automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== بررسی سند == | == بررسی سند == | ||
حدیث تشبیه امامان(ع) به هفت خوشه گندم، در کتاب تفسیر عیاشی از مُفَضَّل بن محمد جُعْفی و او از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است. دیگر کتابها مانند تفسیر | حدیث تشبیه [[امامان(ع)]] به هفت خوشه گندم، در کتاب [[تفسیر عیاشی (کتاب)|تفسیر عیاشی]] از مُفَضَّل بن محمد جُعْفی و او از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است. دیگر کتابها مانند [[تفسیر برهان (کتاب)|تفسیر برهان]]، [[تفسیر نورالثقلین|نورالثقلین]]، [[تفسیر کنز الدقایق|کنز الدقایق]] و [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] همین روایت را از عیاشی نقل کردهاند. | ||
تفسیر عیاشی از تفسیرهای کهن شیعه و متعلق به عصر غیبت صغری است، که ابو نصر محمد بن مسعود عیّاشی آن را تألیف کرده است.<ref>زرکلی، الأعلام.</ref> در تفسیر عیاشی، اسناد احادیث ذکر نشده و همه روایات آن مرسل است. روایات این کتاب را هنگامی معتبر دانستهاند که با سلسهسند در دیگر کتابهای روایی ذکر شده باشد. محمد عیاشی حدیث تشبیه امامان(ع) به هفت خوشه گندم را مانند دیگر روایات این کتاب، با حذف راویان آورده و تنها راوی اصلی آن را ذکر کرده است؛ در دیگر کتابهای روایی | تفسیر عیاشی از [[تفسیر|تفسیرهای]] کهن [[شیعه]] و متعلق به عصر [[غیبت صغری]] است، که ابو نصر محمد بن مسعود عیّاشی آن را تألیف کرده است.<ref>زرکلی، الأعلام.</ref> در تفسیر عیاشی، اسناد احادیث ذکر نشده و همه روایات آن [[حدیث مرسل|مرسل]] است. روایات این کتاب را هنگامی معتبر دانستهاند که با سلسهسند معتبر در دیگر کتابهای روایی ذکر شده باشد. محمد عیاشی حدیث تشبیه امامان(ع) به هفت خوشه گندم را مانند دیگر روایات این کتاب، با حذف راویان آورده و تنها راوی اصلی آن را ذکر کرده است؛ در دیگر کتابهای روایی نیز، سلسلهسندی برای این روایت ذکر نشده است؛ از این رو، این حدیث را از نظر سند نامعتبر دانستهاند. | ||
درباره مفضل بن محمد جعفی راوی این روایت | درباره مفضل بن محمد جعفی راوی این روایت نیز، اختلافنظر است. به گفته [[سید ابوالقاسم خویی]] فقیه و [[علم رجال|رجالشناس]] شیعه، برخی به حدیث او اعتنا نکردهاند؛<ref>خوئی، ابوالقاسم؛ معجم رجال الحدیث، بی جا، بی نا، چاپ پنحم، ۱۴۱۳ ه. ق ، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref> بنابراین اشکال دومی نیز به سند روایت وارد شده است. | ||
== بررسی محتوا == | == بررسی محتوا == | ||
بر اساس روایت تشبیه امامان(ع) به هفت خوشه گندم، مراد از دانه گندم در آیه ۲۶۱ سوره | بر اساس روایت تشبیه امامان(ع) به هفت خوشه گندم، مراد از دانه گندم در آیه ۲۶۱ سوره [[سوره بقره|بقره]]، [[حضرت فاطمه(س)]] و منظور از هفت خوشه گندم، هفت فرزند او هستند که هفتمین آنها [[قائم|قائمِ آنها]] است. در این روایت، اولین خوشه از این هفت خوشه [[امام حسین(ع)]] دانسته شده و گفته شده اگر چه [[امام حسن(ع)]] امام است و اطاعت از او واجب است ولی یکی از هفت خوشه نیست. همچنین گفته شده یکی از این هفت نفر در [[کوفه]] به دنیا میآید و صد نفر از صُلب او متولد خواهند شد. | ||
این حدیث به جز مرسل بودن و ضعیف بودن سند آن، از نظر محتوایی نیز رد شده است؛ زیرا با مبانی غیرقابل انکار شیعه در تضاد است. شیعیان معتقدند شمار امامان(ع) از امام حسین(ع) به بعد، ده نفر هستند با اینکه این روایت به هفت نفر اشاره کرده است. همچنین گفته شده ظاهر آیه قرآن درباره انفاق است و با امامت ارتباطی ندارد؛ بنابراین تفسیر ذکر شده در حدیث را با ظاهر قرآن ناسازگار شمردهاند.{{مدرک|date=اکتبر ۲۰۲۱}} | این حدیث به جز مرسل بودن و [[حدیث ضعیف|ضعیف]] بودن سند آن، از نظر محتوایی نیز رد شده است؛ زیرا با مبانی غیرقابل انکار شیعه در تضاد است. [[شیعه|شیعیان]] معتقدند شمار امامان(ع) از امام حسین(ع) به بعد، ده نفر هستند با اینکه این روایت به هفت نفر اشاره کرده است. همچنین گفته شده ظاهر آیه [[قرآن]] درباره [[انفاق]] است و با [[امامت]] ارتباطی ندارد؛ بنابراین تفسیر ذکر شده در حدیث را با [[ظاهر قرآن]] ناسازگار شمردهاند.{{مدرک|date=اکتبر ۲۰۲۱}} | ||
برخی از عالمان شیعه تلاش کردهاند محتوای حدیث را اصلاح کنند؛ برخی از این تلاشها چنین است: | برخی از عالمان شیعه تلاش کردهاند محتوای حدیث را اصلاح کنند؛ برخی از این تلاشها چنین است: | ||
* شروع هفت نفر از امام صادق(ع): شیخ حر عاملی معتقد است این روایت به هفت نفر از دوازده امام اشاره کرده و تعداد امامان را منحصر در هفت نفر نکرده است. همچنین احتمال داده هفت | * شروع هفت نفر از امام صادق(ع): [[شیخ حر عاملی]] معتقد است این روایت به هفت نفر از دوازده امام اشاره کرده و تعداد امامان را منحصر در هفت نفر نکرده است. همچنین احتمال داده هفت امامِ مورد نظر در روایت، از امام صادق(ع) شروع شده است، که در این صورت به [[امام مهدی(ع)]] ختم خواهد شد. دلیل او این است که متکلم، خودِ امام صادق(ع) است. این احتمال مورد نقد قرار گرفته، زیرا در روایت تصریح شده نفر اول از هفت نفر، امام حسین(ع) است.<ref>إثبات الهداه ۷: ۹۵/ ۵۵۰، در پاورقی البرهان ج۱، ص۵۴۲، ذیل آیه ۲۶۱ سوره بقره.</ref> | ||
* اشاره به هفت نام مشترک در امامان(ع): برخی گفتهاند نام امامان از هفت نام تشکیل یافته و مراد از حدیث هفت نام از امامان | * اشاره به هفت نام مشترک در امامان(ع): برخی گفتهاند نام امامان از هفت نام تشکیل یافته و مراد از حدیث هفت نام از امامان است، نه تعداد امامان. هفت نام چنیناند: علی (امام اول، چهارم، هشتم و دهم)؛ حسن (امام دوم و یازدهم) حسین (امام سوم)؛ محمد (امام پنجم و نهم)؛ جعفر (امام ششم)؛ موسی (امام هفتم)؛ قائم (امام دوازدهم). این گفته مورد نقد قرار گرفته است؛ زیرا نام امام دوازدهم قائم نیست بلکه قائم لقب او است. نام امام دوازدهم «م ح م د» است؛ بنابراین تعداد نام امامان شش نام است نه هفت نام.{{مدرک|date=اکتبر ۲۰۲۱}} | ||
* مراد از هفت کثرت است: برخی احتمال دادهاند منظور از هفت کثرت است؛ چراکه عرب گاهی از کلمه | * مراد از هفت کثرت است: برخی احتمال دادهاند منظور از هفت کثرت است؛ چراکه عرب گاهی از کلمه هفت، زیادتر از هفت را اراده کرده و منظورش منحصر کردن در هفت نیست.<ref>البرهان، پاورقی، ج۱، ص۵۴۲، ذیل آیه ۲۶۱ سوره بقره.</ref> این احتمال مورد نقد قرار گرفته است؛ زیرا استعمال عدد هفت برای بیشتر از هفت جایی است که عدد مورد نظر مشخص نباشد؛ با اینکه تعداد امامان (دوازده) در روایات مشخص شده است.{{مدرک|date=اکتبر ۲۰۲۱}} | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||