رفتار والدین با دختران

سؤال

بر اساس تعالیم دینی، سبک رفتاری والدین با دختران چگونه است؟

درگاه‌ها

والدین باید در زمینه‌های مختلف در تربیت و رفتار با دختران در خانواده دقت داشته و ایشان را ارج نهند. توجه به مقام دختر در اسلام مورد توجه قرار گرفته و نباید والدین، این مقام را تنزّل دهند. در روایات فراوانی به ارزش و حرمت دختران اشاره شده است. در زمانی که دختر و زن ارزشی برای مردان خانواده نداشت، اسلام تأکید زیادی بر جایگاه دختران و عدم تبعیض بین فرزندان دختر و پسر داشته است.

تربیت دختران باید به گونه‌ای باشد که حیا و شرم در آنها ملکه شود و همینطور بتوانند برای زندگی زناشویی آماده شوند و فرزند خودشان را تربیت کنند. والدین، هیچگاه نباید دختر را کوچک بشمارند بلکه برای او عزت و احترام قائل باشند. باید بدانند که دختر، شکننده و حساس است و باید از مهر و محبت برخوردار باشد تا از لحاظ عاطفی تأمین گردد و به دیگران پناه نیاورد. فارغ از جنبه عاطفی، دیگر نیازهای او بخصوص مادی باید سوی والدین تأمین شود تا خانه و خانواده برای دختر همیشه یک پناهگاه خوب و ثابت و امن باشد.

ارزش دختر و احترام به او

بر اساس آیه ۲۶ سوره قصص، حضرت شعیب(ع) مشاوره و پیشنهاد دخترانش درباره به‌کارگیری حضرت موسی(ع) برای چوپانی را پذیرفت. از این آیه، ارزش دادن به دختران و پذیرفتن مشاوره آنها برداشت شده است. همچنین در روایات، دخترانْ مهربان، اهل انس و الفت، بابرکت و با نظافت شمرده شده‌اند و طبق حدیثی، پیامبر(ص) پس از به دنیا آمدن دخترش فاطمه، او را شاخه ریحانی خوش‌بو دانست.

ویژگی‌های تربیتی و رفتار با دختران

عالمان و پژوهشگران رشته‌های تربیتی،‌ویژگی‌های دختران را در سه جنبه فرهنگی، عاطفی و اخلاقی بررسی کرده و در هر جنبه، سفارش‌هایی برای تربیت آنها از سوی والدین پیشنهاد کرده‌اند.

جنبه فرهنگی و اجتماعی

پژوهشگران رشته‌های تربیتی گفته‌اند والدین در تربیت دختران باید به جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی آنان توجه کنند و در این راستا موارد زیر را بیان کرده‌ند:‌

• فکر و اندیشه دختران باید به سوی ویژگی‌های خاص زنانه جهت‌دهی شود؛ مانند گرم داشتن کانون پرورش نسل، رام کردن طبع سرکش مردان، تبدیل خانه به محل آرامش، پرستاری از ناتوان و کودک.
• رفتارهای دختران به سمت حفظ عفاف جهت‌دهی شود؛ مانند حفظ حجاب، حضور او در اجتماع با حفظ حجاب و عفاف.
• دقت در انتخاب دوستان دختر. دختران در سنین بلوغ، دوست دارند بیشتر وقتشان را با دوستان خود بگذرانند و با آنها درباره مسائل مختلف سخن بگویند. با توجه به این امر، پدر و مادر وظیفه دارند که دوست‌یابی او را جهت‌دهی کنند و به او کمک کنند تا دوستی مؤمن، شایسته، با وقار و با نشاط انتخاب کند و حتی از دوستش بخواهند گاهی به منزل ایشان بیاید.
• آگاهی‌بخشی از مسائل اجتماعی و جریانات جامعه، فریب‌ها، وسوسه‌ها، انحرافات در جامعه و تمرین خودنگهداری و عفت.
• هدیه دادن. در روایتی از پیامبر(ص)، هدیه گرفتن برای خانواده‌اش ستوده شده و سفارش شده هدیه قبل از پسران به دختران داده شود.
• عدم تبعیض بین دختر و پسر.

جنبه عاطفی

متخصصان تربیت با توجه به جنبه‌های عاطفی دختران، موارد زیر را برای تربیت بهتر دختران سفارش کرده‌اند:

• خانه باید کانون محبت برای دختران باشد تا نیاز آنها از نظر عاطفی تأمین شود. در غیر این صورت، آنها برای تأمین نیازهای عاطفی خود از راه‌های دیگری استفاده می‌کنند. در منزل باید رابطه‌ای صمیمی با او برقرار شود. ابعاد مثبت شخصیت او تشویق گردد و از صفات خوبش نزد دیگران (محارم) تعریف و تمجید شود.

• در تربیت دختر به محبت و تشویق بیشتر از تنبیه توجه می‌شود و والدین باید تلاش کنند او را از محبت و نوازش اقناع کنند.

• سعی شود غرور، عزت نفس و عاطفه او ضربه نبیند، تا دیگران نتوانند در او نفوذ کنند.

• عقل در او رشد داده شود؛ زیرا عقل کنترل‌کننده احساسات است.

• پدر و مادر باید در طول شبانه‌روز، قسمتی از وقت خود را به دخترشان اختصاص داده و با او از مدرسه‌اش، دوستش و نیازهایش سخن بگویند؛ برای نمونه درباره دکوراسیون خانه از او نظرخواهی کنند. این گفتگوهای صمیمی، والدین را به دخترشان نزدیک‌تر می‌کند و به گفته‌هایشان توجه می‌کند و حاضر نیست دلشان را آزرده کند.

• هرگز در بین جمع از او انتقاد نکنند.
• هنگام انتقاد از ویژگی‌های بد او هیچ‌گاه به کل شخصیت او حمله نکنند؛ برای نمونه گفته نشود: «من شما را دوست ندارم». بلکه بگویند: «من این رفتار شما را دوست ندارم».
• برای انتقاد کردن سعی کنند از نکات مثبت شخصیت او سخن بگویند و بعد به‌طور غیرمستقیم از او انتقاد کنند.
• سعی کنند انتقادهای خود را در قالب جملات امر و نهی بیان نکنند و جای آنها از جملاتی مثل «شاید بهتر باشد»، «به نظر شما آیا این‌طور باشد بهتر نیست» استفاده کنند.

• او را با دیگران مقایسه نکنند و خوبی‌های دیگران را به رخ او نکشند. طوری رفتار کنند که احساس کند او و شخصیت‌اش نزد والدین محبوب و دوست داشتنی است.

جنبه مذهبی و اخلاقی

عالمان حوزه‌های تربیتی و اخلاقی معتقدند باید زمینه‌های رعایت احکام شرعی را پیش از سن تکلیف دختران (نُه سال قمری) در آنها ایجاد کرد. ترغیب دختران با شیوه تشویق به انجام دستورات دینی، مانند خواندن نمازهای واجب، در آسان شدن این تکالیف برای آنها تأثیرگذار است.

یکی از مسائلی که رعایت آن در تربیت دختران ضروری دانسته شده رعایت اصول و آداب جنسی است. تربیت جنسی را از دیدگاه اسلام، فراهم‌سازی زمینه‌های رشد و پرورش غریزه جنسی، به‌گونه‌ای که عفت و سلامت جنسی رعایت شود، شمرده‌اند. سفارش شده والدین در برخورد با دختران حیای جنسی را رعایت نموده و از این راه سلامت روانی آنها را حفظ کنند.

مواردی که در روایات به پرهیز آن سفارش شده چنین است: عریان کردن عورت در مقابل دختر، بوسیده شدن دختربچه توسط نامحرم در سنین مورد نهی، بازی با اعضای جنسی کودک، خوابیدن دختر و پسر در یک بستر.