ریحانة النبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
لغت‌شناسان واژه ریحانة را به معنای «روزی» و «چیزی که بوی خوش دارد» دانسته‌اند.<ref>راغب اصفهانی، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۳۷۰؛ ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۲۸۸.</ref> ابن‌اثیر جزری، محدث [[مذهب شافعی|شافعی‌مذهب]] در کتاب «النهایةُ فی غریبِ الحدیثِ و الاثر»، معتقد است فرزند به دلیل رزق و روزی بودنِ او، ریحان نامیده شده است.<ref>ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲ ص۲۸۸.</ref> | لغت‌شناسان واژه ریحانة را به معنای «روزی» و «چیزی که بوی خوش دارد» دانسته‌اند.<ref>راغب اصفهانی، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۳۷۰؛ ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۲۸۸.</ref> ابن‌اثیر جزری، محدث [[مذهب شافعی|شافعی‌مذهب]] در کتاب «النهایةُ فی غریبِ الحدیثِ و الاثر»، معتقد است فرزند به دلیل رزق و روزی بودنِ او، ریحان نامیده شده است.<ref>ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲ ص۲۸۸.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۳: | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =تاریخ | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = حضرت فاطمه(س) | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۵
سؤال
آیا ریحانه لقب حضرت فاطمه(س) است؟ این لقب به چه معنا است؟ آیا روایتی در این باره وجود دارد؟
رَیْحانَةُ النَّبی یا ریحانةُ رسولِ الله از صفت‌های حضرت فاطمه(س)[۱] و به معنای گل خوشبوی پیامبر(ص) یا رزق و روزی پیامبر دانسته شده است. در روایتی امام علی(ع)، حضرت فاطمه را بهترین دختر و ریحانه رسول خدا دانسته است.[۲] در یکی از زیارت‌های امام حسین(ع)، خطاب به او گفته شده است: «السَّلَامُ عَلَیْکَ... (یا) ابْنُ رَیْحَانَةِ رَسُولِ اللَّه؛ سلام بر تو... (ای) فرزند ریحانه رسول خدا».[۳]
لغت‌شناسان واژه ریحانة را به معنای «روزی» و «چیزی که بوی خوش دارد» دانسته‌اند.[۴] ابن‌اثیر جزری، محدث شافعی‌مذهب در کتاب «النهایةُ فی غریبِ الحدیثِ و الاثر»، معتقد است فرزند به دلیل رزق و روزی بودنِ او، ریحان نامیده شده است.[۵]
منابع
- ↑ کافی، محمدمهدی، شمیم سیب بهشت، قم، پیام امام هادی(ع)، ۱۳۸۸ش، ص۱۹۴.
- ↑ شیخ صدوق، محمد، معانی الأخبار، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۵۸.
- ↑ شهید اول، محمد، المزار، قم، مدرسه امام مهدی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ص۱۴۵.
- ↑ راغب اصفهانی، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۳۷۰؛ ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۲۸۸.
- ↑ ابن اثیر جزری، مبارک، النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۲ ص۲۸۸.