دعای روز بیست و دوم ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
دعاهای مخصوصی برای روز بیستم و یکم ماه رمضان ذکر شده:<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۶.</ref>
دعاهای مخصوصی برای روز بیستم و یکم ماه رمضان ذکر شده:<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۶.</ref>
{{دعا
{{دعا
|ِاللَّهُمَّ زَيِّنِّي فِيهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ وَ اسْتُرْنِي فِيهِ بِلِبَاسِ الصَّبْرِ وَ الْقُنُوعِ وَ الْكَفَافِ وَ احْمِلْنِي فِيهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ وَ آمِنِّي فِيهِ مِنْ كُلِّ مَا أَخَافُ بِعِصْمَتِكَ يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِينَ.<ref>مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۶.</ref>
|ِاللَّهُمَّ افْتَحْ لِي فِيهِ أَبْوَابَ فَضْلِكَ وَ أَنْزِلْ عَلَيَّ فِيهِ بَرَكَاتِكَ وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِكَ وَ أَسْكِنِّي فِيهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِكَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ.<ref>مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۶.</ref>
|ترجمه = خدايا در اين ماه درهاى فضلت را به روى من بگشا، و بركاتت را بر من نازل فرما، و به موجبات خشنودى ات موفقم بدار، و در ميان بهشت هايت جايم ده، اى برآورنده خواهش درماندگان.}}
|ترجمه = خدايا در اين ماه درهاى فضلت را به روى من بگشا، و بركاتت را بر من نازل فرما، و به موجبات خشنودى ات موفقم بدار، و در ميان بهشت هايت جايم ده، اى برآورنده خواهش درماندگان.}}
{{ماه رمضان|22}}
{{ماه رمضان|22}}
در آثار دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ(حالت‌های حیرت‌زا و سختی‌های فراوانی که هنگام مرگ بر انسان وارد می‌شود) و پاسخگویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>
در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. صفت «فتاح» برای خداوند بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن سبب هر پيروزى است.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>


در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. برخى روايات روى ذكر (يا فتّاح) براى حلّ مشكلات تكيه شده است، چرا كه اين صفت بزرگ الهى كه به صورت صيغه مبالغه از «فتح» آمده و بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن اسباب هر پيروزى است. در واقع جز او فتّاح نيست<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
در فرازی از این دعا توفیق بر خشنودی خداوند خواسته می‌شود. گاه موارد خشنودی خداوند با خشنودی مخلوقات در مقابل یکدیگر هستند.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] نقل شده کسی که رضایت خداوند را طلب کند که با خشم مردم همراه است، خداوند به‌جای مردم او را کفایت می‌کند. و اگر رضایت مردم را که با خشم خداوند همراه است، طلب کند خداوند او را به مردم وا می‌گذارد.<ref>الإختصاص، النص، ص: 225</ref>


در فراز سوم از دعای بیست و دوم ماه رمضان می خوانیم:«وَوَفِّقْنى‏ فيهِ لِمُوجِباتِ مَرْضاتِكَ؛ و بر اسباب خشنوديت موفّقم بدار »<sup>[44]</sup> در بسيارى از موارد رضاى خلق و خالق در مقابل هم قرار مى‏گيرند؛ اگر رضاى خالق را طلب كنيم از رضاى خلق جدا مى‏شويم و اگر رضاى خلق را طلب كنيم از رضاى خالق جدا مى‏شويم، در اين جا چه بايد كرد؟<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
در آثارِ خواندن دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ (سختی‌های فراوان هنگام مرگ) و پاسخ‌گویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>
 
امام صادق(ع): در این زمینه مى‏فرمايد: به سوى خشنودى خدا برو و غضب خدا را به قيمت رضايت مردم، براى خود خريدارى مكن، چون اگر رضاى خدا را طلب كنى، خداوند قلبهاى مردم را به سوى تو جلب كرده و مشكل مردم را با تو حل خواهد كرد، ولى اگر رضايت مخلوق را طلب كنى، خداوند تو را به انسان‏هاى ضعيفى كه‏ «لَايَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفَعاً وَلَا ضَرّاً؛ (كسانى كه حتّى) مالك سود و زيان خود نيستند (تا چه رسد به شما)» واگذار مى‏كند تا هر چه مى‏خواهى از آنان بخواهى، كه نتيجه آن ناكامى در دنيا و آخرت است. الإختصاص قَالَ الصَّادِقُ ع حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ ع‏ أَنَّ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ كَتَبَ إِلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع يَا سَيِّدِي أَخْبِرْنِي بِخَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فَكَتَبَ ع‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَى اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَّهُ أُمُورَ النَّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رَضِيَ النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى النَّاسِ وَ السَّلَام.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏75، ص: 126</ref>


[[سید بن طاووس]] عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیست و دوم ماه رمضان ذکر کرده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، صص۳۷۲- ۳۷۳.</ref>
[[سید بن طاووس]] عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیست و دوم ماه رمضان ذکر کرده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، صص۳۷۲- ۳۷۳.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۵

سؤال

برای روز بیست و دوم ماه رمضان چه اعمال و دعاهایی سفارش شده است؟

دعاهای مخصوصی برای روز بیستم و یکم ماه رمضان ذکر شده:[۱]

در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. صفت «فتاح» برای خداوند بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن سبب هر پيروزى است.[۳]

در فرازی از این دعا توفیق بر خشنودی خداوند خواسته می‌شود. گاه موارد خشنودی خداوند با خشنودی مخلوقات در مقابل یکدیگر هستند.[۴] از امام حسین(ع) نقل شده کسی که رضایت خداوند را طلب کند که با خشم مردم همراه است، خداوند به‌جای مردم او را کفایت می‌کند. و اگر رضایت مردم را که با خشم خداوند همراه است، طلب کند خداوند او را به مردم وا می‌گذارد.[۵]

در آثارِ خواندن دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ (سختی‌های فراوان هنگام مرگ) و پاسخ‌گویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.[۶]

سید بن طاووس عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیست و دوم ماه رمضان ذکر کرده است.[۷]

دعای روز بیست و دوم ماه رمضان
مـتـن
سُبْحانَ اللَّهِ الْبَصِيرِ الَّذِي لَيْسَ شَيْ‏ءٌ أَبْصَرَ مِنْهُ، يُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِه‏ ما تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِينَ، وَ يُبْصِرُ ما فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ، لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ، وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ. لا تُغْشى‏ بَصَرَهُ الظُّلُماتُ، وَ لا يُسْتَتَرُ عَنْهُ بِسِتْرٍ، وَ لا يُوارِي مِنْهُ جِدارٌ، وَ لا يَغِيبُ عَنْهُ بَرٌّ وَ لا بَحْرٌ

وَ لا يَكِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ ما فِي أَصْلِهِ، وَ لا قَلْبٌ ما فِيهِ، وَ لا يَسْتَتِرُ مِنْهُ صَغِيرٌ وَ لا كَبِيرٌ، وَ لا يَسْتَخْفى مِنْهُ صَغِيرٌ لِصِغَرِهِ، وَ لا يَخْفى‏ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ، هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ يَشاءُ، لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ، ذلِكَ اللَّهُ.

سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَ النُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوى‏، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّ شَيْ‏ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُرى‏ وَ ما لا يُرى‏، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏‏[۸]


منابع

  1. مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۶.
  2. مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۶.
  3. «شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.
  4. «شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.
  5. الإختصاص، النص، ص: 225
  6. کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.
  7. ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، صص۳۷۲- ۳۷۳.
  8. ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۳۷۲- ۳۷۳.