automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
(←سند) |
|||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== سند == | == سند == | ||
حدیث علی ممسوس فی ذات الله، در کتاب «الاربعین عن الاربعین فی فضائل امیرالمؤمنین(ع)»، نوشته [[منتجبالدین رازی]]، از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است.<ref>منتجب الدین رازی، علی، الأربعون حدیثا عن أربعین شیخا من أربعین صحابیا فی فضائل الإمام أمیر المؤمنین (علیه السلام)، قم، مدرسه الإمام المهدی، چاپ اول، ۱۴۰۸ق، ص۵۴، حدیث ۲۶.</ref> | حدیث علی ممسوس فی ذات الله، در کتاب «الاربعین عن الاربعین فی فضائل امیرالمؤمنین(ع)»، نوشته [[منتجبالدین رازی]]، از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است.<ref>منتجب الدین رازی، علی، الأربعون حدیثا عن أربعین شیخا من أربعین صحابیا فی فضائل الإمام أمیر المؤمنین (علیه السلام)، قم، مدرسه الإمام المهدی، چاپ اول، ۱۴۰۸ق، ص۵۴، حدیث ۲۶.</ref> بسیاری از تراجمنگاران شیعه معتقدند منتجبالدین رازی شیعه بوده<ref>برای نمونه نگاه کنید به خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، تحقیق اسدالله اسماعیلیان، قم، دهاقانی (اسماعیلیان)، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۱۷؛ افندی، عبدالله، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، تحقیق احمد حسینی اشکوری، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ۱۴۳۱ق، ج۴، ص۱۴۱ و ۱۴۲.</ref> و در برابر، امام رافعی از عالمان و تاریخنگاران شافعیمذهب و شاگرد وی، بر این باور است که منتجبالدین رازی، سنی بوده است.<ref>قزوینی، آقارضی، ضیافة الاخوان، به نقل از افندی، عبدالله، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، تحقیق احمد حسینی اشکوری، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ۱۴۳۱ق، ج۴، ص۱۴۱ و ۱۴۲.</ref> به گفته آقارضی قزوینی تراجمنگار شیعه، منتجبالدین رازی شیعه بوده و از اهل سنت تقیه میکرده است.<ref>رضی، قزوینی، ضیافة الاخوان، به نقل از خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، تحقیق اسدالله اسماعیلیان، قم، دهاقانی (اسماعیلیان)، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۱۷</ref> | ||
روایان ذکر شده در سلسهسند این | روایان ذکر شده در سلسهسند این حدیث، چنیناند: | ||
* سلیمان بن احمد: در کتابهای [[علم رجال|رجالی]] شیعه نام او ذکر نشده و ناشناخته است. | * سلیمان بن احمد: در کتابهای [[علم رجال|رجالی]] شیعه نام او ذکر نشده و ناشناخته است. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
بنابراین این حدیث به دلیل ناشناخته بودن برخی راویان آن، از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. | بنابراین این حدیث به دلیل ناشناخته بودن برخی راویان آن، از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. | ||
حدیثشناسان | حدیثشناسان حدیثی را که در سلسلهسند آن، یک یا بیشتر از یک راویِ ناشناخته وجود داشته باشد، حدیث مجهول نامیده و از نظر سندی ضعیف میدانند.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، [https://lib.eshia.ir/23017 فرهنگ فقه فارسی]، زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ج۳، ص۲۶۹.</ref> | ||
== | == معنای ممسوس فی ذات الله == | ||
در حدیث علی ممسوس فی ذات الله، پیامبر(ص) از | در حدیث علی ممسوس فی ذات الله، پیامبر(ص) از دشنام دادن به امام علی(ع) نهی کرده؛ با این استدلال که او ممسوس در ذات خدا است. درباره عبارت «ممسوس فی ذات الله» نظرهای متفاوتی وجود دارد که برخی از آنها چنیناند: | ||
[[فیض کاشانی]] ممسوس فی ذات الله را به معنای کسی دانسته که از خود بریده و به خدا وصل شده و همه قدرتها را غرق در قدرت خدا میداند. همچنین همه دانشها را برگرفته از دانش الهی دانسته و هر کمال و ارادهای را از خدا میبیند.<ref>فیض کاشانی، محمد محسن، الوافی، اصفهان، کتابخانه امام أمیر المؤمنین، چاپ اول، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۵۱۵.</ref> علی کبیر مدنی معتقد است چنین شخصی را نباید سَبّ کرد؛ زیرا همه صفات و کمالاتش خدایی است.<ref>کبیر مدنی، علی خان، ریاض السالکین فی شرح صحیفه سید الساجدین، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۴.</ref> | * [[فیض کاشانی]] ممسوس فی ذات الله را به معنای کسی دانسته که از خود بریده و به خدا وصل شده و همه قدرتها را غرق در قدرت خدا میداند. همچنین همه دانشها را برگرفته از دانش الهی دانسته و هر کمال و ارادهای را از خدا میبیند.<ref>فیض کاشانی، محمد محسن، الوافی، اصفهان، کتابخانه امام أمیر المؤمنین، چاپ اول، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۵۱۵.</ref> علی کبیر مدنی معتقد است چنین شخصی را نباید سَبّ کرد؛ زیرا همه صفات و کمالاتش خدایی است.<ref>کبیر مدنی، علی خان، ریاض السالکین فی شرح صحیفه سید الساجدین، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۴.</ref> | ||
ممسوس را به معنای مجذوب و شیفته کسی بودن نیز دانستهاند. [[علامه مجلسی]] در توضیح این روایت، به محبت زیاد امام علی(ع) نسبت به خدا اشاره کرده؛ طوری که گویا او مجنون خدا بوده است. مجلسی همچنین احتمال داده ممسوس به معنای مخلوط شدن گوشت و خون امام علی(ع) با محبت الهی باشد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۳۹، ص۳۱۳.</ref> | * ممسوس را به معنای مجذوب و شیفته کسی بودن نیز دانستهاند. [[علامه مجلسی]] در توضیح این روایت، به محبت زیاد امام علی(ع) نسبت به خدا اشاره کرده؛ طوری که گویا او مجنون خدا بوده است. مجلسی همچنین احتمال داده ممسوس به معنای مخلوط شدن گوشت و خون امام علی(ع) با محبت الهی باشد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۳۹، ص۳۱۳.</ref> | ||
برخی معتقدند پیامبر(ص) امام علی(ع) را | * برخی معتقدند پیامبر(ص) امام علی(ع) را «ممسوس فی ذات الله» به معنای «مجنون خدا» دانسته است؛ زیرا همانگونه که مجنون از گفتار دیگران باک ندارد، علی(ع) نیز در راه خدا باک ندارد و نمیترسد دیگران درباره او چگونه قضاوت کنند.<ref>رحمانی همدانی، احمد، الامام علی بن ابی طالب، بی جا، مرکز فرهنگی انتشاراتی منیر، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ص۱۳۲.</ref> | ||
این روایت | هرچند این روایت را از نظر سندی [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمردهاند، ولی محتوای آن با دیگر روایات که به خدا محوری امام علی(ع) اشاره دارد، سازگار دانسته شده است. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} |