پرش به محتوا

ذکر یونسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


تعبیر {{متن عربی|لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین}} که در قرآن از زبان یونس(ع) نقل شده را ذکر یونسیه می‌گویند. این گفتار را چنین ترجمه کرده‌اند که «هیچ خدایی جز تو نیست، تو منزه هستی و من از ستمکاران هستم». حصرت یونس س از ناامیدی از قومش، خشمگینانه از میان آنان رفت و پس از وقایعی،‌ در دریا افتاد، در شکم نهنگ قرار گرفت اما زنده ماند، در میان تاریکی این ذکر را بر زبان آورد و خداوند دعای او را مستجاب کرد، نجاتش داد. در کتاب‌های عرفانی و تفسیری، فواید زیادی برای خواندن ذکر یونسیه آورده‌اند که حاکی از اهمیت این ذکر دارد که البته باید با اقرار و توجه به معانی آن باشد.
تعبیر {{متن عربی|لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین}} که در قرآن از زبان یونس(ع) نقل شده را ذکر یونسیه می‌گویند. این گفتار را چنین ترجمه کرده‌اند که «هیچ خدایی جز تو نیست، تو منزه هستی و من از ستمکاران هستم». حصرت یونس پس از ناامیدی از قومش، خشمگینانه از میان آنان رفت و پس از وقایعی،‌ در دریا افتاد، در شکم نهنگ قرار گرفت اما زنده ماند، در میان تاریکی این ذکر را بر زبان آورد و خداوند دعای او را مستجاب کرد، نجاتش داد. در کتاب‌های عرفانی و تفسیری، فواید زیادی برای خواندن ذکر یونسیه آورده‌اند که حاکی از اهمیت این ذکر دارد که البته باید با اقرار و توجه به معانی آن باشد.
[[پرونده:ذکر یونسیه.jpg|بندانگشتی|ذکر یونسیه]]
[[پرونده:ذکر یونسیه.jpg|بندانگشتی|ذکر یونسیه]]


== دعای یونس(ع) ==
== دعایی از زبان یونس(ع) ==
ذکر یونسیه برگرفته از آیه قرآنی است که از زبان [[حضرت یونس(ع)]] (در شکم نهنگ) در قرآن آمده است: {{قرآن|لَا إِلٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ|ترجمه=هیچ خدایی جز تو نیست، تو منزه هستی و من از ستمکاران هستم.|سوره=انبیاء|آیه=۸۷}} در آیه بعدی خداوند می‌فرماید ما یونس را اجابت کردیم و او را از غم و گرفتاری نجات دادیم.<ref>سوره انبیاء آیه ۸۸</ref> این اعتراف خالصانه و این تسبیح توأم با ندامت سبب نجات یونس شد.<ref>انوار هدایت، مجموعه مباحث اخلاقی، ناصر مکارم شیرازی، ج۱، ص۲۷۲</ref>
حضرت یونس سال‌ها در میان قومش به دعوت و تبلیغ مشغول بود. پس از کوشش بسیار، و تأثیر نداشتن بر قوم، خشمگین، آن‌جا را ترک کرد و از راه دریا به سفر رفت. در میانه راه دریا طوفانی گشت و با قرعه او را در دریا انداختند. نهنگ عظیمی او را در خود فرو برد. خداوند او را به صورت اعجازآمیز زنده نگه داشت. سرانجام یونس متوجه [[ترک اولی|ترک اولایی]] انجام داده، شد. به درگاه خدا روی آورد و به تقصیر خود اعتراف نمود.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۳، ص: ۴۸۶</ref> قرآن از زبان [[حضرت یونس(ع)]] در زمانی که در شکم نهنگ بود، چنین نقل می‌کند: {{قرآن|لَا إِلٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ|ترجمه=هیچ خدایی جز تو نیست، تو منزه هستی و من از ستمکاران هستم.|سوره=انبیاء|آیه=۸۷}} این کلام یونس به ذکر یونسیه معروف شد. این اعترافِ خالصانه و این تسبیحِ توأم با پشیمانی را سبب نجات یونس خوانده‌اند.<ref>انوار هدایت، مجموعه مباحث اخلاقی، ناصر مکارم شیرازی، ج۱، ص۲۷۲</ref>  


حضرت یونس سالها در میان قومش به دعوت و تبلیغ مشغول بود، ولی هر چه کوشش کرد، ارشادهایش در دل آنها مؤثر نیفتاد. خشمگین شد و آن محل را ترک کرد و به سوی دریا رفت؛ در آنجا بر کشتی‌سوار شد، در میان راه دریا متلاطم گشت و با قرعه او را در دریا انداختند و نهنگ عظیمی او را در کام خود فرو برد و خدا او را به صورت اعجازآمیز زنده نگه داشت. سرانجام یونس متوجه شد ترک اولایی انجام داده، به درگاه خدا روی آورد و به تقصیر خود اعتراف نمود، خدا نیز دعای او را استجابت فرمود و از تنگنا نجاتش داد.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۳، ص: ۴۸۶</ref>
در آیه بعد، خداوند استجابت دعای یونس و رهایی او از غم و گرفتاری را متذکر شده است.<ref>سوره انبیاء آیه ۸۸</ref> در [[سوره صافات]] آمده است که اگر یونس از تسبیح‌کنندگان نبود تا ابد در شکم ماهی می‌ماند.<ref>سوره صافات، آیات ۱۳۹ تا ۱۴۸</ref>
 
در [[سوره صافات]] آمده است که اگر یونس از تسبیح‌کنندگان نبود تا ابد در شکم ماهی می‌ماند.<ref>سوره صافات، آیات ۱۳۹ تا ۱۴۸</ref>


== فضیلت ==
== فضیلت ==
۱۱٬۹۱۳

ویرایش