فواید آیات علمی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} فوايد آيات علمي قرآن چيست؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}}...» ایجاد کرد)
 
(حذف نتیجه بحث از آخر مدخل و اصلاح برخی از جملات)
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}


{{سوال}}
{{سوال}}
فوايد آيات علمي قرآن چيست؟
فواید آیات علمی قرآن چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
مطالب را از سه منظر مطرح كردند كه من سعي مي‌كنم كمي آن مطالب را باز كنم. بدون ترديد، تعدادي از آيات قرآن كريم، به‌طور مستقيم يا ضمني، متضمن مباحث علمي است. وقتي اين آيات در كنار ساير آيات قرار گيرد، يقيناً مباحث علمي مطلوب بالذات قرآن نيست، بلكه هدف ديگري را دنبال مي‌كند. با يك تقسيم‌بندي مي‌توان اهداف آيات علمي در قرآن را به دو بخش تقسيم نمود:
تعدادی از آیات [[قرآن کریم]]، به‌طور مستقیم یا ضمنی، متضمن مباحث علمی است. مباحث علمی، به تنهایی مطلوب قرآن نیست، بلکه فوایدی در تفسیر علمی آیات قرآن بوده است.
 
الف) اهداف اصلي؛ ب) اهداف فرعي. آقاي دكتر رضايي، هدايت را جنبه‌ي اصلي گرفتند، در حالي كه مي‌توان آن را به موضوعات فرعي تقسيم كرد. شايد بتوان سه هدف را در مورد آيات الهي بيان كرد.
 
هدف اوّل و اصلي از آيات علمي در قرآن كريم ـ كه در اين هدف، ساير آيات علمي مشترك‌اند؛ مثل آيات فقهي و آيات اخلاقي ـ اثبات وجود خداي متعال و توحيد است.<ref>عبدالله شحاته، تفسير الايات الكونيه، ص۳۰.</ref> بسياري از مباحث علمي وقتي در قرآن مطرح مي‌شوند، در پايان اين نكته را تذكر مي‌دهند كه پس آفريننده‌ي اين‌ها كيست؟ ببينيد كه موجد اين‌ها كيست؟ آيا دست بشر مي‌تواند در آن دخالت كند؟ به عنوان مثال، در سوره‌ي مباركه‌ي آل‎عمران مي‌فرمايد:
 
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْبابِ.<ref>سوره‌ي آل عمران، آيه‌ي ۱۹۰.</ref>
 
نقل شده است كه رسول خدا اين آيات را، مخصوصاً در شب، زياد مي‌خواند و گاهي هم مي‌فرمود:
 
وَيْلٌ لِمَنْ قَرَءَها و لَم يَتَفَكَّر فيها؛ واي بر كساني كه اين پنج آيه را بخوانند (۹۱ تا ۹۵ آل عمران) و در آن تفكر نكنند.
 
ميثم تمار نيز نقل مي‌كند:
 
مي‌ديدم مولايم علي(ع) شب‌هايي به آسمان نگاه مي‌كرد و اين پنج آيه را مي‌خواند و اشك مي‌ريخت.
 
قرآن كريم بعد از اين‌كه به آسمان‌ها و زمين و اختلاف شب و روز اشاره مي‌كند، مي‌فرمايد:« رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً.» اين براي پي بردن به باطل نبودن آفرينش است. از آيه‌ي « سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ» پي‌مي‌بريم كه چه كسي آفرينش را ايجاد كرده است. سوره‌اي در قرآن يافت نمي‌شود ـ به خصوص سوره‌هاي مكي ـ مگر اين‌كه در آن به عالم هستي و تأمل در نظم و خلقت اشاره يا تصريحي شده است، تا عقل بشر را براي تفكر در خلقت الهي تحريك كند؛ آن‌گاه از مخلوق به خالق، از طبيعت به ايجاد‌كننده‌ي آن، از مسبب به سبب و از مصنوع به صانع پي‌ببرد. خداي متعال فكر بشر را به سوي دقيق‌ترين، عظيم‌ترين، كوچك‌ترين و بزرگ‌ترين امور هستي فرا مي‌خواند و اين، آن چيزي بود كه اعراب (صدر اسلام) به فطرت سليم اعتراف كردند.<ref> . عبدالله شحاته، همان، ص۳۰.</ref>
 
هدف دوّم: كه باز هم يكي از اهداف اصلي است اين است كه آيات علمي براي اثبات معاد و هدف‌دار بودن خلقت آمده‌اند؛ مثل آيه:
 
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ إِنَّهُ عَلى رَجْعِهِ لَقادِرٌ .<ref>سوره‌ي طارق، آيه‌ي ۵ ـ ۸.</ref>


كه بعد از مطرح كردن بحث آفرينش، مي‌فرمايد: «خداوند به بازگردانيدن همه‌ي آفرينش قادر است»؛ يعني بحث معاد را از آن نتيجه مي‌گيرد.
'''فایده اوّل؛'''


كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ كُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْياكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ؛<ref>سوره‌ي بقره، آيه‌ي ۲۸.</ref> چگونه شما به خدا كفر مي‌ورزيد؛ همان‌طور كه شما را به اين جهان آورد، مجدداً شما را از قيامت يا پس از برزخ بر مي‌گرداند.
آیات علمی در قرآن که با سایر آیات علمی مشترک‌اند، مانند [[آیات فقهی]] و [[آیات اخلاقی]]، در پی [[اثبات وجود خدا]] و [[توحید]] است.<ref>عبدالله شحاته، تفسیر الایات الکونیه، ص۳۰.</ref> بسیاری از مباحث علمی در قرآن برای اندیشیدن است: {{قرآن|إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ لَآیاتٍ لِأُولِی الْأَلْبابِ| سوره = آل عمران| آیه = ۱۹۰}}


هدف سوم اين‌كه، آيات علمي در ردّ عقيده‌ي كفار و مشركان و مادهّ‎پرستان است؛ كساني كه مي‎گفتند كه هر چه هست همين دنياست. «ما هِيَ إِلاَّ حَياتُنَا الدُّنْيا»؛<ref>سوره‌ي جاثيه، آيه‌ي ۲۴.</ref> چيزي حز اين دنيا نيست. «وَ ما يُهْلِكُنا إِلاَّ الدَّهْرُ»؛<ref>همان.</ref> همين روزگار است كه ما را مي‌ميراند. بخشي از آيات علمي، به تحقير اين عقيده‌ي مشركان پرداخته‌، مي‌فرمايد:
قرآن بعد از این‌که به آسمان‌ها و زمین و اختلاف شب و روز اشاره می‌کند، می‌فرماید: {{قرآن|رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً| سوره = آل عمران| آیه = ۱۹۱}} این برای پی بردن به باطل نبودن آفرینش است. در قرآن به عالم هستی و تأمل در نظم و خلقت اشاره شده است، تا عقل بشر را برای تفکر در خلقت الهی تحریک کند. آن‌گاه از مخلوق به خالق، از طبیعت به ایجادکننده آن، از مسبب به سبب و از مصنوع به صانع پی‌ببرد. خداوند فکر بشر را به سوی دقیق‌ترین، عظیم‌ترین، کوچک‌ترین و بزرگ‌ترین امور هستی فرا می‌خواند و این چیزی بود که اعراب صدر اسلام به فطرت سلیم اعتراف کردند.<ref> عبدالله شحاته، تفسیر الایات الکونیه، ص۳۰.</ref>


شما جمع بشويد مي‌توانيد حتي يك مگس را بيافرينيد؟ شما فكر كنيد و بينديشيد آيا مي‌توانيد شبيه آن را ايجاد كنيد؟<ref>سوره‌ي حج، آيه‌ي ۷۳.</ref>
'''فایده دوّم؛'''


خلاصه اين‌كه، اهداف آيات علمي قرآن به دو بخش تقسيم شد: اهداف اصلي و اهداف فرعي. در اهداف اصلي سه هدف (توحيد معاد و رد تحقير كفار و مشركين) مطرح شد. (البته مي‌توان هر سه عنوان را در يك عنوان كلي مثل هدايت گرفت؛ يعني هدايت به خداوند، به معاد، به ماوراء الطبيعه). در بخش اهداف فرعي نيز مي‌توان يك هدف را توجه بشر به بعد علمي‌اش دانست. خداوند در قرآن كريم گله مي‌كند و مي‌فرمايد:
آیات علمی برای [[اثبات معاد]] و هدف‌دار بودن خلقت آمده‌اند: {{قرآن|فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ|۵|خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ|۶|یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ|۷|إِنَّهُ عَلی رَجْعِهِ لَقادِرٌ|۸
| سوره = طارق
| آیه = ۵–۸| ترجمه = انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است؛ از یک آب جهنده آفریده شده؛ آبی که از میان پشت و سینه ها خارج می شود! مسلّماً خدا می تواند او را بازگرداند!}} در این آیه بعد از مطرح کردن مطالب علمی آفرینش انسان، بحث معاد را از آن نتیجه می‌گیرد.


وَ كَأَيِّنْ مِنْ آيَه فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ؛ چه نشانه‌هايي در آسمان و زمين است! «يَمُرُّونَ عَلَيْها»؛ بعضي از كنارش رد مي‌شوند « وَ هُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ»؛ و حال آن‎كه آنها از آن روي برمي‎گردانند.<ref>سوره‌ي يوسف، آيه‌ي ۱۰۵.</ref>
{{قرآن|کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ کُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْیاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ| سوره = بقره| آیه = ۲۸| ترجمه= چگونه شما به خدا کفر می‌ورزید؛ همان‌طور که شما را به این جهان آورد، مجدداً شما را از قیامت یا پس از برزخ برمی‌گرداند.}} در این آیه اشاره به بحث خلقت، مرگ و معاد و برانگیختن دوباره اشاره دارد. با وجود بحث علمی در این آیه، تصریح به مسئله خلقت و معاد توسط خداوند شده است.


منظور از توجّه در آيه‌ي «أفلا يَنْظُرُونَ إلَي الإبل كَيْفَ خُلِقَت<ref>سوره‌ي غاشيه، آيه‌ي ۱۷.</ref>» نگاه ظاهري به شتر نيست، بلكه خرد شدن و دقت در مباحث علمي است؛ يعني اين موضوع داراي چه ويژگي‎اي است كه خداوند در قرآن به نظر و تفكر و تأمل در آن توجه مي‌دهد. پس يك هدف فرعي، توجه به جنبه‌هاي علمي، براي پي بردن به آن است؛ يعني جنبه‎هاي علمي، طريقي براي هدف اصلي است. وقتي قرآن كريم به يك نكته‌ي علمي اشاره مي‌كند و يا وقتي كه پيامبر گرامي اسلام(ص) گله مي‌كند و مي‌گويد: «ويلٌ لمِنَ قَرَءها و لَمْ يَتَفَكّر فيها؛ واي بر كساني كه آيات سوره‎ي آل عمران را بخوانند و تفكر نكنند»، منظور از تفكر چيست؟ پي بردن به بعد علمي آيه يك هدف است. هدف فرعي ديگر، بحث اعجاز است. وقتي كه قرآن كريم مي‌فرمايد: ده سوره مثل اين قرآن بياوريد،<ref>سوره‌ي هود، آيه‌ي ۱۳.</ref> و در جاي ديگر مي‌فرمايد: يك سوره بياوريد،<ref>سوره‌ي بقره، آيه‌ي ۲۳.</ref> لازمه‌اش اين است كه اين قرآن مشتمل بر جنبه‌هاي مختلف اعجاز است، يكي از آنها اعجاز علمي است كه بزرگان و علما ذكر كرده‌اند.<ref>كتب فراواني در زمينه‎ي جنبه‎هاي اعجاز قرآن تأليف شده است؛ از جمله: اعجاز بياني از نظر فصاحت و بلاغت؛ اعجاز از نظر اشتمال بر معارف الهي؛ اعجاز از نظر فقدان اختلاف در آن؛ اعجاز از نظر قانون گذاري؛ اعجاز در اخبار از غيب؛ اعجاز در تبيين فلسفي هستي؛ اعجاز از بيان اخبار و تاريخ گذشتگان؛ اعجاز از نظر ايجاز و اطناب؛ اعجاز در بيان اخبار علمي و اسرار هستي.</ref>
'''فایده سوم؛'''


پس مي‌توان گفت اهداف اصلي آيات علمي قرآن، توحيد، معاد، توجه به ماوراء الطبيعه و نفي عقيده‌ي مشركان، و اهداف فرعي آيات ـ كه كمك به اهداف اصلي است ـ شامل بررسي آيات، تطبيق آن‌ها بر يافته‌هاي علمي و يقينيات و پي‌بردن به اعجاز علمي قرآن مي‌شود.
آیات علمی در رد عقیده [[کفار]] و [[مشرکان]] و [[ماده‌پرستان]] است؛ کسانی که می‌گفتند که هر چه هست همین دنیاست: {{قرآن|ما هِیَ إِلاَّ حَیاتُنَا الدُّنْیا| سوره = جاثیه| آیه = ۲۴| ترجمه = چیزی جز این دنیا نیست}} {{قرآن|وَ ما یُهْلِکُنا إِلاَّ الدَّهْرُ| سوره = جاثیه| آیه = ۲۴| ترجمه = همین روزگار است که ما را می‌میراند}}؛ بخشی از آیات علمی، به رد این باور پرداخته است:


دكتر رضايي: يكي از فوايد اشارات علمي قرآن، توجه بيش‌تر انسان به طبيعت است. وقتي كه قرآن مي‌فرمايد: «أفَلا يَنْظُرونَ َإلَي الإبلِ كَيْفَ خُلِقَتْ.»<ref>سوره‌ي غاشيه، آيه‌ي ۱۷.</ref>
{{قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ| سوره = حج| آیه = ۷۳| ترجمه = شما جمع بشوید می‌توانید حتی یک مگس را بیافرینید؟ شما فکر کنید و بیندیشید آیا می‌توانید شبیه آن را ایجاد کنید؟}}


انسان را به طبيعت، بر خلقت خودش و به جنيني كه در شكم مادر است توجه مي‌دهد. اين باعث دقت بيش‌تر مسلمانان در اين مسائل و رشد علوم تجربي در بين آنان مي‌شود. شايد بسياري از مسائل علمي قرآن، موجب انگيزه‎اي در مسلمانان براي شناخت بهتر حيوانات و ديگر موجودات شدند؛ مثلاً علم پزشكي ، مسئله‌ي نجوم و مسائل كيهان‎شناسي در بين مسلمانان بسيار رشد نمودند.
مطالب علمی قرآن، سه هدف توحید، معاد و رد باورهای انحرافی کفار و مشرکین را مطرح کرده است. می‌توان هر سه عنوان را در یک عنوان کلی مانند هدایت جمع کرد. هدایت به خداوند، به معاد، به [[ماوراء الطبیعه]]. جنبه‌های علمی قرآن، برای پی بردن و رسیدن برای هدف اصلی است.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = تفسیر  
  | شاخه اصلی = تفسیر
|شاخه فرعی۱ = تفسیر علمی
| شاخه فرعی۱ = روش‌ها و مبانی تفسیری
|شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۲ = تفسیر علمی
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = -
  | تیترها =  
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
| بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =  
  | بازبینی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۲


سؤال

فواید آیات علمی قرآن چیست؟


تعدادی از آیات قرآن کریم، به‌طور مستقیم یا ضمنی، متضمن مباحث علمی است. مباحث علمی، به تنهایی مطلوب قرآن نیست، بلکه فوایدی در تفسیر علمی آیات قرآن بوده است.

فایده اوّل؛

آیات علمی در قرآن که با سایر آیات علمی مشترک‌اند، مانند آیات فقهی و آیات اخلاقی، در پی اثبات وجود خدا و توحید است.[۱] بسیاری از مباحث علمی در قرآن برای اندیشیدن است: ﴿إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ لَآیاتٍ لِأُولِی الْأَلْبابِ(آل عمران:۱۹۰)

قرآن بعد از این‌که به آسمان‌ها و زمین و اختلاف شب و روز اشاره می‌کند، می‌فرماید: ﴿رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً(آل عمران:۱۹۱) این برای پی بردن به باطل نبودن آفرینش است. در قرآن به عالم هستی و تأمل در نظم و خلقت اشاره شده است، تا عقل بشر را برای تفکر در خلقت الهی تحریک کند. آن‌گاه از مخلوق به خالق، از طبیعت به ایجادکننده آن، از مسبب به سبب و از مصنوع به صانع پی‌ببرد. خداوند فکر بشر را به سوی دقیق‌ترین، عظیم‌ترین، کوچک‌ترین و بزرگ‌ترین امور هستی فرا می‌خواند و این چیزی بود که اعراب صدر اسلام به فطرت سلیم اعتراف کردند.[۲]

فایده دوّم؛

آیات علمی برای اثبات معاد و هدف‌دار بودن خلقت آمده‌اند: ﴿فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ۝۵خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ۝۶یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ۝۷إِنَّهُ عَلی رَجْعِهِ لَقادِرٌ۝۸؛ انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است؛ از یک آب جهنده آفریده شده؛ آبی که از میان پشت و سینه ها خارج می شود! مسلّماً خدا می تواند او را بازگرداند!(طارق:۵–۸) در این آیه بعد از مطرح کردن مطالب علمی آفرینش انسان، بحث معاد را از آن نتیجه می‌گیرد.

﴿کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ کُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْیاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ؛ چگونه شما به خدا کفر می‌ورزید؛ همان‌طور که شما را به این جهان آورد، مجدداً شما را از قیامت یا پس از برزخ برمی‌گرداند.(بقره:۲۸) در این آیه اشاره به بحث خلقت، مرگ و معاد و برانگیختن دوباره اشاره دارد. با وجود بحث علمی در این آیه، تصریح به مسئله خلقت و معاد توسط خداوند شده است.

فایده سوم؛

آیات علمی در رد عقیده کفار و مشرکان و ماده‌پرستان است؛ کسانی که می‌گفتند که هر چه هست همین دنیاست: ﴿ما هِیَ إِلاَّ حَیاتُنَا الدُّنْیا؛ چیزی جز این دنیا نیست(جاثیه:۲۴) ﴿وَ ما یُهْلِکُنا إِلاَّ الدَّهْرُ؛ همین روزگار است که ما را می‌میراند(جاثیه:۲۴)؛ بخشی از آیات علمی، به رد این باور پرداخته است:

﴿يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ؛ شما جمع بشوید می‌توانید حتی یک مگس را بیافرینید؟ شما فکر کنید و بیندیشید آیا می‌توانید شبیه آن را ایجاد کنید؟(حج:۷۳)

مطالب علمی قرآن، سه هدف توحید، معاد و رد باورهای انحرافی کفار و مشرکین را مطرح کرده است. می‌توان هر سه عنوان را در یک عنوان کلی مانند هدایت جمع کرد. هدایت به خداوند، به معاد، به ماوراء الطبیعه. جنبه‌های علمی قرآن، برای پی بردن و رسیدن برای هدف اصلی است.


منابع

  1. عبدالله شحاته، تفسیر الایات الکونیه، ص۳۰.
  2. عبدالله شحاته، تفسیر الایات الکونیه، ص۳۰.