trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
جز (Shamloo صفحهٔ قیام نکردن امام حسین(ع) در زمان معاویه را به علت قیام نکردن امام حسین(ع) در زمان معاویه منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
امام حسین(ع) در زمان حکومت معاویه تنشهای فراوانی با او داشت و همواره به سیاستهای او اعتراض می کرد. امام به دلیل پایبندی به صلح امام حسن(ع)، موقعیت برتر معاویه در جامعه، سیاستمداری وی و شرایط زمانه که اقتضای قیام را نداشت، علیه معاویه قیام ننمود. | امام حسین(ع) در زمان حکومت معاویه تنشهای فراوانی با او داشت و همواره به سیاستهای او اعتراض می کرد. امام به دلیل پایبندی به صلح امام حسن(ع)، موقعیت برتر معاویه در جامعه، سیاستمداری وی و شرایط زمانه که اقتضای قیام را نداشت، علیه معاویه قیام ننمود. | ||
درباره علت عدم قیام امام حسین(ع) در زمان معاویه علتهای متفاوتی بیان شده است: | |||
* '''وجود صلحنامه''': امام حسین(ع) در یکی از جوابهای خود به نامههای معاویه خود را پایبند به صلحنامه معاویه با [[امام حسن(ع)]] میداند و اتهام نقض آن را از خود دور دانسته است.<ref>جمعی از محققان، موسوعة كلمات الإمام الحسين علیهالسلام، قم، پژوهشکده باقرالعلوم، ۱۳۷۳ش، ص۲۳۹.</ref> | |||
* '''وجود صلحنامه''': امام در یکی از جوابهای خود به نامههای معاویه خود را پایبند به صلحنامه معاویه با [[امام حسن(ع)]] | |||
* '''موقعیت معاویه''': شخصیت معاویه نزد مردم آن زمان به گونهای مثبت تلقی میشد که همین امر قیام علیه او را مشکل میساخت. زیرا آنان او را به عنوان [[صحابی پیامبر(ص)]]، کاتب وحی و برادر همسر پیامبر(ص) میشناختند و به نظر آنان معاویه نقش فراوان در رواج [[اسلام]] در منطقه [[شامات]] و به ویژه [[دمشق]] داشته است. چون سن معاویه از امام حسن و امام حسین(ع) بیشتر بود، معاویه روی این مطالب مانور بیشتری میداد که این مطلب از نامههای او به امامان روشن میشود.<ref>اصفهانی، ابو الفرج، کتاب مقاتل الطالبین، ص۴۰.</ref> | * '''موقعیت معاویه''': شخصیت معاویه نزد مردم آن زمان به گونهای مثبت تلقی میشد که همین امر قیام علیه او را مشکل میساخت. زیرا آنان او را به عنوان [[صحابی پیامبر(ص)]]، کاتب وحی و برادر همسر پیامبر(ص) میشناختند و به نظر آنان معاویه نقش فراوان در رواج [[اسلام]] در منطقه [[شامات]] و به ویژه [[دمشق]] داشته است. چون سن معاویه از امام حسن و امام حسین(ع) بیشتر بود، معاویه روی این مطالب مانور بیشتری میداد که این مطلب از نامههای او به امامان روشن میشود.<ref>اصفهانی، ابو الفرج، کتاب مقاتل الطالبین، ص۴۰.</ref> |