واژه ودود در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | |||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} |
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۳
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
سؤال
واژه ودود در قرآن چند بار آمده است و معنای آن چیست
معنای ودود
ودود در قرآن
واژه ودود در قرآن دو بار آمده است:﴿وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ؛ و از پروردگار خود آمرزش بخواهيد، سپس به درگاه او توبه كنيد كه پروردگار من مهربان و دوستدار [بندگان] است.﴾(هود:۹۰) و نیز ﴿وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ؛ او آمرزنده و دوستدارنده است.﴾(بروج:۱۴)
کلمه ودا هم در قران یک بار آمده است: ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا؛ كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مىدهد.﴾(مریم:۹۶)