۶۰۲
ویرایش
(ایجاد مدخل) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=Golpoor }} | {{در دست ویرایش|کاربر=Golpoor }} | ||
{{شروع متن}}سؤال: در آيه ۱۸۷ سوره بقره در مورد روزهدارن ميفرمايد: «كُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ» با توجه به كروي بودن زمين، جاهايي هست كه چند ماه كامل شب يا روز است و اين آيه براي آنها صدق نميكند. پس چرا خداوند درباره روزهداران آن مناطق چيزي نفرموده است؟ | {{شروع متن}} | ||
پاسخ | {{سوال}} | ||
سؤال: در آيه ۱۸۷ سوره بقره در مورد روزهدارن ميفرمايد: «كُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ» با توجه به كروي بودن زمين، جاهايي هست كه چند ماه كامل شب يا روز است و اين آيه براي آنها صدق نميكند. پس چرا خداوند درباره روزهداران آن مناطق چيزي نفرموده است؟ | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | |||
قرآن کریم عهدهدار بیان جزئیات نبوده بلکه در بسیاری موارد معیارهای کلی را بیان کرده است و ائمه اصول مکمل را ذکر کردهاند و در این میان یکی از مسائل مستحدثه مسأله عبادت در مناطق نزدیک به قطب است که برای بدست آوردن تکلیف شرعی، مد نظر قرار دادن مباحث و معیارهایی ضروری میباشد که در کتب فقهی به موجب همین معیارها بحث شده است. | قرآن کریم عهدهدار بیان جزئیات نبوده بلکه در بسیاری موارد معیارهای کلی را بیان کرده است و ائمه اصول مکمل را ذکر کردهاند و در این میان یکی از مسائل مستحدثه مسأله عبادت در مناطق نزدیک به قطب است که برای بدست آوردن تکلیف شرعی، مد نظر قرار دادن مباحث و معیارهایی ضروری میباشد که در کتب فقهی به موجب همین معیارها بحث شده است. | ||
پاسخ تفصیلی: | پاسخ تفصیلی: | ||
خط ۱۴: | خط ۱۸: | ||
بر این اساس آیات و روایاتی که ابتدا و انتهای وقت نماز و روزه را بیان میکند از جمله آیه « کلوا و اشربوا حتی یتبیّن لکم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر ثم أتموا الصیام الی اللیل»<ref>بقره/۱۸۷</ref> شامل شب و روز شش ماهه نمیشود و انصراف به شب و روز متعارف داشته و آغاز و پایان روزه اغلب موارد و مناطق را بیان میکند و هیچ اشکالی هم ندارد که آیه شریفه در قطب شمال و جنوب مصداق نداشته باشد چون شناخت هنگام ظهر، مغرب و فجر، اول ماه و آخر ماه مقدمه است برای انجام تکالیفی الهی که در این زمانهای خاص بر عهده مکلف میآید و لازمه مصداق نداشتن نشانه بیان شده در آیه فوق و عدم انطباق آن بر مورد نادر، بخاطر عدم تحقق شب و روز متعارف، باعث حیرت و سردر گمی ساکن دو قطب از حیث تکلیف نمیباشد یعنی اینطور نیست که حتی با معیارهای کلی دینی هم نتوان تکلیف ساکنین دو قطب را معلوم کرد بلکه فقهاء و متخصصین امور دین میتوانند حکم آن مورد نادر و جدید را با در نظر گرفتن معیارهای اعتقادی، فقهی و غیره مشخص کنند. | بر این اساس آیات و روایاتی که ابتدا و انتهای وقت نماز و روزه را بیان میکند از جمله آیه « کلوا و اشربوا حتی یتبیّن لکم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر ثم أتموا الصیام الی اللیل»<ref>بقره/۱۸۷</ref> شامل شب و روز شش ماهه نمیشود و انصراف به شب و روز متعارف داشته و آغاز و پایان روزه اغلب موارد و مناطق را بیان میکند و هیچ اشکالی هم ندارد که آیه شریفه در قطب شمال و جنوب مصداق نداشته باشد چون شناخت هنگام ظهر، مغرب و فجر، اول ماه و آخر ماه مقدمه است برای انجام تکالیفی الهی که در این زمانهای خاص بر عهده مکلف میآید و لازمه مصداق نداشتن نشانه بیان شده در آیه فوق و عدم انطباق آن بر مورد نادر، بخاطر عدم تحقق شب و روز متعارف، باعث حیرت و سردر گمی ساکن دو قطب از حیث تکلیف نمیباشد یعنی اینطور نیست که حتی با معیارهای کلی دینی هم نتوان تکلیف ساکنین دو قطب را معلوم کرد بلکه فقهاء و متخصصین امور دین میتوانند حکم آن مورد نادر و جدید را با در نظر گرفتن معیارهای اعتقادی، فقهی و غیره مشخص کنند. | ||
بنابر این قرآن کریم عهده دار بیان جزئیات نبوده بلکه در بسیاری موارد معیارهای کلی را بیان کرده و خداوند از رسول خود به عنوان مبین قرآن یاد کرده<ref>و أنزلنا الذکر لتبیّن للناس ما نزّل الیهم الیک (نحل/۴۴)</ref> و امر و نهی ایشان را حجت قرار داده<ref>ما آتیکم الرسول فخذوه و مانیهکم عنه فانتهوا (حشر/۷)</ref> و نیز به رسول خود دستور داده<ref>مائده/۶۷</ref> که جانشینان بعد از خود را برای حفظ و تبیین شریعت معرفی نماید و آنان نیز فقهاء را به عنوان نائبان خویش معرفی کردهاند تا با عنایت به آموزههای کلی دین در امور مختلف زندگی پاسخگو و راهگشاى امور دنيوی و اخروی مردم باشند. یکی از این مسائل، مسأله عبادت در دو قطب است که برای بدست آوردن تکلیف شرعی، مد نظر قرار دادن مباحث و معیارهایی ضروری میباشد که در کتب فقهی به موجب همین معیارها بحث شده است. | بنابر این قرآن کریم عهده دار بیان جزئیات نبوده بلکه در بسیاری موارد معیارهای کلی را بیان کرده و خداوند از رسول خود به عنوان مبین قرآن یاد کرده<ref>و أنزلنا الذکر لتبیّن للناس ما نزّل الیهم الیک (نحل/۴۴)</ref> و امر و نهی ایشان را حجت قرار داده<ref>ما آتیکم الرسول فخذوه و مانیهکم عنه فانتهوا (حشر/۷)</ref> و نیز به رسول خود دستور داده<ref>مائده/۶۷</ref> که جانشینان بعد از خود را برای حفظ و تبیین شریعت معرفی نماید و آنان نیز فقهاء را به عنوان نائبان خویش معرفی کردهاند تا با عنایت به آموزههای کلی دین در امور مختلف زندگی پاسخگو و راهگشاى امور دنيوی و اخروی مردم باشند. یکی از این مسائل، مسأله عبادت در دو قطب است که برای بدست آوردن تکلیف شرعی، مد نظر قرار دادن مباحث و معیارهایی ضروری میباشد که در کتب فقهی به موجب همین معیارها بحث شده است. | ||
{{پایان پاسخ}} | |||
{{مطالعه بیشتر}} | |||
==مطالعه بیشتر == | |||
معرفی منابع برای مطالعه بیشتر: | معرفی منابع برای مطالعه بیشتر: | ||
1. مکارم شیرازی، ناصر، بحوث فقهیه هامه، ص۸۱. | 1. مکارم شیرازی، ناصر، بحوث فقهیه هامه، ص۸۱. | ||
2. مکارم شیرازی، ناصر؛ همه می خواهند بدانند. | 2. مکارم شیرازی، ناصر؛ همه می خواهند بدانند. | ||
3. سبحانی جعفر، مجله فقه اهل بیت، شماره ۳۰، تابستان۱۳۸۱، ص۵۰-۵۷ ، مقاله: نماز و روزه در قطب. | 3. سبحانی جعفر، مجله فقه اهل بیت، شماره ۳۰، تابستان۱۳۸۱، ص۵۰-۵۷ ، مقاله: نماز و روزه در قطب. | ||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
<references /> | <references /> |
ویرایش