trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}}'''گریه امام زمان(ع) برای امام حسین(ع)''' از قسمتی از زیارت ناحیه مقدسه استنباط شده که امام زمان(ع) از گریه و اندوه همیشگی خود برای جدش امام حسین(ع) یاد کرده است. | {{درگاه|امام حسین}}'''گریه امام زمان(ع) برای امام حسین(ع)''' از قسمتی از زیارت ناحیه مقدسه استنباط شده که امام زمان(ع) از گریه و اندوه همیشگی خود برای جدش امام حسین(ع) یاد کرده است.<ref>سنگری، محمدرضا، سلام موعود: بیان تحلیلی و توصیفی از زیارت ناحیه مقدسه، قم، نشر یاقوت، ۱۳۸۱ش، ص۵.</ref> | ||
زیارت ناحیه مقدسه زیارتی است که در آن امام زمان(ع) جدش امام حسین(ع) را زیارت کرده و مصائب امام(ع)، یاران و خانوادهاش در کربلا را برشمرده و از غم و اندوه خود برای آنان سخن گفته است.<ref>محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۸۸ش، ج۱۲، ص۲۷۱. </ref> در قسمتی از این زیارت نامه آمده است: {{عربی|فَلَأَنْدُبَنَّکَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَةً عَلَیْکَ وَ تَأَسُّفاً عَلَى مَا دَهَاکَ وَ تَلَهُّفاً، حَتَّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصَابِ وَ غُصَّةِ الِاکْتِیَاب|ترجمه=صبح و شام بر تو مویه میكنم و به جای اشک برای تو خون میگریم، از روی حسرت و افسوس بر مصیبتهایی كه برتو وارد شد؛ تا جایی كه از فرط اندوهِ مصیبت، و غم و شدت حزن جان سپارم}}.<ref>مشهدی، ابوعبدالله محمد بن جعفر، المزار الکبیر، تحقیق جواد القيومی الاصفهانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۱۹ق، ص۵۰۱.</ref> | زیارت ناحیه مقدسه زیارتی است که در آن امام زمان(ع) جدش امام حسین(ع) را زیارت کرده و مصائب امام(ع)، یاران و خانوادهاش در کربلا را برشمرده و از غم و اندوه خود برای آنان سخن گفته است.<ref>سنگری، سلام موعود، ص۵-۷؛ نیز: محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۸۸ش، ج۱۲، ص۲۷۱. </ref> در قسمتی از این زیارت نامه آمده است: {{عربی|فَلَأَنْدُبَنَّکَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَةً عَلَیْکَ وَ تَأَسُّفاً عَلَى مَا دَهَاکَ وَ تَلَهُّفاً، حَتَّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصَابِ وَ غُصَّةِ الِاکْتِیَاب|ترجمه=صبح و شام بر تو مویه میكنم و به جای اشک برای تو خون میگریم، از روی حسرت و افسوس بر مصیبتهایی كه برتو وارد شد؛ تا جایی كه از فرط اندوهِ مصیبت، و غم و شدت حزن جان سپارم}}.<ref>مشهدی، ابوعبدالله محمد بن جعفر، المزار الکبیر، تحقیق جواد القيومی الاصفهانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۱۹ق، ص۵۰۱.</ref> | ||
برخی عالمان شیعه، با نقل رؤیای برخی از اهل سلوک از امام زمان(ع) نقل کردهاند که، از میان مصائب عاشورا، مصیبتی که موجب شده تا امام زمان(ع) دائماً در حزن و اندوه باشد و خون گریه کند مصیبت اسارت حضرت زینب(س) بوده است.<ref>نهاوندی، علیاکبر، العبقری الحسان فی أحوال مولانا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، تحقیق حسین احمدی قمی، قم، انتشارات مسجد مقدس جمکران، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۴۵۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |