automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
در سوره مؤمنون آیه ۱۴، به مراحل خلقت انسان اشارهای مینماید و در آخر میفرماید: {{قرآن|فتبارک الله احسن الخالقین}} آفرین به قدرت کامل بهترین آفریننده. | در سوره مؤمنون آیه ۱۴، به مراحل خلقت انسان اشارهای مینماید و در آخر میفرماید: {{قرآن|فتبارک الله احسن الخالقین}} آفرین به قدرت کامل بهترین آفریننده. | ||
معنای لغوی «خلقت» برای، تقدیر و اندازهگیری آمده است و همچنین مقایسه چیزی با چیز دیگر با محاسبه دقیق و بدون اختلاف را نیز میگویند. با وجود معنای لغوی، غیر از خدا میتوانند خالق باشند البته نه به معنای خالق حقیقی. حتی پرندهای با محاسبه دقیق خود لانهای میآفریند. | |||
افزون بر این آیاتی نیز، خالقیت را به بشر نسبت داده که درباره حضرت مسیح میفرماید: «... و هنگامی که به فرمان من، از گل چیزی به صورت پرنده میساختی». (مائده/ ۱۱۰). | افزون بر این آیاتی نیز، خالقیت را به بشر نسبت داده که درباره حضرت مسیح میفرماید: «... و هنگامی که به فرمان من، از گل چیزی به صورت پرنده میساختی». (مائده/ ۱۱۰). | ||
مقایسه خلقت خدا با خلقت بشر، به سبب نزدیک نمودن اذهان، و نشان دادن قدرت خدا است در حالی که خلقت در بشر حقیقی نیست و دارای نقصان و محدود، و اگر هم توانایی چیزی را دارد به اذن خداوند است.<ref> | مقایسه خلقت خدا با خلقت بشر، به سبب نزدیک نمودن اذهان، و نشان دادن قدرت خدا است در حالی که خلقت در بشر حقیقی نیست و دارای نقصان و محدود، و اگر هم توانایی چیزی را دارد به اذن خداوند است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، انتشارات رجاء، ج۱۵، ص۲۵؛ و مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، ۱۳۷۱، ج۱۴، ص۲۰۷؛ و طبرسی، مجمع البیان، ج۱۷، ص۳۶.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||