عفریت: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار، اصلاح نویسه‌های عربی) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} عفریت به چه | {{سوال}} عفریت به چه معنا است؟ مراد از عفریتی که در قرآن آمده چیست؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|واژه‌ها}} | |||
'''عفریت''' به معنای شخص قوی‌هیکل و قدرتمند است و برای انسان و [[جن]] کاربرد دارد.<ref name=":0">راغب اصفهانی، حسین، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن، ترجمه غلامرضا خسروی حسینی، تهران، انتشارات مرتضوی، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۲، ص۶۱۸؛ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۱۸.</ref> [[سید علی‌اکبر قرشی]] در [[تفسیر احسن الحدیث|تفسیر اَحسَنُ الْحَدیث]]، معانی «زیرک» و «کسی که سخنانش پذیرفته می‌شود» را نیزاز معانی عفریت دانسته است.<ref>قرشی بنابی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، چاپ دوم، ۱۳۷۵ش، ج۷، ص۴۵۵.</ref> | |||
واژه عفریت در آیه ۳۹ [[سوره نمل]]، برای جنی در زمان [[حضرت سلیمان(ع)]] به کار رفته است. بر اساس این آیه، در ماجرای حضرت سلیمان و [[ملکه سبا]]، سلیمان از افراد خود پرسید چه کسی می‌تواند تخت ملکه سبا را قبل از اینکه او نزد من بیاید، برایم بیاورد؟ عفریتی از جن پاسخ داد: پیش از آنکه از جای خود بلند شوی تخت را برایت می‌آورم.<ref>نمل: ۳۹.</ref> [[حسین انصاریان]]، روحانی [[شیعه]] و مترجم قرآن، عفریت در این آیه را به کاردان و تیزهوش ترجمه کرده است.<ref>انصاریان، حسین، [https://noorlib.ir/book/view/2070 ترجمه قرآن]، قم، اسوه، ۱۳۸۳ش، ص۳۸۰.</ref> | |||
بر اساس لغت‌نامه‌ها، گاهی عفریت به معنای فرد پلید یا زشت‌سیرت نیز، به‌کار می‌رود.<ref name=":0"/> | |||
== آیه ۳۹ سوره نمل == | |||
{{قرآن بزرگ|قَالَ عِفْرِیتٌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مِنْ مَقَامِکَ وَإِنِّی عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ أَمِینٌ | |||
| سوره = نمل | |||
| آیه = ۳۹ | |||
| ترجمه = یکی از جنّیان کاردان و تیزهوش گفت: «من آن را (تخت را) پیش از آنکه از مسند خود برخیزی نزد تو می‌آورم، و من بر این [کار] توانا و امینم». | |||
}}{{پایان پاسخ}} | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ =مفردات قرآن | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶
سؤال
عفریت به چه معنا است؟ مراد از عفریتی که در قرآن آمده چیست؟
درگاه‌ها
عفریت به معنای شخص قوی‌هیکل و قدرتمند است و برای انسان و جن کاربرد دارد.[۱] سید علی‌اکبر قرشی در تفسیر اَحسَنُ الْحَدیث، معانی «زیرک» و «کسی که سخنانش پذیرفته می‌شود» را نیزاز معانی عفریت دانسته است.[۲]
واژه عفریت در آیه ۳۹ سوره نمل، برای جنی در زمان حضرت سلیمان(ع) به کار رفته است. بر اساس این آیه، در ماجرای حضرت سلیمان و ملکه سبا، سلیمان از افراد خود پرسید چه کسی می‌تواند تخت ملکه سبا را قبل از اینکه او نزد من بیاید، برایم بیاورد؟ عفریتی از جن پاسخ داد: پیش از آنکه از جای خود بلند شوی تخت را برایت می‌آورم.[۳] حسین انصاریان، روحانی شیعه و مترجم قرآن، عفریت در این آیه را به کاردان و تیزهوش ترجمه کرده است.[۴]
بر اساس لغت‌نامه‌ها، گاهی عفریت به معنای فرد پلید یا زشت‌سیرت نیز، به‌کار می‌رود.[۱]
آیه ۳۹ سوره نمل
| ﴿ | قَالَ عِفْرِیتٌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مِنْ مَقَامِکَ وَإِنِّی عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ أَمِینٌ
یکی از جنّیان کاردان و تیزهوش گفت: «من آن را (تخت را) پیش از آنکه از مسند خود برخیزی نزد تو می‌آورم، و من بر این [کار] توانا و امینم». نمل:۳۹ |
﴾ |
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ راغب اصفهانی، حسین، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن، ترجمه غلامرضا خسروی حسینی، تهران، انتشارات مرتضوی، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۲، ص۶۱۸؛ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۱۸.
- ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، چاپ دوم، ۱۳۷۵ش، ج۷، ص۴۵۵.
- ↑ نمل: ۳۹.
- ↑ انصاریان، حسین، ترجمه قرآن، قم، اسوه، ۱۳۸۳ش، ص۳۸۰.