trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در این میان، سید جمالالدین طی اقامت در ایران و ارتباط مستقیم با علمای ایران و از طریق آثار خود و نیز نامههایش به علما و مراجع زمان؛ مانند نامهای که به میرزای شیرازی نوشت، منشأ آگاهیهای قابل توجهی در ایران گردید. گفته شده که برای درک تأثیر جمالالدین اسدآبادی باید توجه داشت که اکثر علمای آزاداندیش دوره ناصری در آستانه مشروطیت بهنوعی شاگرد او و تحت تأثیر اندیشههایش قرار داشتند.<ref>زرگرینژاد، رسائل مشروطیت، تهران، ص۷۸.</ref> | در این میان، سید جمالالدین طی اقامت در ایران و ارتباط مستقیم با علمای ایران و از طریق آثار خود و نیز نامههایش به علما و مراجع زمان؛ مانند نامهای که به میرزای شیرازی نوشت، منشأ آگاهیهای قابل توجهی در ایران گردید. گفته شده که برای درک تأثیر جمالالدین اسدآبادی باید توجه داشت که اکثر علمای آزاداندیش دوره ناصری در آستانه مشروطیت بهنوعی شاگرد او و تحت تأثیر اندیشههایش قرار داشتند.<ref>زرگرینژاد، رسائل مشروطیت، تهران، ص۷۸.</ref> | ||
== اقدامات | == اقدامات سید جمالالدین در جنبش تنباکو == | ||
{{نوشتار اصلی|نامه سید جمالالدین اسدآبادی به میرزای شیرازی در تحریم تنباکو}} | {{نوشتار اصلی|نامه سید جمالالدین اسدآبادی به میرزای شیرازی در تحریم تنباکو}} | ||
قرارداد امتیاز | یکی از فعالیتهای ضد استعماری سید جمالالدین اسدآبادی مخالفت با اعطای امتیاز تنباکو به دولت استعماری انگلستان بود. قرارداد امتیاز تنباکو در تاریخ ۲۸ رجب ۱۳۰۷ق در پانزده فصل منعقد گردید. وجود چنین پیمانهایی برای سید جمالالدین و هر ایرانی شرافتمند آزاده ای غیرقابل تحمل بود، سیّد جمال در راستای اقدامات ضد استعماری خویش جسته و گریخته زمزمههای مخالفت را در این زمینه به میان آورد و نتیجه آن شد که ندای اعتراض بر خودسریهای شاه و طرفدارانش بلند گردد. در این زمان سیّد که به خاطر مخالفت با چنین اقداماتی از ایران اخراج شده و در بصره حضور داشت نامه ای مفصّل و مهیج برای مجتهد وقت میرزای شیرازی فرستاد و در آن نامه خطرات فراروی انعقاد چنین معاهدههایی را متذکر شد.<ref>صدر واثقی، پیشین، ص۲۱۰.</ref>در همان ایام میرزای شیرازی با فرستادن تلگرافی به شاه مبنی بر اعتراض خود و عامه مردم از وجود چنین قراردادهایی، خواستار لغو آن میشود، ولی شاه قاجار ترتیب اثر نمیدهد. میرزای شیرازی که، برهم زدن این امتیاز را یک وظیفه دینی میدانست در مقابل آن سر سختانه ایستادگی کرده و علیرغم خواستههای شاه مجدداً تلگرافی به ناصرالدین شاه مخابره میکند و چون دوباره با بی اعتنائی شاه مواجه میشود، در جواب استفتائی که از وی در رابطه با استعمال تنباکو میشود، حکم بر تحریم آن نموده و فتوای تاریخی خود را میدهد که «بسم الله الرحمن الرحیم ـ الیوم استعمال تنباکو و توتون بایّ نحو کان در حکم محاربه با امام زمان صلوات الله و سلامه علیه است ـ حرره اقل محمد حسن الحسینی». پس از این حکم، ناصر الدین شاه خطرناکترین شخصی را که مُخل بر ادامه کارهای خود سرانه اش تشخیص داده بود سیّد جمال الدین بود بدین جهت سیّد جمال از بصره نیز مهاجرت نموده به لندن رفت. | ||
== تشویق سیّد جمال به دخالت هر چه بیشتر علماء در امور سیاسی و اجتماعی == | == تشویق سیّد جمال به دخالت هر چه بیشتر علماء در امور سیاسی و اجتماعی == |