پیامدهای غفلت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} در بعضي اوقات خدا را فراموش مي کنيم. مگر فراموش کردن خدا چه...» ایجاد کرد) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}پیامدهای غفلت از یاد خدا چیست؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}پیامدهای غفلت [[دوری از خدا]]، [[ناامیدی]] هنگام سختی‌ها، از دست دادن [[آرامش]]، تسلط [[شیطان]] بر [[انسان]] و محروم شدن از [[نعمت‌های الهی]] است. | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | |||
== دوری از خدا == | |||
مهمترین پیامد [[غفلت از یاد خدا]]، دوری از او است. زمانی که [[انسان]] خدا را فراموش می‌کند و نسبت به [[یاد خدا|یاد او]] غافل می‌شود، به‌تدریج از [[خدا|خداوند]] دور می‌شود و زندگی او رنگ و بوی غیر خدایی می‌گیرد. | |||
در | انسان زمانی که خدا را یاد می‌کند و در تمام لحظات زندگی به یاد او است، خدا را در کنار خود احساس می‌کند. همچنین [[عبادت]] و یاد خداوند، موجب نزدیکی انسان به خدا می‌شود.<ref>اقتباس از: مصباح یزدی، محمد تقی، به سوی خود سازی، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۲۶۷.</ref> | ||
== | == ناامیدی هنگام سختی‌ها == | ||
غفلت از خدا باعث می‌شود انسان هنگام روبرو شدن با سختی‌ها احساس شکست و [[ناامیدی]] کند. انسان در زندگی با مشکلات فراوانی روبرو می‌شود که به تنهایی و بدون تکیه به قدرت بی‌انتهای خدا نمی‌تواند برای آنها چاره‌جویی کند. انسانی که در زندگی، خدا را فراموش کرده است، در برابر مشکلات خود را تنها می‌بیند و توان مقاومت در برابر آن را ندارد. | |||
احساس ضعف در برابر سختی‌ها، به دلیل کمبودهای معنوی، [[ترس]] از نابود شدن امکانات موجود و اطمینان نداشتن به خدا است.<ref name=":0">برگرفته از مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۳، ص۳۲۷–۳۲۸.</ref> | |||
== از دست دادن آرامش == | |||
از دست دادن [[آرامش]]، یکی از پیامده‌های غفلت شمرده شده است. گاهی انسان در اثر عوامل گوناگون، دچار نوعی [[اضطراب]] و دلهره شده و نگران آینده می‌شود. یاد و ارتباط با خدایی که قادر و توانا است، در کاهش اضطراب‌ها و ایجاد آرامش مؤثر است.<ref>اقتباس از: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۰، ص۲۰۸.</ref> بر اساس آیه ۲۹ [[سوره رعد]]، تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش پیدا می‌کند. | |||
== تسلط شیطان بر انسان == | |||
در صورت غفلت از یاد خدا، رابطه انسان با خدا ضعیف شده و [[شیطان]] بر روح او تسلط پیدا می‌کند.<ref>شجاعی، محمد صادق، توکل به خدا، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۸۷.</ref> در این هنگام، انسان در برابر فرمان شیطان تسلیم است. | |||
چنانچه یاد خدا در زندگی انسان وجود داشته باشد، انسان از زیر سلطه شیطان خارج شده و در نتیجه، دچار انحراف نخواهد شد.<ref>شجاعی، محمد صادق، توکل به خدا، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۸۷.</ref> بر پایه آیه ۹۹ [[سوره نمل]]، شیطان بر کسانی که [[ایمان]] دارند و به پروردگارشان [[توکل]] می‌کنند، تسلطی ندارد. | |||
== محروم شدن از نعمت‌ها == | |||
یکی از پیامدهای غفلت، محروم شدن انسان از [[نعمت|نعمت‌ها]] است. غفلت از یاد خدا، به این معنا است که فرد استعدادهای خدادادی خود را در مسیری غیر از [[شکرگزاری|شکرگزاری خدا]] صرف کند؛ زیرا او شکرگزایِ عملی که یکی از مراتب شکرگزای است را ترک کرده است. | |||
در این صورت، فرد نشان می‌دهد که شایسته نعمت‌های بیشتری از جانب خدا نیست و همین امر موجب محروم ماندن او از نعمت‌های الهی می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۰، ص۲۷۸.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | |||
{{ستون|۲}} | |||
* [[غفلت]] | |||
* [[عوامل غفلت]] | |||
{{پایان}} | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
== | |||
{{ | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = اخلاق | | شاخه اصلی = اخلاق | ||
|شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی | | شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی | ||
|شاخه فرعی۲ = غفلت | | شاخه فرعی۲ = غفلت | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی نویسنده = | ||
| تکمیل = | | بازبینی = | ||
| اولویت = | | تکمیل = | ||
| کیفیت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = ج | |||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۸
سؤال
پیامدهای غفلت از یاد خدا چیست؟
پیامدهای غفلت دوری از خدا، ناامیدی هنگام سختی‌ها، از دست دادن آرامش، تسلط شیطان بر انسان و محروم شدن از نعمت‌های الهی است.
دوری از خدا
مهمترین پیامد غفلت از یاد خدا، دوری از او است. زمانی که انسان خدا را فراموش می‌کند و نسبت به یاد او غافل می‌شود، به‌تدریج از خداوند دور می‌شود و زندگی او رنگ و بوی غیر خدایی می‌گیرد.
انسان زمانی که خدا را یاد می‌کند و در تمام لحظات زندگی به یاد او است، خدا را در کنار خود احساس می‌کند. همچنین عبادت و یاد خداوند، موجب نزدیکی انسان به خدا می‌شود.[۱]
ناامیدی هنگام سختی‌ها
غفلت از خدا باعث می‌شود انسان هنگام روبرو شدن با سختی‌ها احساس شکست و ناامیدی کند. انسان در زندگی با مشکلات فراوانی روبرو می‌شود که به تنهایی و بدون تکیه به قدرت بی‌انتهای خدا نمی‌تواند برای آنها چاره‌جویی کند. انسانی که در زندگی، خدا را فراموش کرده است، در برابر مشکلات خود را تنها می‌بیند و توان مقاومت در برابر آن را ندارد.
احساس ضعف در برابر سختی‌ها، به دلیل کمبودهای معنوی، ترس از نابود شدن امکانات موجود و اطمینان نداشتن به خدا است.[۲]
از دست دادن آرامش
از دست دادن آرامش، یکی از پیامده‌های غفلت شمرده شده است. گاهی انسان در اثر عوامل گوناگون، دچار نوعی اضطراب و دلهره شده و نگران آینده می‌شود. یاد و ارتباط با خدایی که قادر و توانا است، در کاهش اضطراب‌ها و ایجاد آرامش مؤثر است.[۳] بر اساس آیه ۲۹ سوره رعد، تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش پیدا می‌کند.
تسلط شیطان بر انسان
در صورت غفلت از یاد خدا، رابطه انسان با خدا ضعیف شده و شیطان بر روح او تسلط پیدا می‌کند.[۴] در این هنگام، انسان در برابر فرمان شیطان تسلیم است.
چنانچه یاد خدا در زندگی انسان وجود داشته باشد، انسان از زیر سلطه شیطان خارج شده و در نتیجه، دچار انحراف نخواهد شد.[۵] بر پایه آیه ۹۹ سوره نمل، شیطان بر کسانی که ایمان دارند و به پروردگارشان توکل می‌کنند، تسلطی ندارد.
محروم شدن از نعمت‌ها
یکی از پیامدهای غفلت، محروم شدن انسان از نعمت‌ها است. غفلت از یاد خدا، به این معنا است که فرد استعدادهای خدادادی خود را در مسیری غیر از شکرگزاری خدا صرف کند؛ زیرا او شکرگزایِ عملی که یکی از مراتب شکرگزای است را ترک کرده است.
در این صورت، فرد نشان می‌دهد که شایسته نعمت‌های بیشتری از جانب خدا نیست و همین امر موجب محروم ماندن او از نعمت‌های الهی می‌شود.[۶]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ اقتباس از: مصباح یزدی، محمد تقی، به سوی خود سازی، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۲۶۷.
- ↑ برگرفته از مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۳، ص۳۲۷–۳۲۸.
- ↑ اقتباس از: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۰، ص۲۰۸.
- ↑ شجاعی، محمد صادق، توکل به خدا، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۸۷.
- ↑ شجاعی، محمد صادق، توکل به خدا، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۸۷.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۰، ص۲۷۸.