کاربر:Seyedsalehi6979/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
اعتبار [[اربعین حسینی|اربعين]] امام حسين(ع) از گذشته، ميان [[شیعه در عصر ظهور|شيعه]] و در [[تقويم]] تاريخى وفاداران به امام حسين(ع) شناخته شده است؛ سنتى كه تا به امروز در كربلاى [[عراق]]، با قوت برپاست و هرساله شاهديم كه ميليون ها شيعه، از همه جاى دنيا در اين ایام با پایه پیاده | اعتبار [[اربعین حسینی|اربعين]] امام حسين(ع) از گذشته، ميان [[شیعه در عصر ظهور|شيعه]] و در [[تقويم]] تاريخى وفاداران به امام حسين(ع) شناخته شده است؛ سنتى كه تا به امروز در كربلاى [[عراق]]، با قوت برپاست و هرساله شاهديم كه ميليون ها شيعه، از همه جاى دنيا در اين ایام با پایه پیاده به [[کربلا]] بر سر مزار امام حسين(ع) گرد مى آيند و به [[عزاداری امامان شیعه بر امام حسین(ع)|عزادارى]] مى پردازند.و ما در این مقاله به دلایل قرآنی و روایی که به این همایش قوّت میبخشد میپردازیم. | ||
==دلیل قرآنی== | ==دلیل قرآنی== | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
یکی از دلایل قرآنی بر فضیلت پیاده روی [[اربعین حسینی|اربعین]] آیه ۳۲ سوره حج میباشد، که خداوند متعال میفرماید: هرکس [[شعائر]] خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.<ref>ترجمه انصاریان آیه 32 حج</ref> | یکی از دلایل قرآنی بر فضیلت پیاده روی [[اربعین حسینی|اربعین]] آیه ۳۲ سوره حج میباشد، که خداوند متعال میفرماید: هرکس [[شعائر]] خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.<ref>ترجمه انصاریان آیه 32 حج</ref> | ||
شعائر جمع شعره به معنای نشانه و علامت است. و منظور از [[شعائرالله در قرآن|شعائر الهی]] نشانه ها و علامت های خداوند است که | شعائر جمع شعره به معنای نشانه و علامت است. و منظور از [[شعائرالله در قرآن|شعائر الهی]] نشانه ها و علامت های خداوند است که همه برنامه های الهی را در برمیگیرد و یاد خدا و عظمت [[آئین]] او را در دل انسان زنده میکند. | ||
و منظور از [[تعظیم]]، بزرگ داشت و بالا بردن مقام این شعائر در | و منظور از [[تعظیم]]، بزرگ داشت و بالا بردن مقام این شعائر در افکار و اعمال و یا صورت دیگری است که [[عرف]] آن را بزرگداشت می نامد. | ||
با بیان این [[تفسیر قرآن|تفسیر]] از | با بیان این [[تفسیر قرآن|تفسیر]] از يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ یکی از عال ترین اموری که مصادیق تعظیم شعائر الهی به حساب آمده ،و موجب [[تقرّب]] بندگان به خداوند متعال میشود، پیاده روی اربعین است.<ref>تفسیر المیزان،جلد14،</ref> | ||
==دلایل روایی== | ==دلایل روایی== | ||
در [[روایتی]] امام صادق(ع) میفرماید:شخصى كه به زيارت قبر حسين بن على(ع) مى رود، پس زمانى كه از خانواده اش جدا مى شود، با اوّلين گامى كه برمى دارد، تمام گناهانش آمرزيده مى شود. سپس به ازاى هر قدمى كه برمى دارد، پيوسته [[تقديس]] و [[تنزيه]] و پاك مى شود، تا آنكه نزد حسين بن على(ع) برسد. در اين هنگام، خداوند با او بدين گونه [[مناجات]] مى كند: «اى بنده من! از من بخواه، به تو مى دهم؛ دعا كن، اجابت مى كنم؛ درخواست كن، مى بخشم؛ [[حاجت]] بخواه، روا مى كنم».<ref>كامل الزيارات، ص 153؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 92؛ المزار الكبير، ص 342؛ وسائل الشيعه، ج 14، ص 440</ref> | |||
و در روایتی دیگر از امام صادق(ع)که فرمودند: «هر آنكه در [[فرات]] [[غسل]] كند و سپس با پاى پياده به سوى [[مرقد]] حسين(ع) برود، به ازاى هر قدمى كه برمى دارد و بر زمين مى گذارد، حجّى مقبول با تمام اعمال و مناسك براى او خواهد بود».<ref>كتاب المزار - مناسك المزار، ص 49؛ المزار الكبير، ص 350؛ روضة المتقين فى شرح من لا يحضره الفقيه، ج 5، ص 379؛ الوافى، ج 14، ص 1481؛ ملاذ الاخيار فى فهم تهذيب الاخبار، ج 9، ص 129؛ بحارالانوار، ج 98، ص 147؛ تهذيب الاحكام، ج 6، ص 53</ref> | |||
نسخهٔ ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۹
دلایل قرآنی و روایی پیاده روی اربعین چیست؟
 متن آیه | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| واقع در سوره | حج |
| شماره آیه | ۳۲ |
| جزء | ۱۷ |
| اطلاعات محتوایی | |
| مکان نزول | مدینه |
| موضوع | اعتقادی |
| درباره | تقرب به خداوند متعال |
| آیات مرتبط | آیه ۱۵۸ سوره بقره ، آیه ۵ سوره مائده ، آیه ۲۶ سوره حج |
اعتبار اربعين امام حسين(ع) از گذشته، ميان شيعه و در تقويم تاريخى وفاداران به امام حسين(ع) شناخته شده است؛ سنتى كه تا به امروز در كربلاى عراق، با قوت برپاست و هرساله شاهديم كه ميليون ها شيعه، از همه جاى دنيا در اين ایام با پایه پیاده به کربلا بر سر مزار امام حسين(ع) گرد مى آيند و به عزادارى مى پردازند.و ما در این مقاله به دلایل قرآنی و روایی که به این همایش قوّت میبخشد میپردازیم.
دلیل قرآنی
یکی از دلایل قرآنی بر فضیلت پیاده روی اربعین آیه ۳۲ سوره حج میباشد، که خداوند متعال میفرماید: هرکس شعائر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.[۱]
شعائر جمع شعره به معنای نشانه و علامت است. و منظور از شعائر الهی نشانه ها و علامت های خداوند است که همه برنامه های الهی را در برمیگیرد و یاد خدا و عظمت آئین او را در دل انسان زنده میکند. و منظور از تعظیم، بزرگ داشت و بالا بردن مقام این شعائر در افکار و اعمال و یا صورت دیگری است که عرف آن را بزرگداشت می نامد. با بیان این تفسیر از يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ یکی از عال ترین اموری که مصادیق تعظیم شعائر الهی به حساب آمده ،و موجب تقرّب بندگان به خداوند متعال میشود، پیاده روی اربعین است.[۲]
دلایل روایی
در روایتی امام صادق(ع) میفرماید:شخصى كه به زيارت قبر حسين بن على(ع) مى رود، پس زمانى كه از خانواده اش جدا مى شود، با اوّلين گامى كه برمى دارد، تمام گناهانش آمرزيده مى شود. سپس به ازاى هر قدمى كه برمى دارد، پيوسته تقديس و تنزيه و پاك مى شود، تا آنكه نزد حسين بن على(ع) برسد. در اين هنگام، خداوند با او بدين گونه مناجات مى كند: «اى بنده من! از من بخواه، به تو مى دهم؛ دعا كن، اجابت مى كنم؛ درخواست كن، مى بخشم؛ حاجت بخواه، روا مى كنم».[۳]
و در روایتی دیگر از امام صادق(ع)که فرمودند: «هر آنكه در فرات غسل كند و سپس با پاى پياده به سوى مرقد حسين(ع) برود، به ازاى هر قدمى كه برمى دارد و بر زمين مى گذارد، حجّى مقبول با تمام اعمال و مناسك براى او خواهد بود».[۴]
منابع
- ↑ ترجمه انصاریان آیه 32 حج
- ↑ تفسیر المیزان،جلد14،
- ↑ كامل الزيارات، ص 153؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 92؛ المزار الكبير، ص 342؛ وسائل الشيعه، ج 14، ص 440
- ↑ كتاب المزار - مناسك المزار، ص 49؛ المزار الكبير، ص 350؛ روضة المتقين فى شرح من لا يحضره الفقيه، ج 5، ص 379؛ الوافى، ج 14، ص 1481؛ ملاذ الاخيار فى فهم تهذيب الاخبار، ج 9، ص 129؛ بحارالانوار، ج 98، ص 147؛ تهذيب الاحكام، ج 6، ص 53