اسلام در نگاه گلدزیهر: تفاوت میان نسخه‌ها

اسلام رسالتی جاویدان ندارد چون پیامبر آن از سرنوشت آن اطلاعی نداشته است. به همین دلیل، قواعدی که برای این دین، از نظر عقیدتی و عملی، وضع کرد مناسب وضعیت تاریخی که دین اسلام بعداً از نظر رشد و گسترش پیدا کرد را نبود و فقط پاسخ‌گوی فضای تاریخی [[جزیرة‌العرب]] بود.<ref>گلدزیهر، ایگناس، درس‌هایی دربارهٔ اسلام، ترجمهٔ علی‌نقی منزوی، تهران، انتشارات کمانگیر، ۱۳۵۷، ص ۷۳-۷۵.</ref>

* [[تمدن اسلامی]] بیش از آنکه متکی به اندیشه‌های اسلامی و قرآنی باشد متکی به اندیشه‌های هلنیستی (یونانی‌مآب) است. این اندیشه‌ها با افکار و نظریات سیاسی در [[ایران باستان]] و آرای فلسفی هندی و نوافلاطونی آمیخته و ارائه شده است.<ref>گلدزیهر، درس‌هایی دربارهٔ اسلام، ص ۵-۶.</ref>

اسلام توانایی ارائهٔ الگویی اخلاقی و نمونهٔ والای انسان اسلامی را برای تأسی مسلمانان به آن ندارد. پیامبر اسلام(ص) خود چنین صفاتی را در خود نمی‌دید. او به ضعف و عیوب خود معترف بود و برای خود قائل به [[عصمت]] و قداست نبود. از آنجا که [[معجزه]] را هم حاصل قداست می‌دانست، خود را از ارائهٔ معجزه معاف می‌پنداشت. این تفاسیر کلامی و عرفانی از متن دینی و تاریخ رسالت بود که به پیامبر اسلام‌(ص) قداست و عصمت عطا کرد.<ref>گلدزیهر، درس‌هایی دربارهٔ اسلام، ص ۳۲. </ref>

مهدویت

عقیدهٔ [[مهدویت]] در اسلام برگرفته از عقاید یهودی و مسیحی در این زمینه است. روایاتی که در متون اسلامی دربارهٔ مهدویت آمده است جعلی است.<ref>جولتسیهر، اجناس، العقیدة و الشریعة فی الاسلام، محمد یوسف موسی، عبدالعزیز عبدالحق و علی حسن عبدالقادر، قاهره، المرکز القومی للترجمه، ۲۰۱۳م، ص ۲۱۸.</ref>

*در میان مذاهب اسلامی، [[شیعیان]] اولین گروه هستند که دست به تفسیر فرقه‌ای از قرآن می‌زنند. شیعیان اهداف سیاسی و فرقه‌ای خود را از این راه تأمین می‌کنند.<ref>گلدزیهر، گرایش‌های تفسیری در میان مسلمانان، ص ۲۴۱.</ref> روش تفسیر رمزی و مجازی از قرآن حاصل تلاش شیعیان است.<ref>گلدزیهر، گرایش‌های تفسیری در میان مسلمانان، ص ۲۴۶.</ref>

*شیعیان معتقد به [[تحریف قرآن]] هستند<ref>گلدزیهر، گرایش‌های تفسیری در میان مسلمانان، ص ۲۴۷-۲۷۰.</ref> و [[مصحف عثمان]] را تا جایی قبول دارد که مطابق با آرای سیاسی آنان باشد.<ref>گلدزیهر، گرایش‌های تفسیری در میان مسلمانان، ص .</ref>