پیامدهای غفلت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== دوری از خدا == | == دوری از خدا == | ||
انسان زمانی که خدا را یاد می‌کند و در تمام لحظات زندگی به یاد | مهمترین پیامد غفلت از یاد خدا، دوری از او است. زمانی که انسان خدا را فراموش می‌کند و نسبت به یاد او غافل می‌شود، به‌تدریج از خدا دور می‌شود و زندگی او رنگ و بوی غیر خدایی می‌گیرد. | ||
انسان زمانی که خدا را یاد می‌کند و در تمام لحظات زندگی به یاد او است، خدا را در کنار خود احساس می‌کند. در ضمن عبادت و یاد خداوند، موجب نزدیکی انسان به خدا می‌شود.<ref>اقتباس از: مصباح یزدی، محمد تقی، به سوی خود سازی، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۲۶۷.</ref> | |||
== ناامیدی هنگام سختی‌ها == | == ناامیدی هنگام سختی‌ها == | ||
انسان در | غفلت از خدا باعث می‌شود انسان هنگام روبرو شدن با سختی‌ها احساس شکست و ناامیدی کند. انسان در زندگی با مشکلات فراوانی روبرو می‌شود که به تنهایی و بدون تکیه به قدرت بی‌انتهای خدا نمی‌تواند برای آنها چاره‌جویی کند. انسانی که در زندگی خدا را فراموش کرده است، در برابر مشکلات خود را تنها می‌بیند و توان مقاومت در برابر آن را ندارد. | ||
احساس ضعف در برابر سختی‌ها، به دلیل کمبودهای معنوی، ترس از نابود شدن امکانات موجود و اطمینان نداشتن به خدا است.<ref name=":0">برگرفته از مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۳، ص۳۲۷–۳۲۸.</ref> | |||
== از دست دادن آرامش == | == از دست دادن آرامش == | ||
از دست دادن آرامش، یکی از پیامده‌های غفلت شمرده شده است. گاهی انسان در اثر عوامل گوناگون، دچار نوعی اضطراب و دلهره شده و نگران آینده می‌شود. یاد و ارتباط با خدایی که قادر و توانا است، در کاهش اضطراب‌ها و ایجاد آرامش مؤثر است.<ref>اقتباس از: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۰، ص۲۰۸.</ref> بر اساس قرآن، تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش پیدا می‌کند.<ref>رعد:۲۹.</ref> | |||
== تسلط شیطان بر انسان == | == تسلط شیطان بر انسان == | ||
در | در صورت غفلت از یاد خدا، رابطه انسان با خدا ضعیف شده و شیطان بر روح او تسلط پیدا می‌کند.<ref>شجاعی، محمد صادق، توکل به خدا، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۸۷.</ref> در این هنگام، انسان در برابر فرمان شیطان تسلیم است. | ||
چنانچه یاد خدا در زندگی انسان وجود داشته باشد، انسان از زیر سلطه شیطان خارج شده و در نتیجه، دچار انحراف نخواهد شد.<ref>شجاعی، محمد صادق، توکل به خدا، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۸۷.</ref> بر پایه آیه ۹۹ [[سوره نمل]]، شیطان بر کسانی که ایمان دارند و به پروردگارشان توکل می‌کنند، تسلطی ندارد.<ref>نمل: ۹۹.</ref> | |||
== محروم شدن از نعمت‌ها == | == محروم شدن از نعمت‌ها == | ||
نسخهٔ ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۸
 | این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
دوری از خدا
مهمترین پیامد غفلت از یاد خدا، دوری از او است. زمانی که انسان خدا را فراموش می‌کند و نسبت به یاد او غافل می‌شود، به‌تدریج از خدا دور می‌شود و زندگی او رنگ و بوی غیر خدایی می‌گیرد.
انسان زمانی که خدا را یاد می‌کند و در تمام لحظات زندگی به یاد او است، خدا را در کنار خود احساس می‌کند. در ضمن عبادت و یاد خداوند، موجب نزدیکی انسان به خدا می‌شود.[۱]
ناامیدی هنگام سختی‌ها
غفلت از خدا باعث می‌شود انسان هنگام روبرو شدن با سختی‌ها احساس شکست و ناامیدی کند. انسان در زندگی با مشکلات فراوانی روبرو می‌شود که به تنهایی و بدون تکیه به قدرت بی‌انتهای خدا نمی‌تواند برای آنها چاره‌جویی کند. انسانی که در زندگی خدا را فراموش کرده است، در برابر مشکلات خود را تنها می‌بیند و توان مقاومت در برابر آن را ندارد.
احساس ضعف در برابر سختی‌ها، به دلیل کمبودهای معنوی، ترس از نابود شدن امکانات موجود و اطمینان نداشتن به خدا است.[۲]
از دست دادن آرامش
از دست دادن آرامش، یکی از پیامده‌های غفلت شمرده شده است. گاهی انسان در اثر عوامل گوناگون، دچار نوعی اضطراب و دلهره شده و نگران آینده می‌شود. یاد و ارتباط با خدایی که قادر و توانا است، در کاهش اضطراب‌ها و ایجاد آرامش مؤثر است.[۳] بر اساس قرآن، تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش پیدا می‌کند.[۴]
تسلط شیطان بر انسان
در صورت غفلت از یاد خدا، رابطه انسان با خدا ضعیف شده و شیطان بر روح او تسلط پیدا می‌کند.[۵] در این هنگام، انسان در برابر فرمان شیطان تسلیم است.
چنانچه یاد خدا در زندگی انسان وجود داشته باشد، انسان از زیر سلطه شیطان خارج شده و در نتیجه، دچار انحراف نخواهد شد.[۶] بر پایه آیه ۹۹ سوره نمل، شیطان بر کسانی که ایمان دارند و به پروردگارشان توکل می‌کنند، تسلطی ندارد.[۷]
محروم شدن از نعمت‌ها
شکر گزاری انسان در برابر نعمت‌های خداوند موجب افزایش نعمت‌های الهی می‌شود. زمانی که انسان از یاد خداوند غافل می‌شود در واقع نیروها و استعدادهای خدادادی خود را در مسیری غیر از شکر گزاری خداوند صرف می‌کند و نشان می‌دهد که لایق نعمت‌های بیشتری از جانب خداوند نیست، چرا که هرگاه انسان‌ها نعمت‌های خدا را درست و در مسیر بندگی الهی مصرف نکردند، عملاً ثابت می‌کنند که شایسته و لایق نعمت‌های بیشتری از جانب خدا نیستند و همین امر موجب محروم ماندن انسان از نعمت‌های الهی می‌شود.[۸]
منابع
- ↑ اقتباس از: مصباح یزدی، محمد تقی، به سوی خود سازی، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۲۶۷.
- ↑ برگرفته از مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۳، ص۳۲۷–۳۲۸.
- ↑ اقتباس از: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۰، ص۲۰۸.
- ↑ رعد:۲۹.
- ↑ شجاعی، محمد صادق، توکل به خدا، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۸۷.
- ↑ شجاعی، محمد صادق، توکل به خدا، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ص۸۷.
- ↑ نمل: ۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیستم، ج۱۰، ص۲۷۸.