هول مطلع: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:


== ْترس از هول مطلع ==
== ْترس از هول مطلع ==
امام علی(ع) مردم را انذار می‌داد که خود را برای تنگی قبرها، شدت اندوه و هول مطلع آماده کنید.<ref>صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۹، خ ۱۹۰.</ref> امام همچنین پس از مذمت دنیا و بیان سختی‌های آن فرمود: پس از دنیا، هول مطلع، سکرات موت و ایستادن در برابر عدل الهی است.<ref>صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۳، خ ۸۳، ب ۲۴.</ref>
امام علی(ع) مردم را انذار می‌داد که خود را برای هول مطلع آماده کنند.<ref>صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۹، خ ۱۹۰.</ref> امام همچنین پس از مذمت دنیا و بیان سختی‌های آن فرمود: پس از دنیا، هول مطلع، سکرات موت و ایستادن در برابر عدل الهی است.<ref>صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۳، خ ۸۳، ب ۲۴.</ref>


روایتی در کافی نقل شده که امام حسن(ع) در زمان شهادت گریه بسیار می‌کرد. از او پرسیدند چرا چنین گریه می‌کنی در حالی که جایگاهت در کنار پیامبر است،‌ بیست حج به‌صورت پیامده انجام دادی و سه بار تمام زندگی‌ات را به نیازمندان دادی؟ امام پاسخ داد: برای دو چیز گریه می‌کنم:از هول مطلع و جدایی از آن‌هایی که دوستشان دارم.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶۱.</ref>
روایتی در کافی نقل شده که امام حسن(ع) در زمان شهادت گریه بسیار می‌کرد. از او پرسیدند چرا چنین گریه می‌کنی در حالی که جایگاهت در کنار پیامبر است،‌ بیست حج به‌صورت پیامده انجام دادی و سه بار تمام زندگی‌ات را به نیازمندان دادی؟ امام پاسخ داد: برای دو چیز گریه می‌کنم:از هول مطلع و جدایی از آن‌هایی که دوستشان دارم.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶۱.</ref> در برخی دعاها نیز آمده {{عربی|يَا رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَع‏|ترجمه=خدایا، به تو پنا می‌برم از هول مطلع.}}<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۷۶.</ref> ابوذر غفاری در زمان به خاک سپردن فرزندش گفت: اگر هول مطلع نبود، دوست داشتم به جای تو بودم.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۵۰، باب نوادر، ح ۴.</ref>


ابوذر غفاری وقتی فرزندش را به خاک سپرد، فرمود:
اگر هول مطلع نبود، دوست داشتم به جای تو بودم.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۵۰، باب نوادر، ح ۴.</ref>


در دعاها وارد شده است:
اللهم اعوذ بک من هول المطلع.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ج۳، ص۵۵.</ref>


مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ تَهُونَ عَلَيْهِ سَكْرَةُ الْمَوْتِ وَ هَوْلُ‏ الْمُطَّلَعِ‏ فَلْيُكْثِرْ زِيَارَةَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَإِنَّ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ ع زِيَارَةُ رَسُولِ اللَّهِ ص.<ref>کامل الزیارات، ص۱۵۰.</ref>
مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ تَهُونَ عَلَيْهِ سَكْرَةُ الْمَوْتِ وَ هَوْلُ‏ الْمُطَّلَعِ‏ فَلْيُكْثِرْ زِيَارَةَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَإِنَّ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ ع زِيَارَةُ رَسُولِ اللَّهِ ص.<ref>کامل الزیارات، ص۱۵۰.</ref>
دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فِي رَجَبٍ و ... ِ فَقَالَ يَا سَالِمُ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ كَانَ ذَلِكَ أَمَاناً لَهُ مِنْ شِدَّةِ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ وَ أَمَاناً لَهُ مِنْ هَوْلِ‏ الْمُطَّلَعِ‏ وَ عَذَابِ الْقَبْر<ref>فضائل الأشهر الثلاثة، ص: 18</ref>
دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فِي رَجَبٍ و ... ِ فَقَالَ يَا سَالِمُ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ كَانَ ذَلِكَ أَمَاناً لَهُ مِنْ شِدَّةِ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ وَ أَمَاناً لَهُ مِنْ هَوْلِ‏ الْمُطَّلَعِ‏ وَ عَذَابِ الْقَبْر<ref>فضائل الأشهر الثلاثة، ص: 18</ref>
وَ اكْفِنِي هَوْلَ‏ الْمُطَّلَعِ‏<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص: 471</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۵

سؤال

هول مطلع چیست؟

هَوْل المُطَّلَع را وحشت قبر دانسته‌اند. برخی نیز هول مطلع را مکانی در آسمان دانسته‌اند که پس از مرگ، روح انسان به آن‌جا برده می‌شود و وحشت بسیار دارد.

مفهوم‌شناسی

لغت‌شناسان «هول» را به معنای ترس و فریاد بزرگ[۱] و «مطلع» را به جایگاهی بلند که از چیزی آگاهی حاصل شود، معنا کرده‌اند.[۲]

برای اصطلاح «هول مطلع» دو معنا ذکر شده است:

۱. هول مطلع را وحشت قبر دانسته‌اند که این معنا در روایتی از سلمان فارسی نقل شده است.[۳] ترمذی از عالمان اهل‌سنت روایتی را نقل کرده که در زمان خاکسپاری، شخص مرده مشغول است؛ زیرا به استقبال هول مطّلع و سؤال نکیر و منکر می‌رود.[۴]

۲. هول مطلع را مکانی در آسمان دانسته‌اند که پس از قبض روح، فرشتگان روح انسان را به سوی آن می‌برند. اگر شخص، کافر یا گنه‌کار باشد، وحشت بر او چیره می‌شود.[۵] از امام صادق(ع) نقل شده چون روح مؤمن از بدنش خارج شد، ملائکه آن را به آسمان می‌برند و بر او ترحم و طلب مغفرت می‌کنند. ... آنجا خداوند دستور می‌دهد که روح او را، نزد جسدش برگردانید.[۶] امام باقر(ع) فرمود: روح کافر را پس مرگ، به آسمان می‌برند، ... و ملائکه او را لعنت می‌کنند.[۷]

امام صادق(ع):
«اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى هَوْلِ‏ الْمُطَّلَعِ‏ ... ؛ خداوندا، مرا در مقابل هول مطلع يارى كن، ... .»[۸]

ْترس از هول مطلع

امام علی(ع) مردم را انذار می‌داد که خود را برای هول مطلع آماده کنند.[۹] امام همچنین پس از مذمت دنیا و بیان سختی‌های آن فرمود: پس از دنیا، هول مطلع، سکرات موت و ایستادن در برابر عدل الهی است.[۱۰]

روایتی در کافی نقل شده که امام حسن(ع) در زمان شهادت گریه بسیار می‌کرد. از او پرسیدند چرا چنین گریه می‌کنی در حالی که جایگاهت در کنار پیامبر است،‌ بیست حج به‌صورت پیامده انجام دادی و سه بار تمام زندگی‌ات را به نیازمندان دادی؟ امام پاسخ داد: برای دو چیز گریه می‌کنم:از هول مطلع و جدایی از آن‌هایی که دوستشان دارم.[۱۱] در برخی دعاها نیز آمده «يَا رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَع‏؛ خدایا، به تو پنا می‌برم از هول مطلع.»[۱۲] ابوذر غفاری در زمان به خاک سپردن فرزندش گفت: اگر هول مطلع نبود، دوست داشتم به جای تو بودم.[۱۳]


مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ تَهُونَ عَلَيْهِ سَكْرَةُ الْمَوْتِ وَ هَوْلُ‏ الْمُطَّلَعِ‏ فَلْيُكْثِرْ زِيَارَةَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَإِنَّ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ ع زِيَارَةُ رَسُولِ اللَّهِ ص.[۱۴] دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فِي رَجَبٍ و ... ِ فَقَالَ يَا سَالِمُ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ كَانَ ذَلِكَ أَمَاناً لَهُ مِنْ شِدَّةِ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ وَ أَمَاناً لَهُ مِنْ هَوْلِ‏ الْمُطَّلَعِ‏ وَ عَذَابِ الْقَبْر[۱۵]

منابع

  1. طريحى، مجمع البحرين، ج۴، ص۴۴۴.
  2. طريحى، مجمع البحرين، ج۳، ص۵۵.
  3. کفایه الموحدین، ج۳، ص۲۲۵; و معاد و عدل، ص۹۲.
  4. سیوطی، شرح الصدور، ص۱۵۵.
  5. طبرسی نوری، کفایه الموحدین، ج۳، ص۲۲۴; و علم الهدی، معاد و عدل، ص۸۸ و ۸۹.
  6. علم الهدى، معاد و عدل، ص۸۸ و ۸۹.
  7. علم الهدى، معاد و عدل، ص۸۸ و ۸۹.
  8. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۳۹.
  9. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۹، خ ۱۹۰.
  10. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۳، خ ۸۳، ب ۲۴.
  11. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶۱.
  12. سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۷۶.
  13. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۵۰، باب نوادر، ح ۴.
  14. کامل الزیارات، ص۱۵۰.
  15. فضائل الأشهر الثلاثة، ص: 18