automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
حدیث کسب شهرت به‌وسیله عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }} | {{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}در روایتی از امام رضا(ع) آمده است: «إنَّ اللّهَ یَکرَهُ | {{سوال}}در روایتی از امام رضا(ع) آمده است: «إنَّ اللّهَ یَکرَهُ شُهرَةَ العِبادَة و شُهرَةَ النّاس؛ خداوند انگشت‌نما شدن در عبادت و انگشت‌نما شدن نزد مردم را دوست ندارد». آیا این حدیث معتبر است؟ آیا به این معنا است که نباید در ظاهر، خود را فردی با تقوا و اهل عبادت نشان داد؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== بررسی سندی == | == بررسی سندی == | ||
حدیث مشهور شدن به عبادت، در کتاب‌های حدیثی اَمالیِ شیخ صدوق،<ref name=":0">طوسی، محمد، الأمالی، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۴۹۶، حدیث۱۱.</ref> من لا یحضره الفقیه،<ref name=":1">من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۹۴.</ref> و معانی الاخبار<ref name=":2">شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۳ق، ص۱۹۵.</ref> ذکر شده است. | حدیث مشهور شدن به عبادت، در کتاب‌های حدیثی اَمالیِ شیخ صدوق،<ref name=":0">طوسی، محمد، الأمالی، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۴۹۶، حدیث۱۱.</ref> امالی شیخ طوسی،<ref>طوسى، محمد بن حسن، امالی، به تحقیق و تصحیح مؤسسة البعثة، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ش، ص۴۶۹.</ref> من لا یحضره الفقیه،<ref name=":1">من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۹۴.</ref> و معانی الاخبار<ref name=":2">شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۳ق، ص۱۹۵.</ref> ذکر شده است. | ||
===روایت | ===روایت امالی طوسی=== | ||
یکی از روایان حدیثی که در امالی شیخ طوسی ذکر شده، علی بن محمد علوی است.<ref>رک: مستدرکات علم رجال الحدیث علی نمازی شاهرودی، ج۵، ص۴۵۸. ؛ زبده المقال من معجم الرجال مرتضی بسام، ج۱، ص۸۳.</ref> این فرد را در کتاب‌های رجالی مجهول و ناشناخته دانسته‌اند. عالمان علم درایه معتقدند حدیثی که در سند آن فردی ناشناخته باشد، از نظری سندی [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. | |||
===روایت | ===روایت من لا یحضره الفقیه و امالی صدوق=== | ||
من لا یحضره الفقیه: وَ | |||
من لا یحضره الفقیه: وَ رَوَی يُونُسُ بْنُ ظَبْيَانَ «6» عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع أَنَّهُ قَالَ الِاشْتِهَارُ بِالْعِبَادَةِ رِيبَةٌ «7» ( أي يحصل الشك في اخلاصه أو يخاف أن يدخله العجب و الكبر و الرياء و السمعة فكلما كان أخفی كان بالاخلاص أنسب، و الظاهر أن ما بعده استشهاد له و يكون المراد أن اظهار الواجبات كاف في العبادات الظاهرة لأنّها بعيد من الرياء لما يفعلها جميع الناس.)<ref name=":1" /> | |||
هر چند سند شیخ صدوق در من لا یحضره الفقیه و در امالی به دلیل ضعیف بودن یونس بن ظبیان معتبر نیست؛<ref>رک: رجال النجاشی، ص۴۴۸. رجال علامه حلی (حسن بن یوسف)، ص۲۶۶؛ نقد الرجال تفرشی، ج۱، ص۱۰۸. جامع الرواه اردبیلی، ج۲، ص۳۵۵. معجم رجال الحدیث خوئی، ج۲۱، ص۲۰۵.</ref> اما سلسله سند شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار صحیح و معتبر می‌باشد و همه راویان آن ثقه هستند<ref>رک: نرم‌افزار درایه النور. نرم‌افزار اسناد شیخ صدوق.</ref> و با این نگاه می‌توان گفت هر سه سند روایت قابل استناد است. | هر چند سند شیخ صدوق در من لا یحضره الفقیه و در امالی به دلیل ضعیف بودن یونس بن ظبیان معتبر نیست؛<ref>رک: رجال النجاشی، ص۴۴۸. رجال علامه حلی (حسن بن یوسف)، ص۲۶۶؛ نقد الرجال تفرشی، ج۱، ص۱۰۸. جامع الرواه اردبیلی، ج۲، ص۳۵۵. معجم رجال الحدیث خوئی، ج۲۱، ص۲۰۵.</ref> اما سلسله سند شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار صحیح و معتبر می‌باشد و همه راویان آن ثقه هستند<ref>رک: نرم‌افزار درایه النور. نرم‌افزار اسناد شیخ صدوق.</ref> و با این نگاه می‌توان گفت هر سه سند روایت قابل استناد است. | ||