automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
جامع احادیث شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''جامع احادیث شیعه''' نوشته آیت الله اسماعیل مُعزی ملایری و تحت اشراف و نظارت آیت الله بروجردی | '''جامع احادیث شیعه''' نوشته آیت الله اسماعیل مُعزی ملایری و تحت اشراف و نظارت آیت الله بروجردی انجام گرفت. این اثر کتابی است که جامع احادیث فقهی است که با شیوه و روشمندی خاصی نگاشته شد و از اعتبار زیادی برخوردار است. تقطیع نشدن روایات از مهمترین ویژگی این اثر است. | ||
== نویسنده == | == نویسنده == | ||
آیت اللّه بروجردی طرحی حدیثی به شاگردان خود پیشنهاد کند که در بردارنده تمامی احادیث فقهی و دارای باب‌بندی مناسب و بدون تکرار و تقطیع باشد. با استقبال شاگردان ایشان از این طرح، اجرای آن به اهتمامِ شماری از آنان و با اِشراف و نظارت مستمر خود او آغاز شد. در جریان تألیف کتاب، بسیاری از افراد گروه از ادامه همکاری بازایستادند و در نهایت، کار تألیف و باب‌بندی و چاپ کتاب را اسماعیل معزّی ملایری به انجام رساند. در مقدمه فرزند آیت اللّه بروجردی بر نخستین جلد کتاب، اسماعیل معزّی و شیخ علی پناه اشتهاردی، دو تن از افراد فعال در این باره معرفی شده‌اند.<ref>محمدکاظم رحمان ستایش، «جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۹، ص۳۱۶.</ref> | |||
آیت الله بروجردی از بزرگترین مرجع تقلید جهان تشیّع در عصر خود | آیت الله بروجردی از بزرگترین مرجع تقلید جهان تشیّع در عصر خود بود در ۱۲۹۲ قمری در بروجرد متولّد شد. نسبش، با سی واسطه، به امام مجتبی (ع) می‌رسد. وی به هنگام اقامت در بروجرد، یکی از مراجع تقلید محبوب و مورد احترام در غرب ایران بود و تا ۱۳۲۳ شمسی، در بروجرد به فعالیتهای علمی و اجتماعی اشتغال داشت. او از جوان‌ترين شاگردان مرحوم آخوند خراسانى (م ۱۳۲۹ق) و سيد كاظم طباطبايى يزدى بود.<ref>طباطبايى، محمد كاظم، تاريخ حديث شيعه، قم، دار الحديث، ۱۳۹۰، ص۲۷۲.</ref> آیت الله بروجردی در پی درخواست بزرگان حوزه، تجّار و متدّینین قم و تهران، با تکریم و احترام کم‌نظیری به قم آمدند. پس از وفات آیت الله سیدّ ابوالحسن اصفهانی (۱۳۲۵ ش) و آیت الله حاج آقا حسین قمی (۱۳۲۶ ش) در نجف، آیت الله بروجردی، تا زمان وفاتش در ۱۳۴۰ ش، از بزرگترین مراجع تقلید در جهان تشیع بود.<ref>عبدالهادی حائری و یحیی رهایی، «بروجردی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۳، ذیل مدخل.</ref> | ||
آیت اللّه بروجردی از تألیف کتاب، بسیار خرسند بود و آن را ثمره عمر خویش می‌دانست. چاپ کتاب در زمان حیات ایشان آغاز شد و نخستین جلد در ۱۳۸۰ق، چند روز پس از وفات ایشان، در قطع رحلی منتشر گردید.<ref>محمدکاظم رحمان ستایش، «جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۹، ص۳۱۶.</ref>[[پرونده:جامع حدیث شیعه.jpg|بندانگشتی|286x286پیکسل]] | |||
[[پرونده:جامع حدیث شیعه.jpg|بندانگشتی|286x286پیکسل]] | |||
== جایگاه و اعتبار == | == جایگاه و اعتبار == | ||
جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة، کتابی جامع شامل احادیث فقهی، به عربی، اثر اسماعیل معزّی ملایری که با پیشنهاد و نظارت آیت اللّه حاج آقاحسین بروجردی (درگذشت ۱۳۴۰ ش) تألیف شد.<ref>محمدکاظم رحمان ستایش، «جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۹، ص۳۱۶.</ref> | |||
این مجموعه ارزشمند به امر و اشراف آیت الله بروجردی (ره) و با همیاری جمعی از فضلا و شاگردان آن جناب تدوین یافته است.<ref>مدیر شانه چی، استاد کاظم، تاریخ حدیث، تهران، انتشارات سمت، ۱۳۷۷ش، ص۱۸۱.</ref> | این مجموعه ارزشمند به امر و اشراف آیت الله بروجردی (ره) و با همیاری جمعی از فضلا و شاگردان آن جناب تدوین یافته است.<ref>مدیر شانه چی، استاد کاظم، تاریخ حدیث، تهران، انتشارات سمت، ۱۳۷۷ش، ص۱۸۱.</ref> | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۵: | ||
بسیاری از صاحبنظران آیت الله بروجردی را مبتکر روش جدیدی در علم رجال می‌دانند. با این روش، که از راه بررسی مستقل سند احادیث انجام می‌شود، فاصله زمانی سلسله راویان، تعداد روایات هر راوی، جایگاه علمی و حدیثی او، میزان وثاقت، استادان و شاگردان وی، تعیین، و در نتیجه تقسیم احادیث به مُرسَل و مُسنَد آسان می‌شود و ضمناً به تشخیص و تفکیک اسامیِ مشابه در سلسله راویان در حدیث و کشف هرگونه تصحیف و تحریف و حذف واسطه‌ها در این زمینه کمک می‌کند. در این روش، راویان حدیث از زمان صحابة پیامبر (ص) تا زمان آیت الله بروجردی به ۳۶ طبقه، که هر یک مختصات خاص خود را دارد، طبقه‌بندی شده‌اند.<ref>عبدالهادی حائری و یحیی رهایی، «بروجردی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۳، ذیل مدخل.</ref> | بسیاری از صاحبنظران آیت الله بروجردی را مبتکر روش جدیدی در علم رجال می‌دانند. با این روش، که از راه بررسی مستقل سند احادیث انجام می‌شود، فاصله زمانی سلسله راویان، تعداد روایات هر راوی، جایگاه علمی و حدیثی او، میزان وثاقت، استادان و شاگردان وی، تعیین، و در نتیجه تقسیم احادیث به مُرسَل و مُسنَد آسان می‌شود و ضمناً به تشخیص و تفکیک اسامیِ مشابه در سلسله راویان در حدیث و کشف هرگونه تصحیف و تحریف و حذف واسطه‌ها در این زمینه کمک می‌کند. در این روش، راویان حدیث از زمان صحابة پیامبر (ص) تا زمان آیت الله بروجردی به ۳۶ طبقه، که هر یک مختصات خاص خود را دارد، طبقه‌بندی شده‌اند.<ref>عبدالهادی حائری و یحیی رهایی، «بروجردی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۳، ذیل مدخل.</ref> | ||
صاحب نظران علم رجال و حدیث، طرح كتاب جامع أحاديث الشيعه را نشانگر دقت نظر آیت الله بروجردی در استفاده از متون می‌دانند. آيت الله بروجردى با تبيين اشكالات موجود در كتاب وسائل الشيعه، طرحى را با عنوان «جامع الأحاديث» پيشنهاد كردند تا مجموعه روايات شيعى در كنار هم قرار گيرد و ارتباط بين روايات، روشن و واضح باشد.<ref>طباطبايى، محمد كاظم، تاريخ حديث شيعه، قم، دار الحديث، ۱۳۹۰، ص۲۷۲.</ref> | |||
در ابتدای کتاب، بابی مقدماتی گشوده شده که در بردارنده برخی مباحث مهم اصولی است، مانند حجیت عقل، حجیت ظاهر قرآن و سنّت پیامبر اکرم، و مشروط بودن تکلیف به عقل و بلوغ از دیدگاه احادیث. تألیف مقدمة کتاب را آیت اللّه بروجردی خود آغاز کرد و پس از وفات او، فرزندش سید محمدحسن، آن را تکمیل نمود. جلد دوم کتاب در همان قطع و شامل ابوابی از مباحث نماز در ۱۳۸۵ قمری چاپ شد. چاپ کامل کتاب در قطع وزیری، در ۱۳۹۹ قمری با توصیه و حمایت مالی آیت اللّه خوئی در قم آغاز شد و در ۱۴۱۵ در ۲۶ جلد به پایان رسید. در ابتدای مجلدات کتاب تا جلد بیستم، دستخط تشویق آمیز آیت اللّه خوئی دیده می‌شود. چاپ مجلدات پایانی کتاب نیز از حمایت آیات، سیدمحمدرضا گلپایگانی و سیدعلی سیستانی، برخوردار شد. آخرین چاپ جامع احادیث الشیعه، با اضافات و اصلاحاتی بر چاپ پیشین، در ۱۳۷۱ ش آغاز شد و در ۱۳۸۳ ش در ۳۱ جلد به پایان رسید.<ref>محمدکاظم رحمان ستایش، «جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۹، ص۳۱۶.</ref> | |||
== ویژگی‌ها == | == ویژگی‌ها == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۹: | ||
# تلفیق اِسناد و متون، یعنی در صورت اشتراک سند حدیث با حدیث پیشین، بخشهای مشترک سند، تکرار نشده و با عبارت «بهذا الاسناد» مشخص شده است. از این رو، با وجود تکرار نشدن اسناد، قسمتهای مشترک و غیرمشترک آنها کاملاً معلوم است. در صورت اختلاف داشتن کامل دو حدیث در سند و یکسان بودن متن آنها از نظر لفظ و معنا، حدیث اول به صورت کامل نقل شده و پس از آوردن سند حدیث دوم، عبارت «ذَکَر مِثْلَه» و در صورت اختلاف متن در لفظ، و نه معنا، «ذَکَرَ نَحْوَه» آمده است. در صورت اختلاف احادیث در لفظ و معنا، همگی جداگانه و به صورت کامل آورده شده‌اند. این ویژگی کتاب، امکان مقایسة احادیث را از نظر موارد اشتراک و اختلاف سند و متن، فراهم ساخته و به علاوه، از حجیم شدن کتاب جلوگیری کرده است. | # تلفیق اِسناد و متون، یعنی در صورت اشتراک سند حدیث با حدیث پیشین، بخشهای مشترک سند، تکرار نشده و با عبارت «بهذا الاسناد» مشخص شده است. از این رو، با وجود تکرار نشدن اسناد، قسمتهای مشترک و غیرمشترک آنها کاملاً معلوم است. در صورت اختلاف داشتن کامل دو حدیث در سند و یکسان بودن متن آنها از نظر لفظ و معنا، حدیث اول به صورت کامل نقل شده و پس از آوردن سند حدیث دوم، عبارت «ذَکَر مِثْلَه» و در صورت اختلاف متن در لفظ، و نه معنا، «ذَکَرَ نَحْوَه» آمده است. در صورت اختلاف احادیث در لفظ و معنا، همگی جداگانه و به صورت کامل آورده شده‌اند. این ویژگی کتاب، امکان مقایسة احادیث را از نظر موارد اشتراک و اختلاف سند و متن، فراهم ساخته و به علاوه، از حجیم شدن کتاب جلوگیری کرده است. | ||
# ذکر شدن آیات مربوط به موضوع هر باب در ابتدای باب به ترتیب قرآنی. | # ذکر شدن آیات مربوط به موضوع هر باب در ابتدای باب به ترتیب قرآنی. | ||
# علاوه بر رعایت شدن نظم و ترتیب مناسب در باب بندی کتاب، روایات هر باب نیز با نظم خاصی رتبه‌بندی و نقل شده‌اند؛ ابتدا احادیثی که | # علاوه بر رعایت شدن نظم و ترتیب مناسب در باب بندی کتاب، روایات هر باب نیز با نظم خاصی رتبه‌بندی و نقل شده‌اند؛ ابتدا احادیثی که بر طبق مضمون آنها فتوا داده شده و سپس احادیث معارض آورده شده و روایات عام پیش از روایات خاص و روایات مطلق پیش از روایات مقیّد آمده است. همچنین احادیث هر باب، تا حد امکان از نظر مضمون و اشتراکِ راوی و اتحاد سند و متن دسته‌بندی شده است. | ||
# نقل شدن توضیحات مهمی که در | # نقل شدن توضیحات مهمی که در کتابهای جامعِ حدیثیِ شیعه در ذیل برخی احادیث آمده و به فهم آنها کمک می‌کند. بیشترین نقلها از شیخ طوسی و عمدتاً در بارة حل تعارض ظاهری احادیث است. | ||
# جدا شدن روایات سنن، آداب و ادعیه از احادیث مربوط به احکام فقهی و آوردن آنها در مجلدی جداگانه. | # جدا شدن روایات سنن، آداب و ادعیه از احادیث مربوط به احکام فقهی و آوردن آنها در مجلدی جداگانه. | ||
# شماره گذاری ابواب و احادیث. هر حدیث دو شماره دارد: شمارة مسلسل و شمارة مخصوص به آن در ضمن باب. در ابتدای هر حدیث نیز نام کتاب و نشانی دقیق حدیث ذکر شده است. نام کتب اربعه، وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل (به سبب کثرت نقل از آنها) با رمز، و اسامیِ دیگر منابع حدیثی، با نام مشهور آنها آمده است. ویژگیهای چاپ مآخذ هم در مقدمة کتاب بیان شده است. | # شماره گذاری ابواب و احادیث. هر حدیث دو شماره دارد: شمارة مسلسل و شمارة مخصوص به آن در ضمن باب. در ابتدای هر حدیث نیز نام کتاب و نشانی دقیق حدیث ذکر شده است. نام کتب اربعه، وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل (به سبب کثرت نقل از آنها) با رمز، و اسامیِ دیگر منابع حدیثی، با نام مشهور آنها آمده است. ویژگیهای چاپ مآخذ هم در مقدمة کتاب بیان شده است. | ||
# تمامی احادیث منقول از کتب اربعه، از مصادر اصلی خود نقل و مکرراً با نسخ خطی معتبر مقابله شده‌اند.<ref>محمدکاظم رحمان ستایش، «جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۹، ص۳۱۶.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} | |||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||