۱۱٬۹۱۳
ویرایش
دعای روز بیست و دوم ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. صفت «فتاح» برای خداوند بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن سبب هر پيروزى است.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> | در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. صفت «فتاح» برای خداوند بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن سبب هر پيروزى است.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> | ||
در فرازی از این دعا توفیق بر خشنودی خداوند خواسته می‌شود. گاه موارد خشنودی خداوند با خشنودی مخلوقات در مقابل یکدیگر | در فرازی از این دعا توفیق بر خشنودی خداوند خواسته می‌شود. گاه موارد خشنودی خداوند با خشنودی مخلوقات در مقابل یکدیگر هستند.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] نقل شده کسی که رضایت خداوند را طلب کند که با خشم مردم همراه است، خداوند به‌جای مردم او را کفایت می‌کند. و اگر رضایت مردم را که با خشم خداوند همراه است، طلب کند خداوند او را به مردم وا می‌گذارد.<ref>الإختصاص، النص، ص: 225</ref> | ||
در آثارِ خواندن دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ (سختی‌های فراوان هنگام مرگ) و پاسخ‌گویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref> | در آثارِ خواندن دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ (سختی‌های فراوان هنگام مرگ) و پاسخ‌گویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref> | ||