معنای رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایشگر دیداری
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
رمضان از ماده «رَمَض» به‌شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل (شن) معنا شده است.<ref>حسيني زبيدي، محمد مرتضى، تاج العروس من جواهر القاموس، بيروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶۷. طريحي، فخر الدين بن محمد، مجمع البحرين، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۲۰۸.</ref> ماه‌های قمری در گردش است. رمضان گاه در زمستان و گاه در تابستان واقع می‌شود. پیش از اسلام چنین نبود، عرب‌ها در هر سه سال، یک سال را کبیسه قرار می‌دادند. آن‌ها یک ماه اضافه می‌کردند تا ماه‌ها در فصل‌ها ثابت باشد و ماه‌های مناسب برای تجارت با فصل‌های خوش آب و هوا مقارن شود. به این ترتیب ذی‌الحجه در ایام هوای خوب بود و رمضان در دوران شدتِ گرما قرار می‌گرفت. این عمل به تصریح قرآن ممنوع شد و ماه‌ها در فصل‌ها تغییر می‌کنند.<ref>سروش، «شرح غزلیات شمس»، جلسه شانزدهم، ص۳.</ref>
رمضان به‌شدت گرما و تابش آفتاب بر شن معنا شده است.


رمضان در اصطلاح نام ماه نهم از ماه‌های هجری قمری است که در این ماه، هر ساله به دستور خداوند [[روزه]] می‌گیرند.<ref>قرشى بنايى، على اكبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۲۳.</ref>
رمضان نام ماه نهم از ماه‌های هجری قمری است که مسلمانان در این ماه، هر ساله به دستور خداوند روزه می‌گیرند.


در متون حدیثی معانی مختلفی برای رمضان نقل شده است:
در فرهنگ اسلامی رمضان جایگاه خاصی دارد. ماه رمضان ماه رحمت، برکت، مغفرت، میهمانی خداوند، ماه نزول قرآن، ماه بسته‌شدن درهای جهنم، گشوده‌شدن درهای بهشت و ماه به زنجیرکشیده شدن شیاطین است.


* از [[پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده که ماه رمضان را رمضان نامیده‌اند؛ زیرا در این ماه گناهان انسان سوزانده می‌شود.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، موسسة دارالحدیث‌ العلمیة و الثقافیة، مرکز للطباعة والنشر، ۱۴۳۷ق، ج۴، ص۱۷۶.</ref>
== معناشناختی رمضان ==
* از رسول خدا(ص) نقل شده که رمضان اسمی از اسماء خداوند است.<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، تحقیق عبدالرحيم ربانی شيرازی، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۳۲.</ref>
رمضان از ماده «رَمَض» به‌شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل (شن) معنا شده است.<ref>حسینی زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶۷. طریحی، فخر الدین بن محمد، مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۲۰۸.</ref>
* از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که رمضان ماه خوبی است؛ این ماه در زمان رسول‌ الله(ص) ماه پر برکت نامیده شد.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۷، ص۲۵۹.</ref>
در فرهنگ اسلامی رمضان جایگاه خاصی دارد و مورد توجه فرقه‌های مختلف اسلامی است. معصومان(ع) و بزرگان دین اهمیت خاصی برای آن قائل بودند. آنان این ماه را ماه رحمت، برکت، مغفرت و میهمانی خداوند خوانده‌اند.<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران نشر کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۹۳.</ref> رمضان ماه نزول قرآن بر رسول خدا(ص)<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۸۵.</ref> و بهار قرآن خوانده شده است. از [[امام محمد باقر(ع)]] نقل شده که برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن ماه رمضان است.<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، تحقیق عبدالرحيم ربانی شيرازی، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۱۸.</ref>
ویژگی‌ها
پیامبر اکرم (ص) در خطبه شعبانیه فضایلی را برای ماه رمضان برشمردند که برخی از آنها عبارتند از:


مردم در این ماه به مهمانی خدا دعوت شده‌اند.
رمضان در اصطلاح نام ماه نهم از ماه‌های هجری قمری است که در این ماه، هر ساله به دستور خداوند [[روزه]] می‌گیرند.<ref>قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۲۳.</ref> ماه‌های قمری در گردش است. مضان گاه در زمستان و گاه در تابستان واقع می‌شود.
شب قدر که برتر از هزار ماه است در این ماه قرار دارد.
احیا و نمازگزاردن در هر یک شب‌های آن برابر با نماز هفتاد شب در ماه‌های دیگر است.
این ماه، ماه صبر است و پاداش صبر، بهشت است.
ماه همدردی است.
ماهی است که روزی بندگان مؤمن افزون می‌شود.
به فرموده پیامبر (ص)، این ماه، ماهی است که اگر ارزش آن شناخته شود، انسان آرزو می‌کند تمام سال رمضان باشد..بنا بر روایت پیامبر(ص)، ماه رمضان، ماه بسته‌شدن درهای جهنم و گشوده‌شدن درهای بهشت و ماه به زنجیرکشیده شدن شیاطین است[11]مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۳، ص۳۴۸.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۳، ص۳۴۸.</ref>


== ویژگی‌ها ==
== جایگاه ماه رمضان در روایات ==
پیامبر اکرم (ص) در خطبه شعبانیه فضایلی را برای ماه رمضان برشمردند که برخی از آنها عبارتند از:
* [[پیامبر اسلام(ص)]]: {{متن عربی|ماه رمضان را رمضان نامیده‌اند؛ زیرا در این ماه گناهان انسان سوزانده می‌شود.}}<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، موسسة دارالحدیث العلمیة و الثقافیة، مرکز للطباعة والنشر، ۱۴۳۷ق، ج۴، ص۱۷۶.</ref>
* رسول خدا(ص): {{متن عربی|رمضان اسمی از اسماء خداوند است.}}<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۳۲.</ref>
* [[امام صادق(ع)]]: {{متن عربی|رمضان ماه خوبی است؛ این ماه در زمان رسول‌الله(ص) ماه پر برکت نامیده شد.}}<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۵۹.</ref>
در فرهنگ اسلامی رمضان جایگاه خاصی دارد. معصومان(ع) این ماه را ماه رحمت، برکت، مغفرت و میهمانی خداوند خوانده‌اند.<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران نشر کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۹۳.</ref> رمضان ماه نزول قرآن بر رسول خدا(ص)<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۸۵.</ref> است. برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن ماه رمضان است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۳۰، حدیث۱۰.</ref> ماه رمضان، ماه بسته‌شدن درهای جهنم و گشوده‌شدن درهای بهشت و ماه به زنجیرکشیده شدن شیاطین است.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶.</ref>


* مردم در این ماه به مهمانی خدا دعوت شده‌اند.
ماه رمضان ماه بزرگ خدا،<ref>علی بن الحسین، امام چهارم علیه السلام، الصحیفة السجادیة، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۱۹۸.</ref>ماه رحمت و بخشایش الهی،<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الأشهر الثلاثة، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق، ص۹۷.</ref> ماه برکت و مضاعف شدن حسنات و پاک شدن گناهان<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الأشهر الثلاثة، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق، ص۱۱۷.</ref> و ماهی که اگر بنده‌ای در آن بخشیده نشود، امیدی به آمرزش او در سایر ماه‌ها نیست.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶.</ref>
* شب قدر که برتر از هزار ماه است در این ماه قرار دارد.
 
* احیا و نمازگزاردن در هر یک شب‌های آن برابر با نماز هفتاد شب در ماه‌های دیگر است.
== ویژگی‌های ماه رمضان در خطبه شعبانیه ==
* این ماه، ماه صبر است و پاداش صبر، بهشت است.
پیامبر اکرم(ص) در خطبه شعبانیه فضایلی را برای ماه رمضان برشمردند:
* ماه همدردی است.
{{ستون|۲}}
* ماهی است که روزی بندگان مؤمن افزون می‌شود.
* ماه دعوت شدن مردم به مهمانی خدا
* فرموده پیامبر (ص)، این ماه، ماهی است که اگر ارزش آن شناخته شود، انسان آرزو می‌کند تمام سال رمضان باشد..[12]مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۳، ص۳۴۶.
* شب قدر برتر از هزار ماه در این ماه
*
* احیا و نمازگزاردن در شب‌های آن برابر با نماز هفتاد شب در ماه‌های دیگر
* ماه صبر است و پاداش صبر، بهشت است.
* ماه همدردی
* ماهی افزون شدن روزی بندگان مؤمن
* ماهی است که اگر ارزش آن شناخته شود، انسان آرزو می‌کند تمام سال رمضان باشد.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶.</ref>
{{پایان}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی =ماه‌ها
| شاخه اصلی = ماه‌ها
| شاخه فرعی۱ =رمضان
| شاخه فرعی۱ = رمضان
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه =
| شناسه = شد
| تیترها =
| تیترها = شد
| ویرایش =شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی =شد
| لینک‌دهی = شد
| ناوبری =
| ناوبری =
| نمایه =
| نمایه =
| تغییر مسیر =شد
| تغییر مسیر = شد
| ارجاعات =
| ارجاعات =
| بازبینی =شد
| بازبینی = شد
| تکمیل =
| تکمیل =
| اولویت =ج
| اولویت = ج
| کیفیت =ب
| کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۰

سؤال

رمضان به چه معناست؟

رمضان به‌شدت گرما و تابش آفتاب بر شن معنا شده است.

رمضان نام ماه نهم از ماه‌های هجری قمری است که مسلمانان در این ماه، هر ساله به دستور خداوند روزه می‌گیرند.

در فرهنگ اسلامی رمضان جایگاه خاصی دارد. ماه رمضان ماه رحمت، برکت، مغفرت، میهمانی خداوند، ماه نزول قرآن، ماه بسته‌شدن درهای جهنم، گشوده‌شدن درهای بهشت و ماه به زنجیرکشیده شدن شیاطین است.

معناشناختی رمضان

رمضان از ماده «رَمَض» به‌شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل (شن) معنا شده است.[۱]

رمضان در اصطلاح نام ماه نهم از ماه‌های هجری قمری است که در این ماه، هر ساله به دستور خداوند روزه می‌گیرند.[۲] ماه‌های قمری در گردش است. مضان گاه در زمستان و گاه در تابستان واقع می‌شود.

جایگاه ماه رمضان در روایات

  • پیامبر اسلام(ص): «ماه رمضان را رمضان نامیده‌اند؛ زیرا در این ماه گناهان انسان سوزانده می‌شود.»[۳]
  • رسول خدا(ص): «رمضان اسمی از اسماء خداوند است.»[۴]
  • امام صادق(ع): «رمضان ماه خوبی است؛ این ماه در زمان رسول‌الله(ص) ماه پر برکت نامیده شد.»[۵]

در فرهنگ اسلامی رمضان جایگاه خاصی دارد. معصومان(ع) این ماه را ماه رحمت، برکت، مغفرت و میهمانی خداوند خوانده‌اند.[۶] رمضان ماه نزول قرآن بر رسول خدا(ص)[۷] است. برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن ماه رمضان است.[۸] ماه رمضان، ماه بسته‌شدن درهای جهنم و گشوده‌شدن درهای بهشت و ماه به زنجیرکشیده شدن شیاطین است.[۹]

ماه رمضان ماه بزرگ خدا،[۱۰]ماه رحمت و بخشایش الهی،[۱۱] ماه برکت و مضاعف شدن حسنات و پاک شدن گناهان[۱۲] و ماهی که اگر بنده‌ای در آن بخشیده نشود، امیدی به آمرزش او در سایر ماه‌ها نیست.[۱۳]

ویژگی‌های ماه رمضان در خطبه شعبانیه

پیامبر اکرم(ص) در خطبه شعبانیه فضایلی را برای ماه رمضان برشمردند:

  • ماه دعوت شدن مردم به مهمانی خدا
  • شب قدر برتر از هزار ماه در این ماه
  • احیا و نمازگزاردن در شب‌های آن برابر با نماز هفتاد شب در ماه‌های دیگر
  • ماه صبر است و پاداش صبر، بهشت است.
  • ماه همدردی
  • ماهی افزون شدن روزی بندگان مؤمن
  • ماهی است که اگر ارزش آن شناخته شود، انسان آرزو می‌کند تمام سال رمضان باشد.[۱۴]


منابع

  1. حسینی زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶۷. طریحی، فخر الدین بن محمد، مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۲۰۸.
  2. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۲۳.
  3. محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، موسسة دارالحدیث العلمیة و الثقافیة، مرکز للطباعة والنشر، ۱۴۳۷ق، ج۴، ص۱۷۶.
  4. حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۳۲.
  5. حر عاملی، وسائل الشیعه، تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۵۹.
  6. صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران نشر کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۹۳.
  7. سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۸۵.
  8. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۳۰، حدیث۱۰.
  9. ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶.
  10. علی بن الحسین، امام چهارم علیه السلام، الصحیفة السجادیة، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۱۹۸.
  11. ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الأشهر الثلاثة، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق، ص۹۷.
  12. ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الأشهر الثلاثة، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق، ص۱۱۷.
  13. ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶.
  14. ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶.