آداب دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۸: خط ۸:


== آهسته و پنهانی سخن گفتن ==
== آهسته و پنهانی سخن گفتن ==
انسان هر چه دعا را آهسته تر بخواند , ادب دعاء را بهتر رعايت كرده است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، اسرار عبادات، ص۱۳۷.</ref>
انسان هر چه دعا را آهسته‌تر بخواند، ادب دعاء را بهتر رعایت کرده است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، اسرار عبادات، ص۱۳۷.</ref>


براي دعا خواندن آداب و دستوراتي رسيده است . از مهم ترين آنها اين است كه: دعا را با تضرع و پنهانی بخوانيم، بدون آن كه آواز بلند كنيم و براي ديگران مزاحمت ايجاد شود يا تظاهر به دعا و هياهو بشود.<ref>منتظری، حسينعلی، اسلام دين فطرت، ص۳۵۴.</ref>
برای دعا خواندن آداب و دستوراتی رسیده است. از مهم‌ترین آنها این است که: دعا را با تضرع و پنهانی بخوانیم، بدون آن که آواز بلند کنیم و برای دیگران مزاحمت ایجاد شود یا تظاهر به دعا و هیاهو بشود.<ref>منتظری، حسینعلی، اسلام دین فطرت، ص۳۵۴.</ref>


{{قرآن|وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ|ترجمه=پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش!|سوره=اعراف|آیه=۲۰۵}}
{{قرآن|وَاذْکُرْ رَبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَکُنْ مِنَ الْغَافِلِینَ|ترجمه=پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش!|سوره=اعراف|آیه=۲۰۵}}


{{قرآن|ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ|ترجمه=پروردگار خود را به زارى و نهانى بخوانيد كه او از حدگذرندگان را دوست نمى‌دارد.|سوره=اعراف|آیه=۵۵}}
{{قرآن|ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ|ترجمه=پروردگار خود را به زاری و نهانی بخوانید که او از حدگذرندگان را دوست نمی‌دارد.|سوره=اعراف|آیه=۵۵}}


پيامبر خدا (ص) بهترين ياد كردن [از خدا]، ياد كردن نهانى است.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، نهج الذكر، ج۱، ص۱۲۷.</ref> آن شب كه مرا به آسمان بردند ، ... به من ندا دادند كه : « ... اى محمّد ! هر گاه كسى از امّتت غم هايش بسيار شد ، نهانى مرا بخواند».<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، حكمت نامه پيامبر اعظم، ج۱۰، ص۷۵.</ref>
پیامبر خدا(ص) بهترین یاد کردن [از خدا]، یاد کردن نهانی است.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، نهج الذکر، ج۱، ص۱۲۷.</ref> آن شب که مرا به آسمان بردند، … به من ندا دادند که: «... ای محمّد! هر گاه کسی از امّتت غم‌هایش بسیار شد، نهانی مرا بخواند».<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت نامه پیامبر اعظم، ج۱۰، ص۷۵.</ref>


== تضرع و خشوع ==
== تضرع و خشوع ==
خط ۲۴: خط ۲۴:


== آداب دعا در روایات ==
== آداب دعا در روایات ==
برای دعا کردن آداب زیادی در روایات وارد شده است. از جمله دعا كردن با حالت خضوع و تذلّل، به زبان آوردن حاجت، تكرار كردن دعا و پا فشارى نمودن بر خواسته، اخلاص در دعا و توجه به ذات حق تعالى با همه وجود و روى‌گردانى از غير او، توسل جستن به محمّد و آل محمّد (ص) و درود فرستادن بر ايشان در آغاز، ميان و پايان دعا، ستايش و ثنا گفتن خداوند متعال و اعتراف به تقصيرات خود در مقام بندگى و استغفار از آنها قبل از دعا، تحصيل معرفت صحيح به خداوند متعال، قصد تقرب داشتن از دعا، حسن ظن داشتن به اجابت از جانب خداوند، دعا كردن با آرامش قلب و سكون اعضا و جوارح و پرهيز از شتابزدگى و نداشتن دغدغه‌اى جز دعا در محضر پروردگار، بلند نكردن صدا هنگام دعا و در خلوت دعا كردن، انصاف داشتن در دعا، به معناى خواستن آنچه كه بر حسب شأن او برايش روا است.<ref>موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسي، ج۳، ص۶۲۱.</ref>
برای دعا کردن آداب زیادی در روایات وارد شده است. از جمله دعا کردن با حالت خضوع و تذلّل، به زبان آوردن حاجت، تکرار کردن دعا و پا فشاری نمودن برخواسته، اخلاص در دعا و توجه به ذات حق تعالی با همه وجود و روی‌گردانی از غیر او، توسل جستن به محمّد و آل محمّد(ص) و درود فرستادن بر ایشان در آغاز، میان و پایان دعا، ستایش و ثنا گفتن خداوند متعال و اعتراف به تقصیرات خود در مقام بندگی و استغفار از آنها قبل از دعا، تحصیل معرفت صحیح به خداوند متعال، قصد تقرب داشتن از دعا، حسن ظن داشتن به اجابت از جانب خداوند، دعا کردن با آرامش قلب و سکون اعضا و جوارح و پرهیز از شتابزدگی و نداشتن دغدغه‌ای جز دعا در محضر پروردگار، بلند نکردن صدا هنگام دعا و در خلوت دعا کردن، انصاف داشتن در دعا، به معنای خواستن آنچه که بر حسب شأن او برایش روا است.<ref>مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۳، ص۶۲۱.</ref>


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* دعا در قرآن، سید کمال حیدری، ترجمه محمد علی سلطانی، انتشارات سخن.
* دعا در قرآن، سید کمال حیدری، ترجمه محمد علی سلطانی، انتشارات سخن.
*عبادت و دنیا، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا.
* عبادت و دنیا، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
خط ۳۷: خط ۳۷:
| شاخه فرعی۱ = عبادت در قرآن
| شاخه فرعی۱ = عبادت در قرآن
| شاخه فرعی۲ = دعا
| شاخه فرعی۲ = دعا
| شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۴ =  
  | شاخه فرعی۴ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۷

سؤال

درباره جایگاه دعا در آیات قرآن و احادیث توضیح دهید.

درگاه‌ها
کرونا و بلایا.png


قرآن سفارش کرده است دعا، آهسته و پنهانی و با تضرع و خشوع خوانده شود.

آهسته و پنهانی سخن گفتن

انسان هر چه دعا را آهسته‌تر بخواند، ادب دعاء را بهتر رعایت کرده است.[۱]

برای دعا خواندن آداب و دستوراتی رسیده است. از مهم‌ترین آنها این است که: دعا را با تضرع و پنهانی بخوانیم، بدون آن که آواز بلند کنیم و برای دیگران مزاحمت ایجاد شود یا تظاهر به دعا و هیاهو بشود.[۲]

﴿وَاذْکُرْ رَبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَکُنْ مِنَ الْغَافِلِینَ؛ پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش!(اعراف:۲۰۵)

﴿ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ؛ پروردگار خود را به زاری و نهانی بخوانید که او از حدگذرندگان را دوست نمی‌دارد.(اعراف:۵۵)

پیامبر خدا(ص) بهترین یاد کردن [از خدا]، یاد کردن نهانی است.[۳] آن شب که مرا به آسمان بردند، … به من ندا دادند که: «... ای محمّد! هر گاه کسی از امّتت غم‌هایش بسیار شد، نهانی مرا بخواند».[۴]

تضرع و خشوع

.

۴۱ احزاب. ذکر کثیر

آداب دعا در روایات

برای دعا کردن آداب زیادی در روایات وارد شده است. از جمله دعا کردن با حالت خضوع و تذلّل، به زبان آوردن حاجت، تکرار کردن دعا و پا فشاری نمودن برخواسته، اخلاص در دعا و توجه به ذات حق تعالی با همه وجود و روی‌گردانی از غیر او، توسل جستن به محمّد و آل محمّد(ص) و درود فرستادن بر ایشان در آغاز، میان و پایان دعا، ستایش و ثنا گفتن خداوند متعال و اعتراف به تقصیرات خود در مقام بندگی و استغفار از آنها قبل از دعا، تحصیل معرفت صحیح به خداوند متعال، قصد تقرب داشتن از دعا، حسن ظن داشتن به اجابت از جانب خداوند، دعا کردن با آرامش قلب و سکون اعضا و جوارح و پرهیز از شتابزدگی و نداشتن دغدغه‌ای جز دعا در محضر پروردگار، بلند نکردن صدا هنگام دعا و در خلوت دعا کردن، انصاف داشتن در دعا، به معنای خواستن آنچه که بر حسب شأن او برایش روا است.[۵]

مطالعه بیشتر

  • دعا در قرآن، سید کمال حیدری، ترجمه محمد علی سلطانی، انتشارات سخن.
  • عبادت و دنیا، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا.


منابع

  1. جوادی آملی، عبدالله، اسرار عبادات، ص۱۳۷.
  2. منتظری، حسینعلی، اسلام دین فطرت، ص۳۵۴.
  3. محمدی ری‌شهری، محمد، نهج الذکر، ج۱، ص۱۲۷.
  4. محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت نامه پیامبر اعظم، ج۱۰، ص۷۵.
  5. مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۳، ص۶۲۱.