۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
تعبیر {{متن عربی|لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین}} که در قرآن از زبان یونس(ع) نقل شده را ذکر یونسیه میگویند. این گفتار را | تعبیر {{متن عربی|لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین}} که در قرآن از زبان یونس(ع) نقل شده را ذکر یونسیه میگویند. در این گفتار ابتدا به وحدانیت خداوند اقرار شده و او را پاک و منزه معرفی میکند و سپس بنده اقرار میکند که گناهکار بوده و در حق خود ظلم کرده است. | ||
حضرت یونس پس از ناامیدی از قوم، خشمگینانه از میان آنان رفت و پس از وقایعی، در دریا افتاد، در شکم نهنگ قرار گرفت اما زنده ماند، در میان تاریکی این ذکر را بر زبان آورد و خداوند دعای او را مستجاب کرد، نجاتش داد. در کتابهای عرفانی و تفسیری، فواید زیادی برای خواندن ذکر یونسیه آوردهاند که از اهمیت این ذکر حکایت دارد که البته باید با اقرار و توجه به معانی آن باشد. | |||
[[پرونده:ذکر یونسیه.jpg|بندانگشتی|ذکر یونسیه]] | [[پرونده:ذکر یونسیه.jpg|بندانگشتی|ذکر یونسیه]] | ||