۱۳۴
ویرایش
کاربر:S.mh.eftekhari123/صفحه تمرین ۵: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
{{درگاه|حوزه و روحانیت}} | {{درگاه|حوزه و روحانیت}} | ||
كفاية الاصول اثر آخوند خراسانی آخرين متن درسي علم | كفاية الاصول اثر آخوند خراسانی آخرين متن درسي علم اصول فقه در دوره سطح حوزه هاي تشيع است. ساختار کلی کتاب از یک مقدمه و هشت مقصد و یک خاتمه تشکیل شده است. | ||
فقهای شیعه از زمان تالیف کتاب تا عصر حاضر توجه زیادی به این کتاب نموده‌اند که ناشی از احاطه مولف به معقول و منقول بوده است. برخی تا ۲۰۰ حاشیه و تعلیقه برای این کتاب ذکر کرده‌اند. | فقهای شیعه از زمان تالیف کتاب تا عصر حاضر توجه زیادی به این کتاب نموده‌اند که ناشی از احاطه مولف به معقول و منقول بوده است. برخی تا ۲۰۰ حاشیه و تعلیقه برای این کتاب ذکر کرده‌اند. | ||
== مولف == | == مولف == | ||
[[آخوند خراسانی|محمد كاظم خراساني]] (۱۳۲۹ق) فقیه، اصولی، مرجع تقلید شیعیان بود. او در مشهد به دنيا آمد. بعد از گذراندن دوره مقدمات در زادگاه خود، به سبزوار و تهران رفت و فلسفه آموخت. او در سال ۱۲۹۷ق راهي نجف شد و تا زمان درگذشت شيخ انصاري به مدت دو سال از درس فقه و اصول او استفاده كرد. او پس از وفات شيخ انصاری در درس ميرزا محمدحسن شيرازي حاضر شد و از درس استادان ديگري مثل سيد علي شوشتري و شيخ راضي نجفي نيز استفاده نمود. پس از درگذشت ميرزای شیرازی، آخوند که بزرگ حوزه نجف بود به عنوان بزرگ ترين مرجع شيعیان شناخته شد. آخوند در شاگرد پروري و مجتهد پروري بي‌نظير بوده و مراجع و فقهاي زيادي مانند [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[شیخ عبدالکریم حائری و رضاشاه|شیخ عبدالکریم حائری]]، [[اختلاف امام خمینی با آیت‌الله بروجردی|سید حسین بروجردی]]، شهید مدرس از شاگردان وی بودند. کفایه الاصول، تعلیقه بر مکاسب، دررالفوائد فی حاشیة علی الفرائد از مهمترین آثار به جا مانده از آخوند خراسانی می باشند. | [[آخوند خراسانی|محمد كاظم خراساني]] (۱۳۲۹ق) فقیه، اصولی، مرجع تقلید شیعیان بود. او در مشهد به دنيا آمد. بعد از گذراندن دوره مقدمات در زادگاه خود، به سبزوار و تهران رفت و فلسفه آموخت. او در سال ۱۲۹۷ق راهي نجف شد و تا زمان درگذشت شيخ انصاري به مدت دو سال از درس فقه و اصول او استفاده كرد. او پس از وفات شيخ انصاری در درس ميرزا محمدحسن شيرازي حاضر شد و از درس استادان ديگري مثل سيد علي شوشتري و شيخ راضي نجفي نيز استفاده نمود.<ref>کفایی، عبدالحسین، مرگی در نور زندگانی آخوند خراسانی، کتاب‌فروشی زوار، تهران، ۱۳۵۹ش، ص۳۵- ۳۸.</ref> پس از درگذشت ميرزای شیرازی، آخوند که بزرگ حوزه نجف بود به عنوان بزرگ ترين مرجع شيعیان شناخته شد. آخوند در شاگرد پروري و مجتهد پروري بي‌نظير بوده و مراجع و فقهاي زيادي مانند [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[شیخ عبدالکریم حائری و رضاشاه|شیخ عبدالکریم حائری]]، [[اختلاف امام خمینی با آیت‌الله بروجردی|سید حسین بروجردی]]، شهید مدرس از شاگردان وی بودند.<ref>کفایی، عبدالحسین، مرگی در نور زندگانی آخوند خراسانی، کتاب‌فروشی زوار، تهران، ۱۳۵۹ش، ص۱۴۶</ref> کفایه الاصول، تعلیقه بر مکاسب، دررالفوائد فی حاشیة علی الفرائد از مهمترین آثار به جا مانده از آخوند خراسانی می باشند. | ||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||