دعای روز بیست و دوم ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای روز بیست و دوم ماه رمضان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۷

۱٬۹۵۹ بایت حذف‌شده ، ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Rezapour

automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، moderator، مدیران

۱۱٬۹۱۳

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 |ترجمه = خدايا در اين ماه درهاى فضلت را به روى من بگشا، و بركاتت را بر من نازل فرما، و به موجبات خشنودى ات موفقم بدار، و در ميان بهشت هايت جايم ده، اى برآورنده خواهش درماندگان.}}
 {{ماه رمضان|22}}
-در آثار دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ(حالت‌های حیرت‌زا و سختی‌های فراوانی که هنگام مرگ بر انسان وارد می‌شود) و پاسخگویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>
+در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. صفت «فتاح» برای خداوند بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن سبب هر پيروزى است.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
-در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. برخى روايات روى ذكر (يا فتّاح) براى حلّ مشكلات تكيه شده است، چرا كه اين صفت بزرگ الهى كه به صورت صيغه مبالغه از «فتح» آمده و بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن اسباب هر پيروزى است. در واقع جز او فتّاح نيست<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
+در فرازی از این دعا توفیق بر خشنودی خداوند خواسته می‌شود. گاه موارد خشنودی خداوند با خشنودی مخلوقات در مقابل یکدیگر قرار می‌‏گيرند.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> از امام حسین(ع) نقل شده کسی که به دنبال رضایت خداوند باشد، حتی اگر همراه با خشم مردم همراه شود، خداوند به‌جای مردم او را کفایت می‌کند. و اگر رضایت مردم را که با خشم خداوند همراه است، طلب کند خداوند او را به مردم وامی‌گذارد.<ref>الإختصاص، النص، ص: 225</ref>
-در فراز سوم از دعای بیست و دوم ماه رمضان می خوانیم:«وَوَفِّقْنى‏ فيهِ لِمُوجِباتِ مَرْضاتِكَ؛ و بر اسباب خشنوديت موفّقم بدار »<sup>[44]</sup> در بسيارى از موارد رضاى خلق و خالق در مقابل هم قرار مى‏گيرند؛ اگر رضاى خالق را طلب كنيم از رضاى خلق جدا مى‏شويم و اگر رضاى خلق را طلب كنيم از رضاى خالق جدا مى‏شويم، در اين جا چه بايد كرد؟<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
+در آثارِ خواندن دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ (سختی‌های فراوان هنگام مرگ) و پاسخ‌گویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>
-امام صادق(ع): در این زمینه مى‏فرمايد: به سوى خشنودى خدا برو و غضب خدا را به قيمت رضايت مردم، براى خود خريدارى مكن، چون اگر رضاى خدا را طلب كنى، خداوند قلبهاى مردم را به سوى تو جلب كرده و مشكل مردم را با تو حل خواهد كرد، ولى اگر رضايت مخلوق را طلب كنى، خداوند تو را به انسان‏هاى ضعيفى كه‏ «لَايَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفَعاً وَلَا ضَرّاً؛ (كسانى كه حتّى) مالك سود و زيان خود نيستند (تا چه رسد به شما)» واگذار مى‏كند تا هر چه مى‏خواهى از آنان بخواهى، كه نتيجه آن ناكامى در دنيا و آخرت است. الإختصاص قَالَ الصَّادِقُ ع حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ ع‏ أَنَّ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ كَتَبَ إِلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع يَا سَيِّدِي أَخْبِرْنِي بِخَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فَكَتَبَ ع‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَى اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَّهُ أُمُورَ النَّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رَضِيَ النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى النَّاسِ وَ السَّلَام.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏75، ص: 126</ref>
 [[سید بن طاووس]] عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیست و دوم ماه رمضان ذکر کرده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، صص۳۷۲- ۳۷۳.</ref>