شفا گرفتن بیماران در حرم ائمه(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = |شاخه فرعی۱ = |شاخه فرعی۲ = |شاخه فرعی۳ = }} {{س...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
| شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
}}


{{سوال}}
{{سوال}}
آيا شفا گرفتن افراد در حرم ائمه (ع) صحت دارد؟ در صورتي که  ائمه (ع) در زمان حياتشان سعي مي کردند به صورت عادی زندگي کنند، نه اينکه دخل و تصرفي بکنند؟ اگر صحت دارد، وجه آن چیست و برای چه کسانی این اتفاق می¬افتد و چه کسانی می¬توانند شفای خود را از حضرات معصومین بگیرند؟
آیا شفای بیماران در حرم ائمه(ع) صحت دارد و برای چه کسانی اتفاق می‌افتد؟ با وجود زندگی عادی ائمه(ع)، آیا این کرامات واقعی است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در این¬که شفا گرفتن افراد و بیماران در حرم¬های امامان معصوم (ع) صحت دارد و این امر بسیار اتفاق افتاده است، در آن شکي نيست. در حرم حضرت امام رضا (ع)، حرم حضرت معصومه (س) قسمتي وجود دارد که چنين مواردي را ثبت کرده و اسم و مشخصات و آدرس ... شفا يافتگان را به صورت دقيق يادداشت مي کنند. که با سفر به اين اماکن مقدس می-توان جوياي آنها شد. هم چنين خيلي از خادمين اين اماکن مقدس (حتي عتبات عاليات) با چشم خود شاهد چنين صحنه هايي بوده اند و آن را نقل کرده اند. نگارندهنيز شاهد بعضي از اين موارد بوده و مصاديق آن را سراغ دارد.
{{درگاه|کرونا}}
بیماران زیادی در حرم [[اهل بیت]] شفا پیدا کرده‌اند. در حرم‌ها قسمتی وجود دارد که چنین مواردی در آن ثبت شده، آدرس و مشخصات کامل شفایافتگان را به دقت در آن یادداشت می‌کنند. همچنین، بسیاری از خادمین حرم‌ها شاهد چنین کراماتی در حرم اهل بیت(ع) بوده‌اند. ائمه در عین حال که زندگی عادی داشته‌اند در مواردی برای اثبات حقانیت خود، کراماتی مثل شفادادن بیماران از خود نشان داده‌اند که در کتاب‌های مربوط به فضائل ثبت شده ‌است.


اما اين مطلب که ائمه اطهار در زمان حیات مبارک شان مانند مردم عادي زندگي مي کرده اند، سخنی درستي است، ولي اين مطلب با شفا دادن بعضي از مريضان و رفع بعضي گرفتاري ها منافاتي ندارد، چرا که از اين دست کرامات به صورت محدود در زمان حيات پيشوايان معصوم (ع) نيز از آنان صادر مي شده است. و تعدادي از آنها در کتب روايي ثبت شده است. به طور مثال در فضائل امير المومنين علي (ع) نقل شده دختري که آبله چشمانش را کور ساخته بود با دست مبارک حضرت شفا يافت. <ref>شيخ عباس قمي، منتهي الآمال، قم، انتشارات نسيم حيات، چاپ آرمان، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۱۹.</ref>
===ثبت کرامات ائمه(ع)===
در این‌که شفا گرفتن افراد و بیماران در حرم‌های امامان معصوم(ع) صحت دارد و این امر بسیار اتفاق افتاده‌ است شکی نیست. در حرم امام رضا(ع) و حرم حضرت معصومه(س) قسمتی وجود دارد که چنین مواردی را ثبت کرده و اسم و مشخصات و آدرس شفایافتگان را به صورت دقیق یادداشت می‌کنند؛ که با سفر به این اماکن مقدس می‌توان جویای آنها شد. هم‌چنین خیلی از خادمین این اماکن مقدس (حتی عتبات عالیات) با چشم خود شاهد چنین صحنه‌هایی بوده‌اند و آن را نقل کرده‌اند.  


هم چنين در فضائل امام سجاد (ع) شيخ صدوق نقل کرده ايشان «حبابه» را که پير شده بود جوان ساخت.<ref>همان، ج۲، ص۴۴.</ref> و در فضائل امام صادق (ع) مفضل نقل مي کند: «با حضرت در مکه راه مي رفتيم، به زني که جلوي گاو ماده خود که مرده بود نشسته بود و مي گريست برخورديم، حضرت فرمودند: چه شده است؟ آن زن گفت: من و کودکانم از اين گاو معاش مي کرديم، حضرت دعائي خواند و گاو زنده شد.<ref>همان، ج۲، ص۱۹۱.</ref> و در فضائل امام باقر (ع) نقل شده که ايشان ابو بصير را بينا و به حالت اول برگرداند<ref>همان، ج۲، ص۱۳۷.</ref> در فضائل امام جواد (ع) نقل شده که محمد بن ميمون که نابينا شده بود را شفا داد.<ref>همان،ج۲، ص۴۲۱.</ref>
===زندگی عادی ائمه(ع) و صدور کرامات===
این مطلب که ائمه اطهار در زمان حیاتشان مانند مردم عادی زندگی می‌کرده‌اند، سخن درستی‌است، ولی این مطلب با شفا دادن بعضی از بیماران و رفع بعضی گرفتاری‌ها منافاتی ندارد، چرا که از این دست کرامات به صورت محدود در زمان حیات پیشوایان معصوم(ع) نیز از ایشان صادر می‌شده است و تعدادی از آنها در کتب روایی ثبت شده است. به‌طور مثال در فضائل امیرالمومنین(ع) نقل شده دختری که آبله چشمانش را کور ساخته بود با دست مبارک حضرت شفا یافت.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، قم، انتشارات نسیم حیات، چاپ آرمان، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۱۹.</ref>


و همان طور که اشاره شد بروز اين کرامات منافاتي با عادي زندگي کردن آنها ندارد، چرا که گرچه حيات پيشوايان معصوم (ع) شکل طبيعي و عادي داشته اما در موارد محدود و با وجود شرائط خاصي و به صلاح ديد آنان، گاهي در عین زندگي عادي کردن کرامت هايي نيز از آنان صادر شده است و اين زندگي را از حالت عادي خارج نمي کند هم چنان که پيامبران زندگي عادي داشته اند اما گاهي معجزاتي نيز ارائه دادند.
هم چنین در فضائل امام سجاد(ع)، شیخ صدوق نقل کرده؛ ایشان «حبابه» را که پیر شده بود جوان ساخت.<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۴.</ref> و در فضائل امام صادق(ع) مفضل نقل می‌کند: «با حضرت در مکه راه می‌رفتیم، به زنی که جلوی گاو ماده خود که مرده بود نشسته بود و می‌گریست برخوردیم، حضرت فرمودند: چه شده است؟ آن زن گفت: من و کودکانم از این گاو معاش می‌کردیم، حضرت دعائی خواند و گاو زنده شد.<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۹۱.</ref> و در فضائل امام باقر(ع) نقل شده که ایشان ابو بصیر را بینا و به حالت اول برگرداند<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۳۷.</ref> در فضائل امام جواد(ع) نقل شده که محمد بن میمون که نابینا شده بود را شفا داد.<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۲۱.</ref>


اما اينکه چرا حضرات معصومين (ع) در بعضي موارد اين گونه کرامات را بروز مي دادند؟ در جواب بايد گفت: ممکن است وجوهي بسياري داشته باشد، شايد مهم ترين وجه که به ذهن مي آيد اثبات حقانيت خود باشد، بخاطر اينکه اکثر مردم جامعه عوام هستند و اهل استدلال و برهان عقلي نيستند لذا، خيلي از اعتقادات آنها عقلي و برهاني نيست که از استدلال بتوان امامت را براي آن ها اثبات کرد (البته ما دلايل بسيار قوي عقلي و نقلي بر امامت ائمه اطهار (ع) داريم که در کتب مربوطه وجود دارد)، لذا بروز اين کرامات مي تواند براي آنان دليلي بر اثبات مطلب باشد و دليلي بر بالا بودن حيث معنوي و تقواي آنان، و طبق آن چه در کتب تاريخي ثبت شده اين راه بسيار مؤثر بوده و افرادي با ديدن اين کرامات به امامت آنان اقرار کرده و شيعه گشته اند در حالي که حتي يک مورد از اين کرامات در حق ديگران که ادعاي جانشيني پيامبر اکرم (ص) را داشتند ديده نشده و در تاريخ هاي معتبر وجود ندارد. امام نيز وظيفه هدايت گري مردم و تبيين و تفسير دين را بر عهده دارد، پس اشکالي ندارد براي هدايت مردم بعضي از کرامات خود را نشان دهند.
همان‌طور که اشاره شد بروز این کرامات منافاتی با عادی زندگی‌کردن آنها ندارد، گرچه حیات پیشوایان معصوم(ع) شکل طبیعی و عادی داشته اما در موارد محدود و با وجود شرائط خاص و به صلاحدید آنان و به اذن الهی، کرامت‌هایی از ایشان صادر شده است و این زندگی را از حالت عادی خارج نمی‌کند هم چنان‌که پیامبران زندگی عادی داشته‌اند اما گاهی معجزاتی نیز ارائه داده‌اند.


وجه ديگري که به ذهن مي آيد اين است که انسان به اين باور قلبي مي رسد که آن بزرگواران مي توانند تصرف الهي در زندگي انسان داشته باشند، لذا با اعتقاد محکم تري امامت آنان را پذيرفته و باور مي کند آنان ولي خدا در روي زمينند و قطعاً اطمينان بيشتري به آنان حاصل خواهد شد و اطاعت از آنان راحت تر و بيشتر خواهد شد. چون ممکن است انسان هر چند با دلايل عقلي محکم امري را بپذيرد ولي در قلب خود همچنان احساس آرامش و طمأنينه نکند و نياز به امري عيني داشته باشد، تا قلب او آرام گيرد مانند آنچه در داستان حضرت ابراهيم (ع) نقل شده که با اينکه به قيامت و حشر و نشر اعتقاد داشت ولي به خداوند عرض کرد، زنده شدن مردگان را به من نشان بده تا قلب من آرام گيرد.<ref>بقره/۲۶۰.</ref> لذا شيعيان و ياران حضرت نيز با ديدن اين کرامت قطعا به آن طمأنينه و آرامش قلبي مي رسيدند و اطاعت پذيري آنان از حضرت بيشتر مي گرديد.
===دلایل صدور کرامت===
اینکه چرا معصومین(ع) این گونه کرامات را بروز می‌دادند؟ علت‌های مختلفی دارد؛
* اثبات حقانیت: مهم‌ترین وجهی که به ذهن می‌رسد اثبات حقانیت ائمه شیعه است، به‌خاطر این‌که اکثر مردم جامعه عوام بوده و اهل استدلال و برهان عقلی نبودند لذا خیلی از اعتقادات آنها عقلی و برهانی نبود که با استدلال بتوان امامت را برای آن‌ها اثبات کرد (دلایل بسیار عقلی و نقلی بر امامت ائمه اطهار(ع) در کتب مربوطه وجود دارد)، لذا بروز این کرامات می‌توانست برای آنان دلیلی بر اثبات مطلب باشد، طبق آنچه در کتب تاریخی ثبت شده است این راه بسیار مؤثر بوده و افرادی با دیدن این کرامات به امامت آنان اقرار کرده‌‌اند در حالی که حتی یک مورد از این کرامات در حق دیگران که ادعای جانشینی پیامبر اکرم(ص) را داشتند دیده نشده است. امام وظیفه هدایت گری مردم و تبیین و تفسیر دین را بر عهده دارد، پس اشکالی ندارد برای هدایت مردم بعضی از کرامات خود را نشان دهد.


اما وجه سومي که البته اختصاص به حرم ائمه اطهار (ع) دارد، اين است که، چون هميشه گذر ايام، حادثه اي را دچار فراموشي و کم اهميتي مي کند، لذا ممکن است براي بعضي از انسان ها اين گذشت ايام و فاصله با زمان امامان معصوم (ع) چنين حالتي را به وجود بياورد و فکر کنند آنان در زمان کنوني ديگر نمي توانند تأثيرگذار باشند و در عقيده خود نسبت به آنان متزلزل گردد و آرام آرام به بيراهه کشيده شود، لذا بروز چنين حوادثي مي تواند جلو چنين کارهايي را بگيرد و از اين پيشامد و تزلزل جلوگيري کند و باعث دل گرمي و اعتقاد کامل مردم عادي به اهل بيت (ع) گردد و گذشت ايام سبب حصول چنين حالتي نگردد و مردم به عيان ببينند همچنان آن بزرگواران مي توانند در زندگي آن ها تأثير گذاشته و حقانيت آنان اثبات شود و اطمينان قلبي مردم را به همراه داشته باشد، لذا سعي کنند هر چه بيشتر به آنان نزديک شده و توجه آنان را جلب کنند.
* ایجاد باور قلبی برای پیروان: وجه دیگری که به ذهن می‌آید این‌است که انسان به این باور قلبی می‌رسد که آن بزرگواران می‌توانند تصرف الهی در زندگی انسان داشته‌باشند، لذا با اعتقاد محکم تری امامت آنان را پذیرفته و باور می‌کند آنان ولیّ خدا در روی زمینند و قطعاً اطمینان بیشتری به آنان حاصل خواهد شد و اطاعت از آنان راحت تر و بیشتر خواهد شد. چون ممکن است انسان هر چند با دلایل عقلی محکم امری را بپذیرد ولی در قلب خود همچنان احساس آرامش و طمأنینه نکند و نیاز به امری عینی داشته باشد، تا قلب او آرام گیرد مانند آنچه در داستان حضرت ابراهیم(ع) نقل شده که با اینکه به قیامت و حشر و نشر اعتقاد داشت ولی به خداوند عرض کرد، زنده شدن مردگان را به من نشان بده تا قلب من آرام گیرد.<ref>بقره/۲۶۰.</ref> لذا شیعیان و یاران حضرت نیز با دیدن این کرامت قطعاً به آن طمأنینه و آرامش قلبی می‌رسیدند و اطاعت پذیری آنان از حضرت بیشتر می‌گردید.


اما اينکه به چه کساني توجه مي کنند، واقعا نمی¬توان به صورت قطع کسانی را مشخص کرد ولی آنچه مسلم است، آنان که با خلوص نيت و با حالت انقطاع از اسباب مادي، به در خانه اهل بيت (ع) رجوع کنند، قطعا بي جواب نخواهند ماند و اگرخير و صلاح در حاجت و شفاي بيمار آنان باشد قطعا آن بزرگواران اجابت خواهند کرد. ما شيعيان بايد باور کنيم زنده يا مرده آنان فرقي نمي کند بلکه آنان حيات طيبه و بالاترين درجات بهشت برين را دارند. و شايد بتوان گفت تأثير گذاري آنان  الان در زندگي ما بيشتر از حال حيات آنان است، لذا در هر کاري و در هر مشکلي بايد به آنان توسل جست و سعي کرد پيروي آنان را انجام داده و هر چه بيشتر خود را در اعمال و کردار به آنان نزديک کرده و سيره عملي آنان را در پيش گيريم که ان شاء الله سعادت دنيا و آخرت را به همراه خواهد داشت.
* یادآوری جایگاه خود به پیروان: وجه سومی که البته اختصاص به حرم ائمه اطهار(ع) دارد، این است که، چون همیشه گذر ایام، حادثه‌ای را دچار فراموشی و کم‌اهمیتی می‌کند، لذا ممکن است برای بعضی از انسان‌ها این گذشت ایام و فاصله با زمان امامان معصوم(ع) چنین حالتی را به وجود بیاورد و فکر کنند آنان در زمان کنونی دیگر نمی‌توانند تأثیرگذار باشند و در عقیده خود نسبت به آنان متزلزل گردد و آرام آرام به بیراهه کشیده شود، لذا بروز چنین حوادثی می‌تواند جلو چنین کارهایی را بگیرد و از این پیشامد و تزلزل جلوگیری کند و باعث دل گرمی و اعتقاد کامل مردم عادی به اهل بیت(ع) گردد و گذشت ایام سبب حصول چنین حالتی نگردد و مردم به عیان ببینند همچنان آن بزرگواران می‌توانند در زندگی آن‌ها تأثیر گذاشته و حقانیت آنان اثبات شود و اطمینان قلبی مردم را به همراه داشته باشد، لذا سعی کنند هر چه بیشتر به آنان نزدیک شده و توجه آنان را جلب کنند.
{{پایان پاسخ}}


{{مطالعه بیشتر}}
===توجه ائمه به دوستداران===
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==
اما اینکه به چه کسانی توجه می‌کنند، واقعاً نمی‌توان به صورت قطع کسانی را مشخص کرد ولی آنچه مسلم است، آنان که با خلوص نیت و با حالت انقطاع از اسباب مادی، به در خانه اهل بیت(ع) رجوع کنند، قطعاً بی جواب نخواهند ماند و اگر خیر و صلاح در حاجت و شفای بیمار آنان باشد قطعاً آن بزرگواران اجابت خواهند کرد. ما شیعیان باید باور کنیم زنده یا مرده آنان فرقی نمی‌کند بلکه آنان حیات طیبه و بالاترین درجات بهشت برین را دارند و شاید بتوان گفت تأثیر گذاری آنان در زندگی ما بیشتر از حال حیات آنان است، لذا در هر کاری و در هر مشکلی باید به آنان توسل جست و سعی کرد پیروی آنان را انجام داده و هر چه بیشتر خود را در اعمال و کردار به آنان نزدیک کرده و سیره عملی آنان را در پیش گیریم که ان شاءالله سعادت دنیا و آخرت را به همراه خواهد داشت.
{{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}}


۱ـ منتهي الآمال، شيخ عباس قمي.
==مطالعه بیشتر ==
* منتهی الآمال، شیخ عباس قمی.
* عقاید استدلالی، علی ربانی گلپایگانی، ج۲.
* الهیات، آیت الله سبحانی.


۲ـ عقايد استدلالي، علي رباني گلپايگاني، ج۲.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


۳ـ الهيات، آيت الله سبحاني.
==جستارهای وابسته==
{{پایان مطالعه بیشتر}}
* [[معجزات امامان شیعه برای اثبات امامت]]
 
==منابع==
<references />


== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
| شاخه اصلی =کلام
| شاخه فرعی۱ =امامت عامه
| شاخه فرعی۲ =زیارت
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | بازبینی =  
| ارجاعات =
  | تکمیل =  
| بازبینی نویسنده = 
  | اولویت =  
  | بازبینی =
  | کیفیت =  
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:کرامت]]
[[رده:معجزه]]
[[رده:شفا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۴


سؤال

آیا شفای بیماران در حرم ائمه(ع) صحت دارد و برای چه کسانی اتفاق می‌افتد؟ با وجود زندگی عادی ائمه(ع)، آیا این کرامات واقعی است؟


درگاه‌ها
کرونا و بلایا.png


بیماران زیادی در حرم اهل بیت شفا پیدا کرده‌اند. در حرم‌ها قسمتی وجود دارد که چنین مواردی در آن ثبت شده، آدرس و مشخصات کامل شفایافتگان را به دقت در آن یادداشت می‌کنند. همچنین، بسیاری از خادمین حرم‌ها شاهد چنین کراماتی در حرم اهل بیت(ع) بوده‌اند. ائمه در عین حال که زندگی عادی داشته‌اند در مواردی برای اثبات حقانیت خود، کراماتی مثل شفادادن بیماران از خود نشان داده‌اند که در کتاب‌های مربوط به فضائل ثبت شده ‌است.

ثبت کرامات ائمه(ع)

در این‌که شفا گرفتن افراد و بیماران در حرم‌های امامان معصوم(ع) صحت دارد و این امر بسیار اتفاق افتاده‌ است شکی نیست. در حرم امام رضا(ع) و حرم حضرت معصومه(س) قسمتی وجود دارد که چنین مواردی را ثبت کرده و اسم و مشخصات و آدرس شفایافتگان را به صورت دقیق یادداشت می‌کنند؛ که با سفر به این اماکن مقدس می‌توان جویای آنها شد. هم‌چنین خیلی از خادمین این اماکن مقدس (حتی عتبات عالیات) با چشم خود شاهد چنین صحنه‌هایی بوده‌اند و آن را نقل کرده‌اند.

زندگی عادی ائمه(ع) و صدور کرامات

این مطلب که ائمه اطهار در زمان حیاتشان مانند مردم عادی زندگی می‌کرده‌اند، سخن درستی‌است، ولی این مطلب با شفا دادن بعضی از بیماران و رفع بعضی گرفتاری‌ها منافاتی ندارد، چرا که از این دست کرامات به صورت محدود در زمان حیات پیشوایان معصوم(ع) نیز از ایشان صادر می‌شده است و تعدادی از آنها در کتب روایی ثبت شده است. به‌طور مثال در فضائل امیرالمومنین(ع) نقل شده دختری که آبله چشمانش را کور ساخته بود با دست مبارک حضرت شفا یافت.[۱]

هم چنین در فضائل امام سجاد(ع)، شیخ صدوق نقل کرده؛ ایشان «حبابه» را که پیر شده بود جوان ساخت.[۲] و در فضائل امام صادق(ع) مفضل نقل می‌کند: «با حضرت در مکه راه می‌رفتیم، به زنی که جلوی گاو ماده خود که مرده بود نشسته بود و می‌گریست برخوردیم، حضرت فرمودند: چه شده است؟ آن زن گفت: من و کودکانم از این گاو معاش می‌کردیم، حضرت دعائی خواند و گاو زنده شد.[۳] و در فضائل امام باقر(ع) نقل شده که ایشان ابو بصیر را بینا و به حالت اول برگرداند[۴] در فضائل امام جواد(ع) نقل شده که محمد بن میمون که نابینا شده بود را شفا داد.[۵]

همان‌طور که اشاره شد بروز این کرامات منافاتی با عادی زندگی‌کردن آنها ندارد، گرچه حیات پیشوایان معصوم(ع) شکل طبیعی و عادی داشته اما در موارد محدود و با وجود شرائط خاص و به صلاحدید آنان و به اذن الهی، کرامت‌هایی از ایشان صادر شده است و این زندگی را از حالت عادی خارج نمی‌کند هم چنان‌که پیامبران زندگی عادی داشته‌اند اما گاهی معجزاتی نیز ارائه داده‌اند.

دلایل صدور کرامت

اینکه چرا معصومین(ع) این گونه کرامات را بروز می‌دادند؟ علت‌های مختلفی دارد؛

  • اثبات حقانیت: مهم‌ترین وجهی که به ذهن می‌رسد اثبات حقانیت ائمه شیعه است، به‌خاطر این‌که اکثر مردم جامعه عوام بوده و اهل استدلال و برهان عقلی نبودند لذا خیلی از اعتقادات آنها عقلی و برهانی نبود که با استدلال بتوان امامت را برای آن‌ها اثبات کرد (دلایل بسیار عقلی و نقلی بر امامت ائمه اطهار(ع) در کتب مربوطه وجود دارد)، لذا بروز این کرامات می‌توانست برای آنان دلیلی بر اثبات مطلب باشد، طبق آنچه در کتب تاریخی ثبت شده است این راه بسیار مؤثر بوده و افرادی با دیدن این کرامات به امامت آنان اقرار کرده‌‌اند در حالی که حتی یک مورد از این کرامات در حق دیگران که ادعای جانشینی پیامبر اکرم(ص) را داشتند دیده نشده است. امام وظیفه هدایت گری مردم و تبیین و تفسیر دین را بر عهده دارد، پس اشکالی ندارد برای هدایت مردم بعضی از کرامات خود را نشان دهد.
  • ایجاد باور قلبی برای پیروان: وجه دیگری که به ذهن می‌آید این‌است که انسان به این باور قلبی می‌رسد که آن بزرگواران می‌توانند تصرف الهی در زندگی انسان داشته‌باشند، لذا با اعتقاد محکم تری امامت آنان را پذیرفته و باور می‌کند آنان ولیّ خدا در روی زمینند و قطعاً اطمینان بیشتری به آنان حاصل خواهد شد و اطاعت از آنان راحت تر و بیشتر خواهد شد. چون ممکن است انسان هر چند با دلایل عقلی محکم امری را بپذیرد ولی در قلب خود همچنان احساس آرامش و طمأنینه نکند و نیاز به امری عینی داشته باشد، تا قلب او آرام گیرد مانند آنچه در داستان حضرت ابراهیم(ع) نقل شده که با اینکه به قیامت و حشر و نشر اعتقاد داشت ولی به خداوند عرض کرد، زنده شدن مردگان را به من نشان بده تا قلب من آرام گیرد.[۶] لذا شیعیان و یاران حضرت نیز با دیدن این کرامت قطعاً به آن طمأنینه و آرامش قلبی می‌رسیدند و اطاعت پذیری آنان از حضرت بیشتر می‌گردید.
  • یادآوری جایگاه خود به پیروان: وجه سومی که البته اختصاص به حرم ائمه اطهار(ع) دارد، این است که، چون همیشه گذر ایام، حادثه‌ای را دچار فراموشی و کم‌اهمیتی می‌کند، لذا ممکن است برای بعضی از انسان‌ها این گذشت ایام و فاصله با زمان امامان معصوم(ع) چنین حالتی را به وجود بیاورد و فکر کنند آنان در زمان کنونی دیگر نمی‌توانند تأثیرگذار باشند و در عقیده خود نسبت به آنان متزلزل گردد و آرام آرام به بیراهه کشیده شود، لذا بروز چنین حوادثی می‌تواند جلو چنین کارهایی را بگیرد و از این پیشامد و تزلزل جلوگیری کند و باعث دل گرمی و اعتقاد کامل مردم عادی به اهل بیت(ع) گردد و گذشت ایام سبب حصول چنین حالتی نگردد و مردم به عیان ببینند همچنان آن بزرگواران می‌توانند در زندگی آن‌ها تأثیر گذاشته و حقانیت آنان اثبات شود و اطمینان قلبی مردم را به همراه داشته باشد، لذا سعی کنند هر چه بیشتر به آنان نزدیک شده و توجه آنان را جلب کنند.

توجه ائمه به دوستداران

اما اینکه به چه کسانی توجه می‌کنند، واقعاً نمی‌توان به صورت قطع کسانی را مشخص کرد ولی آنچه مسلم است، آنان که با خلوص نیت و با حالت انقطاع از اسباب مادی، به در خانه اهل بیت(ع) رجوع کنند، قطعاً بی جواب نخواهند ماند و اگر خیر و صلاح در حاجت و شفای بیمار آنان باشد قطعاً آن بزرگواران اجابت خواهند کرد. ما شیعیان باید باور کنیم زنده یا مرده آنان فرقی نمی‌کند بلکه آنان حیات طیبه و بالاترین درجات بهشت برین را دارند و شاید بتوان گفت تأثیر گذاری آنان در زندگی ما بیشتر از حال حیات آنان است، لذا در هر کاری و در هر مشکلی باید به آنان توسل جست و سعی کرد پیروی آنان را انجام داده و هر چه بیشتر خود را در اعمال و کردار به آنان نزدیک کرده و سیره عملی آنان را در پیش گیریم که ان شاءالله سعادت دنیا و آخرت را به همراه خواهد داشت.


مطالعه بیشتر

  • منتهی الآمال، شیخ عباس قمی.
  • عقاید استدلالی، علی ربانی گلپایگانی، ج۲.
  • الهیات، آیت الله سبحانی.


جستارهای وابسته

منابع

  1. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، قم، انتشارات نسیم حیات، چاپ آرمان، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۱۹.
  2. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۴.
  3. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۹۱.
  4. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۳۷.
  5. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۲۱.
  6. بقره/۲۶۰.