انفاق در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== مصادیق انفاق == | == مصادیق انفاق == | ||
جدای از واژه نفق و مشتقات آن، کلمات دیگری در قرآن آمده است که دلالت بر انفاق می کند. انفاق به عنوان زکات واجب است و به عنوان صدقه مستحب. | جدای از واژه نفق و مشتقات آن، کلمات دیگری در قرآن آمده است که دلالت بر انفاق می کند. انفاق به عنوان زکات واجب است و به عنوان صدقه مستحب. ۴۱ توبه. جهاد با مال | ||
== امر به انفاق در قرآن == | |||
۱۹۵ بقره. ۱۰ حدید عتاب دارد. | |||
== فضیلت و اهمیت انفاق == | == فضیلت و اهمیت انفاق == | ||
آل عمران ۱۳۳ ۱۳۴. ذاریات ۱۵. لیل ۱۷ ۱۸. انفال ۴۳. قصص ۵۲. قصص۵۴. حجرات ۱۵. حج ۳۴ ۳۵. توبه ۱۰۳. سبأ ۳۹. انفال ۶۰. نسا ۴۵. توبه ۲۰. ۲۱. | |||
== آثار انفاق == | == آثار انفاق == | ||
۲۷۴ بقره. ۲۴۵ بقره | |||
== مستحق انفاق == | |||
۶۰ توبه | |||
== چگونگی انفاق کردن == | == چگونگی انفاق کردن == | ||
خط ۲۲: | خط ۲۹: | ||
== انفاقکنندگان == | == انفاقکنندگان == | ||
۱۶ تغابن. مفلحون هستند. ۱۷۷ بقره پرهیزکاران هستند. راستگویان. نیکوکاران. ۳بقره متقین هستند. ۲۰ ۲۱ توبه | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۱
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
انفاق از مهمترین و محوریترین مولفههای دینداری است که در قرآن بارها بدان تأکید و سفارش شده است و برای آن ثواب و اجر بزرگی معین گردیده است.
معنای انفاق
انفاق مصدر باب افعال از ریشه نفقه است به معنی پرداختن بخشی از آنچه خدا روزی کرده است در راه خدا.[۱]
مصادیق انفاق
جدای از واژه نفق و مشتقات آن، کلمات دیگری در قرآن آمده است که دلالت بر انفاق می کند. انفاق به عنوان زکات واجب است و به عنوان صدقه مستحب. ۴۱ توبه. جهاد با مال
امر به انفاق در قرآن
۱۹۵ بقره. ۱۰ حدید عتاب دارد.
فضیلت و اهمیت انفاق
آل عمران ۱۳۳ ۱۳۴. ذاریات ۱۵. لیل ۱۷ ۱۸. انفال ۴۳. قصص ۵۲. قصص۵۴. حجرات ۱۵. حج ۳۴ ۳۵. توبه ۱۰۳. سبأ ۳۹. انفال ۶۰. نسا ۴۵. توبه ۲۰. ۲۱.
آثار انفاق
۲۷۴ بقره. ۲۴۵ بقره
مستحق انفاق
۶۰ توبه
چگونگی انفاق کردن
خداوند هر نوع انفاق آشکار و پنهان را نیک میداند اما در یک آیه می فرماید انفاق پنهان برای شما بهتر است: ﴿إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ ۖ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّئَاتِكُمْ ۗ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ؛ اگر صدقهها را آشکار کنید، این، کارِ خوبی است، و اگر آن را پنهان دارید و به مستمندان بدهید، این برای شما بهتر است و بخشی از گناهانتان را میزداید، و خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است.﴾(بقره:۲۷۱)
علامه طباطبایی درباره این آیه میفرماید: «خداى سبحان در اين آيه، صدقه آشكار و ديگرى پنهان، هر دو را ستوده است، براى اينكه هر كدام از آن دو آثارى صالح دارند، اما صدقه آشكارا كه خود تشويق و دعوت عملى مردم است به كار نيك، و نيز مايه دلگرمى فقرا و مساكين است، كه میبينند در جامعه مردمى دلرحم هستند كه به حال آنان ترحم میكنند، و در جامعه اموالى براى آنان و رفع حوائجشان قرار میدهند تا براى روز قيامتشان كه روز گرفتارى است ذخيرهاى باشد، و اين باعث میشود كه روحيه ياس و نوميدى از صفحه دلهاشان زدوده شود، و در كار خود داراى نشاط گردند، و احساس كنند كه وحدت عمل و كسب بين آنان و اغنيا وجود دارد، اگر سرمايهدار كاسبى میكند تنها براى خودش نيست، و اين خود آثار نيك بسيارى دارد. و اما حسن صدقه پنهانى اين است كه در خفا آدمى از ريا و منت و اذيت دورتر است، چون فقير را نمیشناسد، تا به او منت گذارد، و يا اذيت كند، فائده ديگرش اينست كه در صدقه پنهانى آبروى فقير محفوظ میماند، و احساس ذلت و خفت نمیكند، و حيثيتش در جامعه محفوظ میماند، پس میتوان گفت كه: صدقه علنى نتيجههاى بيشترى دارد، و صدقه پنهانى خالصتر و پاكتر انجام میشود.و چون بناى دين بر اخلاص است، بنا بر اين عمل هر قدر به اخلاص نزديكتر باشد به فضيلت نيز نزديكتر است.»[۲]
انفاقکنندگان
۱۶ تغابن. مفلحون هستند. ۱۷۷ بقره پرهیزکاران هستند. راستگویان. نیکوکاران. ۳بقره متقین هستند. ۲۰ ۲۱ توبه