automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←مذهب) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | {{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
شاهْ نِعْمَتُاللّٰهِ وَلی، سید نورالدین (۷۳۰ یا | شاهْ نِعْمَتُاللّٰهِ وَلی، سید نورالدین (۷۳۰ یا ۷۳۱–۸۳۴ق) مؤسس فرقهٔ نعمتاللٰهیه، و از سلسلهٔ سادات و عارفان بزرگ ایران.<ref>گلابزاده، محمدعلی، «شاه نعمتالله ولی»، دایرةالمعارف بزرگ فارسی، ج۵، ذیل مدخل.</ref> | ||
قطب الموحدین و سیدالکاملین نورالدین شاه | قطب الموحدین و سیدالکاملین نورالدین شاه نعمتالله ولی از اقطاب بزرگوار و عرفای مشهور قرن هشتم و نهم هجری است که چراغ تصوف اسلامی را در عصر خویش فروغ تازهای بخشید و به نیکوترین وجه روشن نگاه داشت و همه پیروان طریقت را تحت الشعاع مکتب خوبش قرار داد. او را میتوان از شعرای طراز اول و مشهور عصر خویش بهشمار آورد. اشعار او همه دارای مضامین عرفانی است و بیان حال کسی است که عمری به غم عشق نشانده شده و از سر ذوق چون دلباختهای شیفته در پیشگاه معبود به نیایش پرداخته است. شاه نعمتالله اغلب به سرودن غزل اهتمام داشت و اشعار دیگرش از قبیل قصائد، مثنوی و رباعیات در مقام مقایسه با غزلیات بسیار ناچیز است.<ref>شاه نعمتالله ولی، کلیات اشعار شاه نعمتالله ولی، تصحیح جواد نوربخش، مقدمه، تهران، انتشارات خانقاه نعمتاللهی، ۱۳۵۵ش، ص۳ و ۱۷.</ref> | ||
کرمانی کهنبانی ماهانی، ملقّب به نور الدین، معروف به ولی و شاه نعمة اللّه که اصلاً از ناحیه کهنبان نام کرمان و ولادت و وفاتش در قصبه ماهان نام آن ناحیه بوده از اکابر عرفای نامی شیعه امامی قرن نهم هجرت میباشد که در مکارم اخلاق طاق و در اصول طریقت مشهور آفاق، از اعاظم مشایخ و سلطان عرفا و اهل طریقت، پیشوای اهل سلوک و ارباب حقیقت بود، کرامات بسیاری بدو منسوب است و نسب شریف او با هفده یا هیجده واسطه بحضرت امام محمد باقر ع موصول و نسب طریقتی او هم بواسطه معروف کرخی بحضرت رضا ع منتهی میگردد و سلسله نعمتاللهی که گاهی تخفیفا به نعمتی هم موسوم و مشهورترین سلاسل عرفا و صوفیّه و موافق آنچه در شرح حال معروف کرخی تذکر دادیم یکی از شعب سلسله معروفیّه هستند بهمین شاه نعمت اللّه منتسب میباشد و اتباع او در هند و ایران و کابلستان و نقاط دیگر فراوان و از همه بیشتر و در میان عرفا کمتر کسی باشد (اگر باشد) که در اعتبار و شهرت و کثرت تبعه بمقام وی رسیده است.<ref>مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، تهران، کتابفروشی خیام، ۱۳۶۹ش، ج۶، ص۳۳۹.</ref> | |||
شاه نعمت اللَّه ولی. این مرد نسب به علی (ع) میبرد و از معاریف و مشاهیر عرفا و صوفیه است.<ref>مطهری، مرتضی، | شاه نعمت اللَّه ولی. این مرد نسب به علی(ع) میبرد و از معاریف و مشاهیر عرفا و صوفیه است.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹ش، ج۲۳، ص۶۳.</ref> | ||
از بزرگان | از بزرگان عرفای قرن هشتم هجری بهشمار میرفت. وی در ۷۳۰ یا ۷۳۱ در حلب زاده شد و پس از عمری دراز در سال ۸۴۳ در ماهان کرمان درگذشت و تربتش زیارتگاه اهل طریقت و عرفان است. شهرت شاه نعمت اللّه بیشتر از جنبهٔ تصوف است نه شاعری و غالب اشعار او در شرح مبادی وحدت وجود و گاهی اشاره به (نقطه) است که جلوهٔ مظاهر حق میباشد.<ref>مشکور، محمد جواد، مدیرشانه چی، کاظم، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، فرهنگ فرق اسلامی، ص۴۴۷.</ref> | ||
== مذهب == | == مذهب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* تحقیق در احوال و نقد آثار و افکار شاه نعمت اللَّه ولی، حمید فرزام. چاپ اوّل: تهران، انتشارات سروش، ۱۳۷۴ش. | |||
* | |||
{{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} | {{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۴۶: | خط ۴۵: | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =تاریخ | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ =تاریخ ایران | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ =شاعران ایرانی | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} |