trustworthy
۲٬۶۱۳
ویرایش
تفاوت بین کافر و مشرک از منظر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{ویرایش|Fabbasi}} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
فرق کافر و مشرک از نظر قرآن کریم چیست؟ | فرق کافر و مشرک از نظر قرآن کریم چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}کافر به کسی گفته می‌شود که | {{پاسخ}} | ||
کافر به کسی گفته می‌شود که اصول دین اسلام را قبول ندارد؛ چه معتقد به یکی از دین‌های الهی(مجوس، یهود، مسیح) باشد یا یکتاپرست نباشد. مشرک برای این جهان خالقی را همچون خدا می‌پذیرد اما شرکایی برای خدا از جهت عبادت، تدبیر و … قرار می‌دهد. | |||
فرق کافر با مشرک این است که مشرک اصول دین هیچ‌کدام از ادیان الهی را قبول ندارد؛ اما کافر گاهی پیرو یکی از ادیان آسمانی است و اسلام را قبول ندارد. گاهی نیز ممکن است خداپرست نباشد. | |||
کافر و مشرک گاهی به یک معناست یعنی فردی چون برای خدا شریک قائل است، کافر هم هست زیرا توحید را که از اصول دین می‌باشد، انکار کرده است. | |||
هر مشرکی کافر نیز هست چون اصول دین را قبول ندارد؛ اما کافر ممکن است مشرک باشد و ممکن هم هست که خداپرست و غیر مسلمان(پیرو دین مجوس، یهود یا مسیح) باشد. | |||
== مفهوم‌شناسی == | |||
=== كفر در لغت === | |||
کفر به معناي پوشانيدن است.<ref>قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۲۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دارالقلم، ص۷۱۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۷۵.</ref> به شب «كافر» اطلاق مي شود. چون شب، اشياء خارجي را در تاريكي خود مي‌پوشاند.<ref>راغب اصفهاني، مفردات الفاظ القرآن، دفتر نشر كتاب، چاپ اول، ص۸۸، ماده جحود. ص۴۳۳، ماده كفر. تاج العروس، ذيل ماده كافر، ج۳، ص۵۳۴.</ref> كافر را كافر گويند چون نعمت الهي را مي پوشاند <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذيل ماده كفر، ج۵، ص۱۴۷.</ref> | |||
=== كفر در اصطلاح === | |||
علما در معنای کفر گفته‌اند: عنوان «كافر» بر هر كس كه منكر خدا، نبوت و يا يكي از ضروريات اسلام باشد، صدق مي‌كند.<ref>يزدي، محمدكاظم، العروه الوثقي، كتاب الطهاره، باب النجاسات.</ref> به مسلمانی که چيزي از ضروريات دين را طوري انكار کند كه به انكار رسالت پيغمبر و يا تكذيب او برگردد، کافر گفته می‌شود.<ref>امام خميني، روح الله، تحرير الوسيله، ج۱، ص۲۱۱، دفتر انتشارات اسلامي، ۱۳۶۶.</ref> کفر در مقابل اسلام است(هر کس مسلمان نیست، کافر است با هر اعتقادی که دارد).<ref>حلي، كشف المراد، ص۳۳۶. ابن ميثم بحراني، قواعد المرام، ص۱۷۱. قاضي ايجي، شرح مواقف، ج۸، ص۳۳۱.</ref> کافر کسی است که اصول یا ضروریات دین را انکار کند.<ref>قرشی، سید علی اکبر، قاموس القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ذیل ماده «کفر».</ref> برخی بر این باورند که فرقي بين كافر از روی آگاهانه و غافل وجود ندارد.<ref>سيد مرتضي، الذخيره في علم الكلام، ص۵۳۴.</ref> | |||
=== شرک در لغت === | |||
=== شرک در اصطلاح === | |||
== کفر در قرآن == | |||
با بررسی در آیاتی که مشتقات «کفر» در آن آمده است روشن می‌شود که لفظ «کافر» شامل حق پوشی از روی عناد و عمد و هم از روی جهل و نادانی می‌شود: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ|ترجمه=كافران را خواه بترسانى يا نترسانى تفاوتشان نكند، ايمان نمی‌آورند.|سوره=بقره|آیه=۶}}. آیه به صراحت بیان می‌کند که کفر آنها از روی عناد و لجاجت است: {{قرآن|وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا ۚ|ترجمه=و با آنكه دلهايشان بدان يقين داشت، از روى ظلم و تكبر آن را انكار كردند.|سوره=نمل|آیه=۱۴}} | با بررسی در آیاتی که مشتقات «کفر» در آن آمده است روشن می‌شود که لفظ «کافر» شامل حق پوشی از روی عناد و عمد و هم از روی جهل و نادانی می‌شود: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ|ترجمه=كافران را خواه بترسانى يا نترسانى تفاوتشان نكند، ايمان نمی‌آورند.|سوره=بقره|آیه=۶}}. آیه به صراحت بیان می‌کند که کفر آنها از روی عناد و لجاجت است: {{قرآن|وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا ۚ|ترجمه=و با آنكه دلهايشان بدان يقين داشت، از روى ظلم و تكبر آن را انكار كردند.|سوره=نمل|آیه=۱۴}} | ||
== شرک در قرآن == | |||
== شرک == | |||
{{نوشتار اصلی|شرک در قرآن}} | {{نوشتار اصلی|شرک در قرآن}} | ||
مشرکان معتقد به خدا هستند و می‌دانند که خداوند همه چیز را خلق کرده است، اما شرکایی برای خدا درست کردند، تا اینکه شفیع آنها قرار بگیرند.<ref>یونس/ ۱۸.</ref> | مشرکان معتقد به خدا هستند و می‌دانند که خداوند همه چیز را خلق کرده است، اما شرکایی برای خدا درست کردند، تا اینکه شفیع آنها قرار بگیرند.<ref>یونس/ ۱۸.</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۷: | ||
== اقسام شرک == | == اقسام شرک == | ||
{{همچنین ببینید|مراتب شرک به خداوند}} | {{همچنین ببینید|مراتب شرک به خداوند}} | ||
# شرک در خلقت: مانند: عقیده ایرانیان قدیم که خیرات را از یزدان و شرور را از اهریمن می‌دانسته‌اند. {{قرآن|وَ جَعَلُو اللهِ شرکاءَ الجنّ|ترجمه=و براى خدا شريكانى از جن قرار دادند|سوره=انعام|آیه=۱۰۰}} | |||
# شرک در تدبیر عام: گروهی هستند که معتقدند برای هر یک از انواع عام به یک تدبیر کننده وجود دارد. مانند: اعتقاد به خدای دریا، خدای صحرا و … در سوره شعراء آیه ۲۷، آمده است: چون موسی خدا را رب العالمین خواند فرعون گفت: او دیوانه است. | |||
# شرک در عبادت: و آن اینکه خدا را عبادت نمی‌کردند، بلکه بتها، آفتاب، ماه، دریا، حتی اشخاص را و … پرستش می‌کردند. در حالی که جز خدا خالقی نیست و او خالق و آفریننده تمام اشیاء است.<ref>انعام/ ۱۰۱، عنکبوت/ ۶۵.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||