آیه سخره: تفاوت میان نسخه‌ها

(تکمیل و بارگزاری)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
در مورد آيه سخره در سوره اعراف، توضيح دهید.
در مورد آیه سخره در سوره اعراف، توضیح دهید.
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] به '''آیه سخره''' معروف است. در این آیه خداوند به ذکر نعمت‌ها و مخلوقاتی که تسخیر شده خدا هستند، می‌پردازد و در جواب بت پرستان، به قدرت بی بدیل الهی اشاره می‌کند.
{{درگاه|واژه‌ها}}
آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] به‌ '''آیه سخره''' معروف است. در این آیه خداوند خورشید، ماه و ستارگان را در تسخیر‌ أمر خود می‌داند، و در جواب بت پرستان، به قدرت بی بدیل خود اشاره می‌کند.
 
==متن آیه==
==متن آیه==
{{قرآن بزرگ|إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ|ترجمه=پروردگار شما اللّه است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد. پس به عرش پرداخت. شب را در روز مى‌پوشاند و روز شتابان آن را مى‌طلبد. و آفتاب و ماه و ستارگان مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشيد كه او راست آفرينش و فرمانروايى. خدا آن پروردگار جهانيان به غايت بزرگ است.|سوره=اعراف|آیه=۵۴}}
{{قرآن بزرگ|إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَیٰ عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهَارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثًا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ|ترجمه=پروردگار شما خداوندي است كه آسمان‎ها و زمين را در شش روز [شش ايام] آفريد: سپس به تدبير جهان هستي پرداخت، با پرده تاريك شب، روز را مي‎پوشاند و روز به سرعت در حركت است و شب را طلب مي‎كند و خورشيد و ماه و ستارگان را آفريد، در حالي كه در تسخير فرمان او هستند، آگاه باشيد كه آفرينش و تدبير جهان براي خدا [ و تحت فرمان] اوست، پر بركت است خداوندي كه پروردگار جهانيان است.|سوره=اعراف|آیه=۵۴}}


==محتوای آیه==
==محتوای آیه==
آيه ی ۵۴ [[سوره اعراف]] به '''آيه سُخره''' معروف است. به نظر مي‎رسد اين اصطلاح از كلمه «مسخرات» گرفته شده است كه مي‎گويد خورشيد، ماه و ستارگان در تسخير امر الهي هستند. اين آيه در واقع جوابي براي بت پرستان سات كه تصور مي‎كردند بت‎ها [[شفاعت|شفاعتشان]] خواهند كرد و آيات الهي و انبياء را تكذيب مي‎كردند كه قبل از اين آيه، به آن اشاره شده است. خداوند براي شخصيت دادن به انسان نعمت‎ها را به او يادآوري مي‎كند و يكي از آن نعمت‎ها اين است كه خورشيد، ماه و ستارگان به امر الهي تسخیر شده‌اند.<ref>مكارم شيرازي، ناصر؛ نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۷۴ هـ ش. ج۱۱، ص۱۷۱.</ref>
آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] به‌ '''آیه سُخره''' معروف است. به نظر می‌رسد این اصطلاح از کلمه «مسخرات» گرفته شده است که می‌گوید خورشید، ماه و ستارگان در تسخیر امر الهی هستند. این آیه در واقع جوابی برای بت پرستان است که تصور می‌کردند بت‌ها [[شفاعت|شفاعتشان]] خواهند کرد و آیات الهی و [[انبیاء]] را تکذیب می‌کردند که قبل از این آیه، به آن اشاره شده است. خداوند برای شخصیت دادن به انسان نعمت‌ها را به او یادآوری می‌کند و یکی از آن نعمت‌ها این است که خورشید، ماه و ستارگان به امر الهی تسخیر شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر؛ نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هـ ش. ج۱۱، ص۱۷۱.</ref>


امام صادق عليه السلام وقتي به آسمان نگاه مي‎كرد، اين آيه را مي‎خواند: {{قرآن|ان الله في خلق السموات والارض واختلاف الليل والنهار لايات لاولي الالباب}}<ref>آل عمران / ۱۹۰.</ref> و سپس آيه ی سخره را مي‎خواند. يعني {{قرآن|ان ربكم الله الذي خلق السموات و..}} تا آخر آيه ۵۴ سوره ی اعراف و پس از آن دعا مي‎كردند.<ref>نوري، حسين؛ مستدرك الوسائل، قم، مؤسسه آل البيت، ۱۴۰۸ هـ .ق، ج۴، ص۱۴۸، ب ۱۰.</ref>
[[امام صادق(ع)]] وقتی به آسمان نگاه می‌کرد، این آیه را می‌خواند: {{قرآن|إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ}}<ref>آل عمران / ۱۹۰.</ref> و سپس آیه سخره را می‌خواند. یعنی {{قرآن|إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ...}} تا آخر آیه ۵۴ سوره اعراف و پس از آن [[دعا]] می‌کردند.<ref>نوری، حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ هـ. ق، ج۴، ص۱۴۸، ب ۱۰.</ref>


{{پایان پاسخ}}


==منابع==
==منابع==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = مفردات قرآن
| شاخه فرعی۱ = مفردات قرآن
|شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = شد
  | تیترها =  
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
| بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =  
  | بازبینی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت = ج
  | کیفیت = د
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۸

سؤال

در مورد آیه سخره در سوره اعراف، توضیح دهید.

درگاه‌ها
واژه-ها.png


آیه ۵۴ سوره اعراف به‌ آیه سخره معروف است. در این آیه خداوند خورشید، ماه و ستارگان را در تسخیر‌ أمر خود می‌داند، و در جواب بت پرستان، به قدرت بی بدیل خود اشاره می‌کند.

متن آیه

محتوای آیه

آیه ۵۴ سوره اعراف به‌ آیه سُخره معروف است. به نظر می‌رسد این اصطلاح از کلمه «مسخرات» گرفته شده است که می‌گوید خورشید، ماه و ستارگان در تسخیر امر الهی هستند. این آیه در واقع جوابی برای بت پرستان است که تصور می‌کردند بت‌ها شفاعتشان خواهند کرد و آیات الهی و انبیاء را تکذیب می‌کردند که قبل از این آیه، به آن اشاره شده است. خداوند برای شخصیت دادن به انسان نعمت‌ها را به او یادآوری می‌کند و یکی از آن نعمت‌ها این است که خورشید، ماه و ستارگان به امر الهی تسخیر شده‌اند.[۱]

امام صادق(ع) وقتی به آسمان نگاه می‌کرد، این آیه را می‌خواند: ﴿إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ[۲] و سپس آیه سخره را می‌خواند. یعنی ﴿إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ... تا آخر آیه ۵۴ سوره اعراف و پس از آن دعا می‌کردند.[۳]


منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر؛ نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هـ ش. ج۱۱، ص۱۷۱.
  2. آل عمران / ۱۹۰.
  3. نوری، حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ هـ. ق، ج۴، ص۱۴۸، ب ۱۰.