automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
روایت از نظر سند ضعیف و قابل اعتماد نیست و بر فرض قبول مراد از نور، نور معرفت و ایمان است که ملائکه الهی، رسول خدا، ائمه اطهار و مؤمنان وارسته، آن نور را میشناسند. | روایت از نظر سند ضعیف و قابل اعتماد نیست و بر فرض قبول مراد از نور، نور معرفت و ایمان است که ملائکه الهی، رسول خدا، ائمه اطهار و مؤمنان وارسته، آن نور را میشناسند. | ||
== حدیث و ترجمه == | ==حدیث و ترجمه== | ||
عن ابی عبدالله(ع): إِنَّ لَکُمْ لَنُوراً تُعْرَفُونَ بِهِ فِی الدُّنْیَا حَتَّی إِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا لَقِیَ أَخَاهُ قَبَّلَهُ فِی مَوْضِعِ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ<ref>کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۱۸۵، بَابُ التَّقْبِیلِ، حدیث۱.</ref>. | |||
{{نقل قول|امام صادق(ع): «شیعیان نوری دارند که در دنیا با آن نور شناخته میشوند و وقتی با همدیگر ملاقات میکنند، سزاوار است که پیشانی هم را ببوسند؛ چرا که محل نور در پیشانی شیعه است».}} | |||
==سند == | |||
مرحوم کلینی در باب بوسیدن پیشانی مؤمن روایتی از امام صادق –(ع)- نقل میکند که | |||
در سند این روایت «أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ» که نامش احمد بن ادریس قمی و «حَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْکُوفِیِّ» و «عُبَیْسِ بْنِ هِشَامٍ» وجود دارد که هر سه امامی مذهب، ثقه و جلیل القدر هستند.<ref>رک: نرم افزاردرایه، ذیل این افراد.</ref> | در سند این روایت «أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ» که نامش احمد بن ادریس قمی و «حَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْکُوفِیِّ» و «عُبَیْسِ بْنِ هِشَامٍ» وجود دارد که هر سه امامی مذهب، ثقه و جلیل القدر هستند.<ref>رک: نرم افزاردرایه، ذیل این افراد.</ref> | ||
خط ۲۱: | خط ۲۵: | ||
بنابراین چنین حدیثی قابل استناد نیست و نمیتوان آن را از نظر سندی قبول کرد. | بنابراین چنین حدیثی قابل استناد نیست و نمیتوان آن را از نظر سندی قبول کرد. | ||
== دلالت حدیث == | ==دلالت حدیث== | ||
صرف نظر از ضعف سندی، صالحی مازندرانی در شرح این حدیث آورده است که مراد از نور همان نور معرفت، نور ایمان، نور اخلاق و نور عمل است و مراد از «تُعْرَفُونَ» ملائکه الهی و اهل آسمانها و اهل صلاح روی زمین است که با نگاه به سیمای این فرد، آن نور را مشاهده کرده و او را میشناسند و این میرساند که محل بوسیدن پیشانی است و در روایتی دیگر آمده صورت برادر مؤمن را بوسیدن سزاوار است و هر دو جایز است. <ref>مازندرانی، محمد صالح، شرح الکافی-الأصول و الروضه، تهران، المکتبه الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۶۰.</ref> | صرف نظر از ضعف سندی، صالحی مازندرانی در شرح این حدیث آورده است که مراد از نور همان نور معرفت، نور ایمان، نور اخلاق و نور عمل است و مراد از «تُعْرَفُونَ» ملائکه الهی و اهل آسمانها و اهل صلاح روی زمین است که با نگاه به سیمای این فرد، آن نور را مشاهده کرده و او را میشناسند و این میرساند که محل بوسیدن پیشانی است و در روایتی دیگر آمده صورت برادر مؤمن را بوسیدن سزاوار است و هر دو جایز است. <ref>مازندرانی، محمد صالح، شرح الکافی-الأصول و الروضه، تهران، المکتبه الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۶۰.</ref> | ||
خط ۲۸: | خط ۳۲: | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||