سوره‌های مثانی: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
(جایگزینی متن - 'به[[' به 'به [[')
خط ۱۴: خط ۱۴:
* سوره‌هایی که آیات آن از صد آیه کمتر باشد. این تعریف از «فرّاء» می‌باشد.
* سوره‌هایی که آیات آن از صد آیه کمتر باشد. این تعریف از «فرّاء» می‌باشد.
* سوره‌هایی که مثال‌های آن دو جنبه دارد؟ هم برای پند و عبرت و هم برای خیر.
* سوره‌هایی که مثال‌های آن دو جنبه دارد؟ هم برای پند و عبرت و هم برای خیر.
* سخاوی در کتاب «جمال القراء» معتقد است که علت نامگذاری برخی سوره‌ها به «مثانی»، آمدن حکایات و قصه و رویدادها در این سوره‌ها می‌باشد؛ و گاهی به تمام قرآن کریم و به[[سوره فاتحه الکتاب]]، اطلاق می‌گردد.<ref>سیوطی، جلال الدین، الاتقان، مترجم اسلامی، محمد جعفر، تهران، بنیاد علوم اسلامی، ۱۳۶۲، ج۱، ص۲۲۱.</ref>
* سخاوی در کتاب «جمال القراء» معتقد است که علت نامگذاری برخی سوره‌ها به «مثانی»، آمدن حکایات و قصه و رویدادها در این سوره‌ها می‌باشد؛ و گاهی به تمام قرآن کریم و به [[سوره فاتحه الکتاب]]، اطلاق می‌گردد.<ref>سیوطی، جلال الدین، الاتقان، مترجم اسلامی، محمد جعفر، تهران، بنیاد علوم اسلامی، ۱۳۶۲، ج۱، ص۲۲۱.</ref>


== تعداد سوره‌های مثانی ==
== تعداد سوره‌های مثانی ==

نسخهٔ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۲۵

سؤال

سوره‌های معروف به مثانی کدام هستند و واژه مثانی در اصل به چه معنا می‌باشد؟

احتمالات مختلفی برای مراد از سوره‌های مثانی، بیان شده است، سوره‌های بعد از سوره‌های مئین، سوره‌های کمتر از صد آیه، سوره فاتحه و سوره‌هایی که دارای قصه و رویدادها هستند از احتمالات سوره‌های مثانی دانسته شده است. سیوطی ۳۹ سوره را جزو سوره‌های مثانی، طبرسی ۷ سوره و برخی همه سوره‌های قرآن را سوره‌های مثانی می‌دانند.

معنای لغوی و اصطلاحی

مثانی در لغت از «ثنی» گرفته شده است که به معنای رد بعضی بر بعضی دیگر آمده است.[۱]

منظور از سوره‌های مثانی

برای سوره‌های مثانی احتمالات گوناگونی بیان شده است.

  • مثانی سوره‌هایی است که، بعد از سوره‌های مئین بیاید.
  • سوره‌هایی که آیات آن از صد آیه کمتر باشد. این تعریف از «فرّاء» می‌باشد.
  • سوره‌هایی که مثال‌های آن دو جنبه دارد؟ هم برای پند و عبرت و هم برای خیر.
  • سخاوی در کتاب «جمال القراء» معتقد است که علت نامگذاری برخی سوره‌ها به «مثانی»، آمدن حکایات و قصه و رویدادها در این سوره‌ها می‌باشد؛ و گاهی به تمام قرآن کریم و به سوره فاتحه الکتاب، اطلاق می‌گردد.[۲]

تعداد سوره‌های مثانی

در تعداد سوره‌های مثانی اقوال مختلفی وجود دارد.

جلال الدین سیوطی این سوره‌ها را جزو سوره‌های مثانی می‌داند:

شیخ طبرسی، سوره‌های مثانی را به دنبال هفت سورهٔ طولانی می‌داند که اول سوره‌های مثانی، یونس و آخرش نحل می‌باشد که شامل سوره یونس، هود، یوسف، رعد، ابراهیم، حجر و نحل است.[۴]

برخی، همهٔ سوره‌های قرآنی را «مثانی» می‌دانند، زیرا اخبار و قصه‌ها در آن تکرار شده است.[۵]


مطالعه بیشتر

  • بحارالانوار، ج۸۹، ص۲۸.
  • تبیان، ج۱، ص۲۳، ج۶، ص۳۵۳.

منابع

  1. ابن منظور، لسان العرب، چاپ اول، نشر ادب حوزه، ۱۴۰۵ ق، ج۱۴، ص۱۱۵.
  2. سیوطی، جلال الدین، الاتقان، مترجم اسلامی، محمد جعفر، تهران، بنیاد علوم اسلامی، ۱۳۶۲، ج۱، ص۲۲۱.
  3. سیوطی، الاتقان، ج۱، ص۲۲۴.
  4. طبرسی، مجمع البیان، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ اول، ۱۴۱۵ ق، ج۱، ص۴۲.
  5. زرکشی، البرهان فی العلوم القرآن، قاهره، داراحیا، چاپ اول، ۱۳۷۶، ج۱، ص۲۴۵.