trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
اسلام در نگاه گلدزیهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
گلدزیهر در طول حیات علمی خود آثار فراوانی در مورد اسلام‌شناسی منتشر کرد.<ref>فهرست کاملی از آثار او را ن.ک: العقیقی، نجیب، المستشرقون، قاهره، دارالمعارف، ۲۰۰۶م، ج ۳، ص ۴۱-۴۲.</ref> از مهم‌ترین آثار او می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد: | گلدزیهر در طول حیات علمی خود آثار فراوانی در مورد اسلام‌شناسی منتشر کرد.<ref>فهرست کاملی از آثار او را ن.ک: العقیقی، نجیب، المستشرقون، قاهره، دارالمعارف، ۲۰۰۶م، ج ۳، ص ۴۱-۴۲.</ref> از مهم‌ترین آثار او می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد: | ||
[[پرونده:تصویر چاپ دوم کتاب درس‌هایی دربارهٔ اسلام ۱۹۲۵م.jpg|بندانگشتی|تصویر چاپ دوم کتاب درس‌هایی دربارهٔ اسلام ۱۹۲۵م.|200x200px]] | [[پرونده:تصویر چاپ دوم کتاب درس‌هایی دربارهٔ اسلام ۱۹۲۵م.jpg|بندانگشتی|تصویر چاپ دوم کتاب درس‌هایی دربارهٔ اسلام ۱۹۲۵م.|200x200px]] | ||
* درس‌هایی دربارهٔ | * '''درس‌هایی دربارهٔ اسلام''': که در کنار کتاب دیگری از گلدزیهر کامل‌ترین، مشهورترین و مؤثرترین اثر گلدزیهر خوانده شده است.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۴.</ref> این کتاب در سال ۱۹۱۰م در شهر هایدلبرگ به‌چاپ رسید و در فاصلهٔ کوتاهی پس از انتشار به زبان انگلیسی و فرانسوی برگردانده و منتشر شد. این کتاب در کشورهای اسلامی مورد توجه قرار گرفت. این توجه موجب شد تا سه تن از فضلای مصری به نام‌های محمد یوسف موسی، عبدالعزیز عبدالحق و علی حسن عبدالقادر آن را تحت عنوان [[العقیدة و الشریعة فی الاسلام]] ترجمه و منتشر کنند. [[علینقی منزوی]] (۱۳۰۲-۱۳۸۹)، مؤلف و کتاب‌شناس، در سال ۱۳۵۰ این کتاب را از عربی به فارسی برگرداند و با عنوان درس‌هایی دربارهٔ اسلام منتشر کرد.<ref>حسینی طباطبایی، نقد آثار خاورشناسان، ص ۱۰۰-۱۰۱.</ref> اساس این کتاب ارائهٔ دیدگاهی کلی دربارهٔ جنبه‌های مختلف اسلام است و ماهیت نگاه گلدزیهر به تمام حیات مذهبی اسلامی را نشان می‌دهد.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۴.</ref> | ||
* گرایش‌های تفسیری قرآن در میان | * '''گرایش‌های تفسیری قرآن در میان مسلمانان''': کتاب دومی از گلدزیهر که از سوی محققان به‌عنوان کامل‌ترین، مشهورترین و مؤثرترین اثر گلدزیهر به‌شمار رفته است.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۴.</ref> این کتاب در سال ۱۹۲۰م در لیدن هلند منتشر شد. در سال ۱۹۴۴م علی حسن عبدالقادر قسمتی از این کتاب را به عربی ترجمه کرد. عبدالحلیم نجار این کتاب را به طور کامل با نگارش حواشی در سال ۱۹۵۴م در مصر منتشر کرد.<ref>حسینی طباطبایی، نقد آثار خاورشناسان، ص ۱۰۱.</ref> این ترجمهٔ عربی بعداً مبنای ترجمهٔ فارسی این کتاب در سال ۱۳۸۳ توسط سید ناصر طباطبایی با مقدمهٔ [[سید محمدعلی ایازی]] شد.<ref>گلدزیهر، ایگناس، گرایش‌های تفسیری در میان مسلمانان، مقدمهٔ سید محمدعلی ایازی، ترجمهٔ سید ناصر طباطبایی، تهران، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۳.</ref> | ||
* ظاهریه: مذهب و | * '''ظاهریه: مذهب و تاریخشان''': اولین پژوهش قابل توجه گلدزیهر در مسائل اسلامی بود که در سال ۱۸۸۴م منتشر شد. این کتاب علاوه بر پرداختن به [[ظاهریه]] نوعی پیش درآمد بر [[فقه اسلامی]] است.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۲.</ref> | ||
* تحقیقات | * '''تحقیقات اسلامی''': کتابی که ضمن آن تحقیقات مفصل گلدزیهر دربارهٔ دانش حدیث اسلامی ارائه شده است.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۳.</ref> | ||
* اسلام و دین | * '''اسلام و دین پارسی''': پژوهشی که در سال ۱۹۰۰م در اولین کنفرانس بین‌المللی ادیان ارائه شد و ضمن مجلد ۴۳ مجلهٔ تاریخ ادیان به‌چاپ رسید. در این پژوهش برای اولین بار، تأثیر دین بر دولت [[ساسانیان]] در اسلام اولیه مورد پژوهش قرار گرفته است.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۴.</ref> | ||
* موضع‌گیری قدمای اهل‌سنت در برابر علوم | * '''موضع‌گیری قدمای اهل‌سنت در برابر علوم یونانی''': مقاله‌ای که [[عبدالرحمن بدوی]] (۱۹۱۷-۲۰۰۲م)، استاد فلسفهٔ اهل مصر، آن را در ضمن کتاب خود التراث الیونانی فی الحضارة الاسلامیة به عربی ترجمه و منتشر کرد.<ref>حسینی طباطبایی، نقد آثار خاورشناسان، ص ۱۰۲.</ref> | ||
همچنین،گلدزیهر متن چند اثر اسلامی را همراه با مقدمات و تحقیقات خود به‌چاپ رساند. از جمله، کتاب المعمرین [[ابی‌حاتم سجستانی]]، التوحید [[محمد بن تومرت]] و قسمت‌هایی از کتاب المستظهری [[ابوحامد غزالی]].<ref>العقیقی، المستشرقون، ج ۳، ص ۴۱-۴۲.</ref> | همچنین،گلدزیهر متن چند اثر اسلامی را همراه با مقدمات و تحقیقات خود به‌چاپ رساند. از جمله، کتاب المعمرین [[ابی‌حاتم سجستانی]]، التوحید [[محمد بن تومرت]] و قسمت‌هایی از کتاب المستظهری [[ابوحامد غزالی]].<ref>العقیقی، المستشرقون، ج ۳، ص ۴۱-۴۲.</ref> | ||