کاربر:Seyedsalehi6979/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | {{جعبه اطلاعات آیه | ||
| عنوان =آیه تعظیم شعائر | | عنوان =آیه تعظیم شعائر | ||
| تصویر | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر= | [[پرونده:آیه تعظیم شعائر الله.jpg]] | ||
| توضیح تصویر= متن آیه | |||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
[[پرونده:تعظیم شعائر|بندانگشتی|جایگزین=تعظیم شعائر|تصویر]] | |||
| درباره =تقرب به خداوند متعال | | درباره =تقرب به خداوند متعال | ||
| واقع در سوره=حج | | واقع در سوره=حج | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۱: | ||
| آیات مرتبط =آیه ۱۵۸ سوره بقره ، آیه ۵ سوره مائده ، آیه ۲۶ سوره حج | | آیات مرتبط =آیه ۱۵۸ سوره بقره ، آیه ۵ سوره مائده ، آیه ۲۶ سوره حج | ||
}} | }} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | |||
اعتبار [[اربعین حسینی|اربعين]] امام حسين(ع) از گذشته، ميان [[شیعه در عصر ظهور|شيعه]] و در [[تقويم]] تاريخى وفاداران به امام حسين(ع) شناخته شده است؛ سنتى كه تا به امروز در كربلاى [[عراق]]، با قوت برپاست و هرساله شاهديم كه ميليون ها شيعه، از همه جاى دنيا در اين ایام با پایه پیاده از [[نجف]] به [[کربلا]] بر سر مزار امام حسين(ع) گرد مى آيند و به [[عزاداری امامان شیعه بر امام حسین(ع)|عزادارى]] مى پردازند.و ما در این مقاله به دلایل قرآنی و روایی که به این همایش قوّت میبخشد میپردازیم. | |||
==دلیل قرآنی== | |||
یکی از دلایل قرآنی بر فضیلت پیاده روی [[اربعین حسینی|اربعین]] آیه ۳۲ سوره حج میباشد، که خداوند متعال میفرماید: هرکس [[شعائر]] خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.<ref>ترجمه انصاریان آیه 32 حج</ref> | |||
شعائر جمع شعره به معنای نشانه و علامت است. و منظور از [[شعائرالله در قرآن|شعائر الهی]] نشانه ها و علامت های خداوند است که شامل تمام آنچه که در برنامه های دینی وارد شده و یاد خدا و عظمت [[آئین]] او را در دل انسان زنده میکند. | |||
و منظور از [[تعظیم]]، بزرگ داشت و بالا بردن مقام این شعائر در افکار، و هر صورت دیگری که [[عرفا]] بزرگداشت صدق کند میباشد. | |||
با بیان این [[تفسیر قرآن|تفسیر]] از آیه میگوییم: یکی از اموری که مصادیق تعظیم شعائر الهی به حساب آمده و موجب [[تقرّب]] بندگان به خداوند متعال میشود پیاده روی اربعین است.<ref>تفسیر المیزان،جلد14،</ref> | |||
==دلایل روایی== | ==دلایل روایی== | ||
[[زيارت]] اربعين با پاى پياده، از نگاه تاريخى، ريشه در زيارت [[صحابى]] بزرگ و گران قدر رسول گرامى اسلام(ص)، جناب جابر بن عبدالله انصارى دارد. ايشان نخستين كسى بود كه از [[مدينه]] به [[كربلا]] رفت و به زيارت امام حسين(ع) توفيق يافت.<ref>بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ص 75؛ بحارالانوار، ج 98، ص 334؛ ملاذ الاخيار فى فهم تهذيب الاخبار، ج 9، ص 302</ref> | |||
[[روایت]] از امام صادق(ع):شخصى كه به زيارت قبر حسين بن على(ع) مى رود، پس زمانى كه از خانواده اش جدا مى شود، با اوّلين گامى كه برمى دارد، تمام گناهانش آمرزيده مى شود. سپس به ازاى هر قدمى كه برمى دارد، پيوسته [[تقديس]] و [[تنزيه]] و پاك مى شود، تا آنكه نزد حسين بن على(ع) برسد. در اين هنگام، خداوند با او بدين گونه [[مناجات]] مى كند: «اى بنده من! از من بخواه، به تو مى دهم؛ دعا كن، اجابت مى كنم؛ درخواست كن، مى بخشم؛ [[حاجت]] بخواه، روا مى كنم».<ref>كامل الزيارات، ص 153؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 92؛ المزار الكبير، ص 342؛ وسائل الشيعه، ج 14، ص 440</ref> | |||
روایت از امام صادق(ع): «هر آنكه در [[فرات]] [[غسل]] كند و سپس با پاى پياده به سوى [[مرقد]] حسين(ع) برود، به ازاى هر قدمى كه برمى دارد و بر زمين مى گذارد، حجّى مقبول با تمام اعمال و مناسك براى او خواهد بود».<ref>كتاب المزار - مناسك المزار، ص 49؛ المزار الكبير، ص 350؛ روضة المتقين فى شرح من لا يحضره الفقيه، ج 5، ص 379؛ الوافى، ج 14، ص 1481؛ ملاذ الاخيار فى فهم تهذيب الاخبار، ج 9، ص 129؛ بحارالانوار، ج 98، ص 147؛ تهذيب الاحكام، ج 6، ص 53</ref> | |||
==منابع== | |||
{{پانویس}} | |||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی =امام حسین(ع) | |||
| شاخه فرعی۱ =زیارت | |||
| شاخه فرعی۲ = کربلا | |||
}} | |||
{{تکمیل مقاله | |||
| شناسه = شد | |||
| تیترها =شد | |||
| ویرایش =شد | |||
| لینک‌دهی = | |||
| ناوبری = | |||
| نمایه = | |||
| تغییر مسیر = | |||
| ارجاعات = | |||
| بازبینی = | |||
| تکمیل = | |||
| اولویت =ب | |||
| کیفیت =ب | |||
}} | |||
{{پایان متن}} | |||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۰
دلایل قرآنی و روایی پیاده روی اربعین چیست؟
 متن آیه | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| واقع در سوره | حج |
| شماره آیه | ۳۲ |
| جزء | ۱۷ |
| اطلاعات محتوایی | |
| مکان نزول | مدینه |
| موضوع | اعتقادی |
| درباره | تقرب به خداوند متعال |
| آیات مرتبط | آیه ۱۵۸ سوره بقره ، آیه ۵ سوره مائده ، آیه ۲۶ سوره حج |
اعتبار اربعين امام حسين(ع) از گذشته، ميان شيعه و در تقويم تاريخى وفاداران به امام حسين(ع) شناخته شده است؛ سنتى كه تا به امروز در كربلاى عراق، با قوت برپاست و هرساله شاهديم كه ميليون ها شيعه، از همه جاى دنيا در اين ایام با پایه پیاده از نجف به کربلا بر سر مزار امام حسين(ع) گرد مى آيند و به عزادارى مى پردازند.و ما در این مقاله به دلایل قرآنی و روایی که به این همایش قوّت میبخشد میپردازیم.
دلیل قرآنی
یکی از دلایل قرآنی بر فضیلت پیاده روی اربعین آیه ۳۲ سوره حج میباشد، که خداوند متعال میفرماید: هرکس شعائر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.[۱]
شعائر جمع شعره به معنای نشانه و علامت است. و منظور از شعائر الهی نشانه ها و علامت های خداوند است که شامل تمام آنچه که در برنامه های دینی وارد شده و یاد خدا و عظمت آئین او را در دل انسان زنده میکند. و منظور از تعظیم، بزرگ داشت و بالا بردن مقام این شعائر در افکار، و هر صورت دیگری که عرفا بزرگداشت صدق کند میباشد. با بیان این تفسیر از آیه میگوییم: یکی از اموری که مصادیق تعظیم شعائر الهی به حساب آمده و موجب تقرّب بندگان به خداوند متعال میشود پیاده روی اربعین است.[۲]
دلایل روایی
زيارت اربعين با پاى پياده، از نگاه تاريخى، ريشه در زيارت صحابى بزرگ و گران قدر رسول گرامى اسلام(ص)، جناب جابر بن عبدالله انصارى دارد. ايشان نخستين كسى بود كه از مدينه به كربلا رفت و به زيارت امام حسين(ع) توفيق يافت.[۳]
روایت از امام صادق(ع):شخصى كه به زيارت قبر حسين بن على(ع) مى رود، پس زمانى كه از خانواده اش جدا مى شود، با اوّلين گامى كه برمى دارد، تمام گناهانش آمرزيده مى شود. سپس به ازاى هر قدمى كه برمى دارد، پيوسته تقديس و تنزيه و پاك مى شود، تا آنكه نزد حسين بن على(ع) برسد. در اين هنگام، خداوند با او بدين گونه مناجات مى كند: «اى بنده من! از من بخواه، به تو مى دهم؛ دعا كن، اجابت مى كنم؛ درخواست كن، مى بخشم؛ حاجت بخواه، روا مى كنم».[۴]
روایت از امام صادق(ع): «هر آنكه در فرات غسل كند و سپس با پاى پياده به سوى مرقد حسين(ع) برود، به ازاى هر قدمى كه برمى دارد و بر زمين مى گذارد، حجّى مقبول با تمام اعمال و مناسك براى او خواهد بود».[۵]
منابع
- ↑ ترجمه انصاریان آیه 32 حج
- ↑ تفسیر المیزان،جلد14،
- ↑ بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ص 75؛ بحارالانوار، ج 98، ص 334؛ ملاذ الاخيار فى فهم تهذيب الاخبار، ج 9، ص 302
- ↑ كامل الزيارات، ص 153؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 92؛ المزار الكبير، ص 342؛ وسائل الشيعه، ج 14، ص 440
- ↑ كتاب المزار - مناسك المزار، ص 49؛ المزار الكبير، ص 350؛ روضة المتقين فى شرح من لا يحضره الفقيه، ج 5، ص 379؛ الوافى، ج 14، ص 1481؛ ملاذ الاخيار فى فهم تهذيب الاخبار، ج 9، ص 129؛ بحارالانوار، ج 98، ص 147؛ تهذيب الاحكام، ج 6، ص 53