی ویژه‌ای را ایجاب می‌کرد.   


==تاریخچه ==
==تاریخچه ==
دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت برای اولین بار به حکم امام خمینی در سوم خرداد ماه ۱۳۵۸ تشکیل شد. این دادسرا و دادگاه در سال ۱۳۶۴ منحل شد.<ref>دریابادی، محمدزمان، دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۳، ص ۸۰.</ref> در تاریخ ۲۵ خردادماه ۱۳۶۶ دستور تشکیل مجدد این دادسرا و دادگاه از سوی امام خمینی به علی رازینی داده شد.<ref>امام خمینی، روح الله موسوی، صحيفه امام خمینی، تهران، مؤسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج ۱۰، ص ۲۷۹.</ref>  
دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت برای اولین بار به حکم [[امام خمینی]] در سوم خرداد ماه ۱۳۵۸ تشکیل شد. این دادسرا و دادگاه در سال ۱۳۶۴ منحل شد.<ref>دریابادی، محمدزمان، دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۳، ص ۸۰.</ref> در تاریخ ۲۵ خردادماه ۱۳۶۶ دستور تشکیل مجدد این دادسرا و دادگاه از سوی امام خمینی به علی رازینی داده شد.<ref>امام خمینی، روح‌الله موسوی، صحيفهٔ امام خمینی، تهران، مؤسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج ۱۰، ص ۲۷۹.</ref>  


آیین‌نامهٔ ۴۷ ماده‌ای دادرسی مستقل این دادسرا و دادگاه با عنوان «آیین‌نامهٔ دادسراها و دادگاه‌های ویژهٔ روحانیت» در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۶۹ به تأیید مقام رهبری جمهوری اسلامی رسید. از این تاریخ، این آیین‌نامه، بدون تصویب مجلس و طی مسیر قانون‌گزاری، با درج در روزنامه‌های رسمی در سال ۱۳۶۹ مبنای رسیدگی در دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت شد.<ref>دریابادی، دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت، تهران، ص ۸۰.</ref>   
آیین‌نامهٔ ۴۷ ماده‌ای دادرسی مستقل این دادسرا و دادگاه با عنوان «آیین‌نامهٔ دادسراها و دادگاه‌های ویژهٔ روحانیت» در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۶۹ به تأیید مقام رهبری جمهوری اسلامی رسید. از این تاریخ، این آیین‌نامه، بدون تصویب مجلس و طی مسیر قانون‌گزاری، با درج در روزنامه‌های رسمی در سال ۱۳۶۹ مبنای رسیدگی در دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت شد.<ref>دریابادی، دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت، تهران، ص ۸۰.</ref>   
خط ۱۶: خط ۱۵:
وظایف دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت به قرار زیر تبیین شده است:
وظایف دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت به قرار زیر تبیین شده است:


* اقدامات لازم جهت پيشگيری از وقوع تخلفات و جرائم در محدودهٔ مسائل قضایی؛
* اقدامات لازم جهت پيشگيری از وقوع تخلفات و جرائم در محدودهٔ مسائل قضایی
* ارشاد در امور خلاف شأن روحانیت؛ 
* ارشاد در امور خلاف شأن روحانیت
* رسيدگی به جرائم روحانیان و پرونده‌هایی كه به نحو مؤثری با اهداف اين دادسرا مرتبط باشد.<ref>آیين‌نامه دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت</ref>
* رسيدگی به جرائم روحانیان و پرونده‌هایی كه به نحو مؤثری با اهداف اين دادسرا مرتبط باشد.<ref>آیين‌نامه دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت.</ref>
همچنین، دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت در موارد زیر صلاحیت ورود و رسیدگی دارند:
همچنین، دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت در موارد زیر صلاحیت ورود و رسیدگی دارند:
* كليهٔ جرائم روحانیان؛
* كليهٔ جرائم روحانیان
* كليهٔ اعمال خلاف شأن روحانیان؛
* كليهٔ اعمال خلاف شأن روحانیان
* كليهٔ اختلافات محلی آسیب‌‌زا نسبت به امنيت عمومی در صورتی كه طرف اختلاف روحانی باشد؛
* كليهٔ اختلافات محلی آسیب‌‌زا نسبت به امنيت عمومی در صورتی كه طرف اختلاف روحانی باشد.
* كليهٔ اموری كه از سوی مقام معظم رهبری برای رسيدگی مأموريت داده می‌شود.<ref>آیين‌نامه دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت</ref>
* كليهٔ اموری كه از سوی [[مقام معظم رهبری]] برای رسيدگی مأموريت داده می‌شود.<ref>آیين‌نامه دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت.</ref>
 
==انتقادات و پاسخ‌ها==
 
مهم‌ترین انتقادی که به اصل وجود دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت وارد شده تباین آن با برخی از اصول قانون اساسی است. برخی این دادسرا و دادگاه و فلسفهٔ وجودی آن را با اصل ۶۱، ۱۵۹، ۱۷۲، ۱۹، ۲۰ و ۲۲ قانون اساسی در تضاد دیده‌اند. از نظر آنان در قانون اساسی فقط یک دادگاه ویژه، دادسرا و دادگاه نظامی، قانونی انگاشته شده است. آنان پیدایش دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت را خلاف روند پیش‌بینی شده در قانون برای اقامهٔ دادگاه‌ها به‌شمار برده‌اند.<ref>کدیور، محسن، بهای آزادی (دفاعیات محسن کدیور در دادگاه ویژهٔ روحانیت)، به‌کوشش زهرا وردی (کدیور)، تهران، نشر نی، ۱۳۷۹، ص ۴۹-۵۰؛ نیز: نوری، عبدالله، شوکران اصلاح (دفاعیات عبدالله نوری)، تهران، انتشارات طرح نو، ۱۳۷۸، ص ۲۲-۲۳.</ref> همچنین، از نظر این منتقدان این دادسرا و دادگاه خلاف قوانین مربوط به حقوق ملت از طریق مباینت با تساوی حقوق همه افراد ملت مندرج در متن این قوانین دارد.<ref>کدیور، بهای آزادی (دفاعیات محسن کدیور در دادگاه ویژهٔ روحانیت)، ص ۵۰؛ نیز: نوری، عبدالله، شوکران اصلاح (دفاعیات عبدالله نوری)، تهران، انتشارات طرح نو، ۱۳۷۸، ص ۱۰۰-۱۰۳.</ref>


==منابع==
==منابع==
خط ۳۸: خط ۳۳:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه =  
| شناسه = شد
| تیترها =  
| تیترها = شد
| ویرایش =  
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی =  
| لینک‌دهی = شد
| ناوبری =  
| ناوبری =  
| نمایه =  
| نمایه =  
| تغییر مسیر =  
| تغییر مسیر = شد
| ارجاعات =  
| ارجاعات =  
| بازبینی =  
| بازبینی =  
| تکمیل =  
| تکمیل =  
| اولویت =  
| اولویت = ج
| کیفیت =  
| کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۹

سؤال

چرا دادگاه روحانیون از دادگاه مردم جدا است؟

درگاه‌ها
حوزه-و-روحانیت.png


دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت از دادسراهای تخصصی است که به جرایم روحانیان رسیدگی می‌کند. این دادسرا و دادگاه به فرمان امام خمینی پس از انقلاب اسلامی تشکیل شد. به دلیل حفظ حیثیت و جایگاه روحانیت در جامعه و جلوگیری از نفوذ افراد منحرف و تبهکار در حوزه‌های علمیه و به کیفر رساندن روحانیان متخلف دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت تشکیل شد. تشخیص انحرافات روحانیان متخلف نیاز به تخصص خاص داشت که تشکیل چنین دادسرا و دادگاهی ویژه‌ای را ایجاب می‌کرد.

تاریخچه

دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت برای اولین بار به حکم امام خمینی در سوم خرداد ماه ۱۳۵۸ تشکیل شد. این دادسرا و دادگاه در سال ۱۳۶۴ منحل شد.[۱] در تاریخ ۲۵ خردادماه ۱۳۶۶ دستور تشکیل مجدد این دادسرا و دادگاه از سوی امام خمینی به علی رازینی داده شد.[۲]

آیین‌نامهٔ ۴۷ ماده‌ای دادرسی مستقل این دادسرا و دادگاه با عنوان «آیین‌نامهٔ دادسراها و دادگاه‌های ویژهٔ روحانیت» در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۶۹ به تأیید مقام رهبری جمهوری اسلامی رسید. از این تاریخ، این آیین‌نامه، بدون تصویب مجلس و طی مسیر قانون‌گزاری، با درج در روزنامه‌های رسمی در سال ۱۳۶۹ مبنای رسیدگی در دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت شد.[۳]

وظایف و صلاحیت‌ها

وظایف دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت به قرار زیر تبیین شده است:

  • اقدامات لازم جهت پيشگيری از وقوع تخلفات و جرائم در محدودهٔ مسائل قضایی
  • ارشاد در امور خلاف شأن روحانیت
  • رسيدگی به جرائم روحانیان و پرونده‌هایی كه به نحو مؤثری با اهداف اين دادسرا مرتبط باشد.[۴]

همچنین، دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت در موارد زیر صلاحیت ورود و رسیدگی دارند:

  • كليهٔ جرائم روحانیان
  • كليهٔ اعمال خلاف شأن روحانیان
  • كليهٔ اختلافات محلی آسیب‌‌زا نسبت به امنيت عمومی در صورتی كه طرف اختلاف روحانی باشد.
  • كليهٔ اموری كه از سوی مقام معظم رهبری برای رسيدگی مأموريت داده می‌شود.[۵]

منابع

  1. دریابادی، محمدزمان، دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۳، ص ۸۰.
  2. امام خمینی، روح‌الله موسوی، صحيفهٔ امام خمینی، تهران، مؤسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج ۱۰، ص ۲۷۹.
  3. دریابادی، دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت، تهران، ص ۸۰.
  4. آیين‌نامه دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت.
  5. آیين‌نامه دادسراها و دادگاه‌های ويژهٔ روحانيت.