معنای آیه «عرش خدا بر آب قرار دارد»: تفاوت میان نسخه‌ها
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (بازبینی و ویرایش) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (تغییر جزئی در متن) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
}} | }} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
خداوند در [[سوره هود]] از عرش خود با این بیان که بر روی آب است، یاد کرده است. عرش به نوع کاملی از احاطه بر دیگران که از علم و قدرت ناشی شده، اشاره دارد. کلمه ماء (آب) نیز به ماده اولیه همه چیز، که حیات | خداوند در [[سوره هود]] از عرش خود با این بیان که بر روی آب است، یاد کرده است. عرش به نوع کاملی از احاطه بر دیگران که از علم و قدرت ناشی شده، اشاره دارد. کلمه ماء (آب) نیز به ماده اولیه همه چیز، که حیات به آن وابسته است، معنا شده است. با توجه به نکات فوق معنای آیه را چنین دانسته‌اند: خداوند با علم و قدرت خویش به وسیله آب تمام عالم را خلق و آماده زیستن کرده است و آب را عامل حیات عالم قرار داده است. | ||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==معنای کلمه عرش== | ==معنای کلمه عرش== | ||
عرش در | عرش در لغت به معنی سقف یا شیء سقف‌دار است و به تخت‌های بلند همانند تخت‌های سلاطین گذشته گفته می‌شود و در تعابیر نیز کنایه از قدرت و استیلاء است. در احادیثی از [[ائمه اطهار(ع)]] به دو تعبیر علم و قدرت اشاره شده است که به نوع کاملی از احاطه بر مخلوقات اشاره دارد.<ref>نگاه کنید به کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تهران، دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۳۱.</ref> تعبیر{{قرآن|الرحمن علی العرش استوی}} (طه / ۵.) به معنای قدرت و علم بر مخلوقات است. در زبان فارسی نیز زمانی که می‌گویند پادشاه بر تخت نشست کنایه از این است که به قدرت رسید. | ||
==معنای کلمه ماء در آیه== | ==معنای کلمه ماء در آیه== | ||
برخی مفسران ماء را کنایه از مایع دانسته‌اند. | برخی مفسران ماء را کنایه از هر چیز مایع دانسته‌اند. خداوند در [[سوره مرسلات]] راجع به [[خلقت انسان]] می‌فرماید: {{قرآن|الم نخلقکم من ماء مهین| ترجمه= آیا ما شما را از آب بی‌ارزش نیافریدیم؟|سوره=مرسلات|آیه=۲۰}} از این آیه استفاده می‌شود که کلمه ماء برای غیر از آب متعارف نیز به کار می‌رود. | ||
برخی دیگر مانند [[علامه طباطبائی]]، ماء در سوره هود، را آب معمولی دانسته‌اند که حیات همه موجودات به آن وابسته است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، سید محمد باقر، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۲۴.</ref> | برخی دیگر مانند [[علامه طباطبائی]]، ماء در سوره هود، را آب معمولی دانسته‌اند که حیات همه موجودات به آن وابسته است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، سید محمد باقر، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۲۴.</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = کلام | | شاخه اصلی = کلام | ||
|شاخه فرعی۱ = آفریدگار | | شاخه فرعی۱ = آفریدگار | ||
|شاخه فرعی۲ = اسماء و صفات الهی | | شاخه فرعی۲ = اسماء و صفات الهی | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
| نمایه = شد | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی =شد | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۶
منظور از این آیه که «عرش خدا بر آب قرار داشته است» چیست؟
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| واقع در سوره | هود |
| شماره آیه | ۷ |
| جزء | ۱۲ |
| اطلاعات محتوایی | |
| مکان نزول | مکه |
| موضوع | قدرت و احاطه خداوند |
خداوند در سوره هود از عرش خود با این بیان که بر روی آب است، یاد کرده است. عرش به نوع کاملی از احاطه بر دیگران که از علم و قدرت ناشی شده، اشاره دارد. کلمه ماء (آب) نیز به ماده اولیه همه چیز، که حیات به آن وابسته است، معنا شده است. با توجه به نکات فوق معنای آیه را چنین دانسته‌اند: خداوند با علم و قدرت خویش به وسیله آب تمام عالم را خلق و آماده زیستن کرده است و آب را عامل حیات عالم قرار داده است.
متن آیه
| ﴿ | وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ
و عرش او بر روى آب قرار دارد هود:۷ |
﴾ |
معنای کلمه عرش
عرش در لغت به معنی سقف یا شیء سقف‌دار است و به تخت‌های بلند همانند تخت‌های سلاطین گذشته گفته می‌شود و در تعابیر نیز کنایه از قدرت و استیلاء است. در احادیثی از ائمه اطهار(ع) به دو تعبیر علم و قدرت اشاره شده است که به نوع کاملی از احاطه بر مخلوقات اشاره دارد.[۱] تعبیر﴿الرحمن علی العرش استوی﴾ (طه / ۵.) به معنای قدرت و علم بر مخلوقات است. در زبان فارسی نیز زمانی که می‌گویند پادشاه بر تخت نشست کنایه از این است که به قدرت رسید.
معنای کلمه ماء در آیه
برخی مفسران ماء را کنایه از هر چیز مایع دانسته‌اند. خداوند در سوره مرسلات راجع به خلقت انسان می‌فرماید: ﴿الم نخلقکم من ماء مهین؛ آیا ما شما را از آب بی‌ارزش نیافریدیم؟﴾(مرسلات:۲۰) از این آیه استفاده می‌شود که کلمه ماء برای غیر از آب متعارف نیز به کار می‌رود.
برخی دیگر مانند علامه طباطبائی، ماء در سوره هود، را آب معمولی دانسته‌اند که حیات همه موجودات به آن وابسته است.[۲]
معنا و مفهوم آیه
مفسران در تفسیر آیه ﴿و کان عرشه علی الماء﴾ معتقدند بر آب بودن عرش؛ کنایه است از اینکه مالکیت خداوند در آن روز (خلقت آسمان‌ها و زمین) مستقر بر آب بود که این آب، مایع حیات و زندگی است. اصل زندگی و حیات در جهان به آب وابسته است و البته این هم نشانی از علم و قدرت خداوند است.